سیمون، فرانتس (۱۸۹۳ـ۱۹۵۶)
سیمون، فرانْتْس (۱۸۹۳ـ۱۹۵۶)(Simon, Franz)
فیزیک‌دان انگلیسی، زادۀ آلمان. روش دسترسی به دمای بسیار بسیار کم، تقریباًَ در حد یک‌میلیونیم درجه بالاتر از صفر مطلق، را ابداع کرد و برقراری قانون سوم ترمودینامیک[۱] را به‌صورت تجربی به‌اثبات رساند. در ۱۹۵۴ لقب سِر گرفت. در برلین زاده شد و در چند دانشگاه آلمانی درس خواند. در ۱۹۳۱، در دانشگاه فنی برسلاو[۲] استاد شد، ولی با به‌قدرت‌رسیدن نازی‌ها در ۱۹۳۳، به بریتانیا مهاجرت کرد و بقیۀ عمر علمی‌اش را در دانشگاه آکسفورد[۳] گذرانید. از ۱۹۴۵ در آکسفورد نیز به مقام استادی رسید. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ بمب اتمی کار می‌کرد. سیمون گازها را با اِعمال فشار زیاد به‌صورت جامد درآورد و نشان داد که هلیوم را در دمایی برابر با ده‌برابر دمای نقطۀ بحرانی مایع/گازی‌اش می‌توان جامد کرد. او که در زمینۀ خواص شاره‌ها[۴] در فشار زیاد و دمای کم تحقیق می‌کرد، در ۱۹۳۲، به روش ساده و ارزانی در زمینۀ تولید هلیوم مایع دست یافت. همچنین در دهۀ ۱۹۳۰، روش سرمایش مغناطیسی[۵] را برای بررسی خواص مواد در دماهای کمتر از یک درجۀ کلوین ابداع کرد. سپس، در زمینۀ سرمایش هسته‌ای[۶] به پژوهش پرداخت و نشان داد که اثر سرمایش[۷] با انرژی‌های برهم‌کنش[۸] محدود می‌شود.