میکاییلیس، لیونور (۱۸۷۵ـ۱۹۴۹)
میکائیلیس، لِئونور (۱۸۷۵ـ۱۹۴۹)(Michaelis, Leonor)
زیست‌شیمی‌دان امریکایی آلمانی‌تبار. برای توصیف جنبش‌شناسی[۱] چگونگی کاتالیز واکنش‌های آنزیمی مدلی ریاضی ساخت. کار میکائیلیس و دانشمند آلمانی، مائود منتون[۲]، این امکان را فراهم کرد که زیست‌شیمی‌دان‌های بعدی سرشت و کارایی مراحل کلیدی تحت کنترل آنزیم‌ها را در سوخت‌وساز یاخته‌ای ارزیابی‌کنند. هرچند میکائیلیس مقاله‌های بسیاری دربارۀ اندازه‌گیری پها با استفاده از شناسه‌گرهای گوناگون، ازجمله اشکال ابتدایی الکترود پها، منتشر کرد، ولی شهرت عمدۀ او به مطالعۀ خصوصیات فیزیکی و فعالیت آنزیم‌ها برمی‌گردد. او سال‌های بسیاری دربارۀ پپسین[۳] تحقیق می‌کرد. آنزیم گوارش پپسین را معمولاً معده تولید می‌کند. کار مشترکش با منتون در ۱۹۱۳ منجر به فرمول‌بندی نوعی مدل عمومی ریاضی برای توصیف جنبش‌شناسی نحوۀ کاتالیز واکنش‌های آنزیمی، معروف به معادلۀ میکائیلیس ـ منتون[۴]، شد. آن‌ها در محاسبات ریاضی خویش، به درستی، چنین فرض کردند که یک آنزیم با اتصال سریع و برگشت‌پذیر به مولکولی ویژه، معروف به پیش‌ماده[۵]، نوعی ترکیب آنزیم ـ پیش‌ماده را می‌سازد که آغازگر واکنشی است که منجر به تولید یک فرآوردۀ خاص می‌شود. به محض انجام واکنش، آنزیم به‌صورت دست‌نخورده رها می‌شود. سپس، میکائیلیس و منتون رابطۀ سرعت واکنش آنزیمی را با غلظت‌های آنزیم و پیش‌ماده تعیین کردند.