سنگال

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Senegal)
سنگال
نام فارسی سِنِگال
نام لاتین Senegal
نظام سیاسی جمهوری چند حزبی با یک نهاد قانون‌گذاری
جمعیت  ۱۲,۴۳۴,۰۰۰ نفر
موقعیت  افریقای غربی
پایتخت  داکار
تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) ۶۳
رشد سالانه (درصد) ۲.۷
شهرهای اصلی داکار، سن ‌لوئی، تیئس، زیگنشور، کائولاک، دیوربل
زبان  فرانسوی
دین اسلام
مساحت (کیلومتر مربع) ۱۹۶,۷۲۰

سِنِگال (Senegal)

نمايي از شهر داکار، سنگال
نمايي از شهر داکار، سنگال
نمايي از شهر داکار، سنگال
نمايي از شهر داکار، سنگال

موقعیت. جمهوری سنگال در افریقای غربی و در ساحل اقیانوس اطلس جا دارد. کشورهای موریتانی از شمال و شمال شرقی، مالی از شرق، گینه و گینۀ بیسائو از جنوب، و اقیانوس اطلس از غرب آن را در میان گرفته‌اند و کشور گامبیا به‌سان زائده‌ای از غرب به درون آن پیش‌ رفته است. مساحت سنگال ۱۹۶,۷۲۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر داکار[۱] است.

سیمای طبیعی. کشور سنگال پهن‌دشت نسبتاً همواری است که نواحی مرکزی آن از ارتفاع اندکی برخوردار است و بخشی از ارتفاعات فوتا جالون[۲]، که بلندی آن‌ها به ۴۵۰ متر می‌رسد و در جنوب شرقی و در حاشیۀ مرزهای مالی و گینه جا دارد، مرتفع‌ترین نواحی این کشور را تشکیل می‌دهند. رودخانۀ سنگال، با درازای ۱,۶۳۳ کیلومتر، این سرزمین را از کشور مالی جدا می‌کند و رودخانۀ گامبیا که از بلندی‌های فوتاجالون سرچشمه می‌گیرد و از نواحی جنوب شرقی کشور می‌گذرد، در جنوب غربی شهر تامبا کوندا[۳] به کشور گامبیا وارد می‌شود. علاوه‌بر رودهای مزبور، رودخانۀ سالوم[۴] در نواحی مرکزی و رود کازامانس[۵] در جنوب و نیز رودخانۀ مرزی فالِمِه[۶] در مرز کشور مالی، از دیگر رودهای مهم این کشورند. رودخانه‌های سنگال اگرچه دستخوش تغییرات فصلی‌اند، بخش سفلای آن‌ها کلاً قابل کشتی‌رانی است و نقش مهمی در کشاورزی و اقتصاد این سرزمین دارند. کشور سنگال به ده ناحیه (استان) تقسیم می‌شود و شهرهای مهم آن عبارت‌اند از داکار (پایتخت)، سن ‌لوئی[۷]، تیئس[۸]، زیگنشور[۹]، کائولاک[۱۰]، و دیوربل[۱۱]. زمین‌های شمالی سنگال نیمه‌بیابانی و اراضی مرکزی و جنوبی آن مدارگانی مرطوب است و از علفزارهای ساوانایی و جنگل‌های بارانی انبوه و درختان نخل، ماهون، و ساج تشکیل شده است. فصل بارندگی نواحی شمالی از تیر تا مهر به درازا می‌کشد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۳۸۰ میلی‌متر است. فصل بارندگی نواحی جنوبی نیز از خرداد تا مهر به‌‌طول می‌انجامد و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۱,۴۰۰ میلی‌متر می‌رسد. میانگین دمای شهر داکار در دی‌ماه ۲۲.۲ درجۀ سانتی‌گراد، در تیرماه ۲۷.۸ درجۀ سانتی‌گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۵۴۱ میلی‌متر است. حیات وحش سنگال بسیار متنوع و گوناگون است و پستان‌داران بزرگی مانند فیل، شیر، ببر چیتا، و بزکوهی بیشتر در نواحی کم جمعیت شرقی به‌سر می‌برند و اسب آبی و تمساح در رودخانه‌های آن فراوان‌اند و مار کبرا و بوآ و اژدر مار ازجمله خزندگان بزرگ این سرزمین به‌شمار می‌آیند. نواحی متعددی چون پارک‌های ملی فِرلو[۱۲] و نیوکولوکوبا[۱۳] نیز برای حفاظت از طبیعت و حیات وحش تأسیس شده‌اند.

