مولر، پاول (۱۸۹۹ـ۱۹۶۵)
مولِر، پاول (۱۸۹۹ـ۱۹۶۵)(Muller, Paul)
| پاول مولر Paul Muller | |
|---|---|
| زادروز |
زولوتورن ۱۸۹۹م |
| درگذشت | ۱۹۶۵م |
| ملیت | سوییسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در بازل |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (۱۹۴۸) |
شیمی‌دان سوئیسی. جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۴۸ را به‌سبب کشف اولین حشره‌کش سنتزی[۱] (دِ دِ ت[۲]) در ۱۹۳۹ به‌دست آورد. در اولتن[۳]، واقع در زولوتورن[۴]، زاده شد و در بازل[۵] درس خواند. برای کار به شرکت شیمیایی جِی آر گایگی[۶] رفت و از ابتدا در زمینۀ مواد رنگرزی و باغی کار می‌کرد. بعدها به عضویت هیئت علمی دانشگاه باسل درآمد. در ۱۹۳۵، تحقیق در زمینۀ تولید ماده‌ای را آغاز کرد که حشرات را در زمان بسیار کوتاهی از‌بین می‌برد، ولی برخلاف ترکیبات آرسنیکی[۷]، که در آن زمان به‌کار می‌رفت، بر گیاهان و حیوانات اثر سمی[۸] کمی داشت. تحقیقاتش را بر ترکیبات کلردار[۹] متمرکز کرد و در ۱۹۳۹، دِ دِ ت را سنتز کرد. دولت سوئیس این ماده را با موفقیت در کلرادو[۱۰]، و بر روی آفت سیب‌زمینی آزمایش کرد (۱۹۳۹). از ۱۹۴۲، این ماده به‌شکل محصولی صنعتی به بازار عرضه شد. اولین کاربرد مهم آن در ناپل ایتالیا بود. در ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴، بیماری واگیردار تیفوس در ناپل با پاشیدن دِ دِ ت به مردم و از‌بین بردن شپش‌های حامل بیماری مهار شد.