اقتصاد. بادام زمینی نقش بسیار مهمی در اقتصاد سنگال دارد و در کنار آن انواع فرآورده‌های کشاورزی دیگر نیز کشت می‌شود که از آن جمله‌اند: ارزن، حبوبات، برنج، نیشکر، ذرّت خوشه‌ای، موز، و نارگیل. این کشور در زمینۀ صنعت، به‌ویژه تهیۀ روغن بادام زمینی، پیشرفت بسیار داشته است و از نظر منابع زیرزمینی نسبتاً غنی است. کلسیم فسفات، آلومینیم فسفات و طلا، ذخایر نفت و آهن از مهم‌ترین کانی‌های آن به‌شمار می‌آیند. ۲.۲۳میلیون هکتار از اراضی سنگال قابل کشت است و نیشکر، بادام زمینی، ارزن، صیفی‌جات، ذرت خوشه‌ای، سیب‌زمینی هندی، پنبه، و کاساوا بخشی از تولیدات کشاورزی این سرزمین را تشکیل می‌دهند. فرآوری مواد کشاورزی، ماهی، فسفات، پالایش نفت، و تولید مصالح ساختمانی نیز بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن محسوب می‌شوند. مساحت پوشش جنگلی سنگال ۷.۶۳میلیون هکتار و تولید چوب و الوار آن ۵.۰۴میلیون متر مکعب است.

حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور سنگال جمهوری چند حزبی با یک نهاد قانون‌گذاری با نام مجلس ملّی است. رئیس‌جمهور این کشور با آرای عمومی و برای حداکثر دو دورۀ پنج‌ساله انتخاب می‌شود. ۱۴۰ نمایندۀ مجلس ملی نیز برای پنج سال و با رأی مردم برگزیده می‌شوند و رهبر حزب اکثریت نخست‌وزیری و تشکیل هیئت دولت را عهده‌دار است.

مردم و تاریخ. سنگال در حدود ۱۲,۴۳۴,۰۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۶۳ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور ۲.۷ درصد است و افریقایی‌تبارها ۹۷.۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می‌دهند. ۹۲ درصد از جمعیت این کشور مسلمان‌اند و در حدود ۵۰ درصد از مردم در شهر‌ها به‌سر می‌برند. زبان رسمی آنان فرانسه است. سنگال از روزگار دور مسکن اقوام گوناگون افریقایی چون ولوف[۱۴]‌ها، فولانی[۱۵]‌ها، سِرِر[۱۶] و توکولور[۱۷]ها بوده که از قدیم به آیین اسلام گرویده بودند. در اواسط قرن ۱۵ پرتغالی‌ها به این سرزمین وارد شدند و در دهانۀ رود سنگال قدم به خشکی نهادند. در قرن‌های بعد فرانسویان بر کرانه‌های سنگال استیلا یافتند و سراسر آن را، به‌استثنای گامبیا که در تصرف انگلیسی‌ها بود، به مالکیت خود درآوردند؛ در ۱۶۵۹ بندر سن‌لوئی را تأسیس کردند و با تصرف جزیرۀ گوری[۱۸] آن را به پایگاه مهم خریدوفروش برده مبدل ساختند. در طول قرن‌های ۱۷ و ۱۸ تا اوایل قرن ۱۹ دو قدرت استعماری بزرگ آن زمان، انگلستان و فرانسه، در این سرزمین به‌ویژه در سواحل آن به رقابت و زد‌وخورد پرداختند و سرانجام در ۱۸۱۴ مالکیت فرانسه بر سنگال به‌رسمیت شناخته شد. پس از جنگ جهانی دوم (۱۹۴۶) سنگال به یکی از سرزمین‌های فرادریا[۱۹]یی فرانسه بدل شد و به خودگردانی داخلی نایل آمد. در ۱۹۵۹ به فدراسیون مالی پیوست و در ۴ آوریل ۱۹۶۰ به رهبری سِدار سِنِگور به استقلال کامل دست‌ یافت و نظام جمهوری را برای خود برگزید و سدار سنگور با عنوان نخستین رئیس‌جمهور کشور زمام امور را دردست گرفت.

 


  1. Dakar
  2. Fouta Djallon
  3. Tambaconda
  4. Saloum
  5. Casamance
  6. Faleme
  7. Saint Louis
  8. Thies
  9. Ziguinchor
  10. Kaolack
  11. Diourbel
  12. Ferlo
  13. Niokolokoba
  14. Wolof
  15. Fulani
  16. Serer
  17. Tukulor
  18. Goree
  19. overseas