اشپرش گزانگ
(تغییرمسیر از Sprechgesang)
اِشْپِرِش گِزانگ (Sprechgesang)
(در آلمانی به معنای ترانۀ گفتاری) در موسیقی، نوعی تکنیک آوازخوانی، که ترکیبی از ترانۀ خالص و گفتار است. این تکنیک از اجرای آهنگین گفتار با زیرایی‌های (زیروبم‌های) تقریبی تشکیل شده است، که معمولاً به‌جای نت‌های معمولی با نشانه‌های چلیپامانند نت‌نویسی می‌شوند. با این‌که این زیرایی‌ها تقریبی‌اند، ریتم‌شان بیشتر به صورت‌های سنتی نت‌نویسی می‌شود. «ترانۀ گفتاری» نخستین‌بار در ۱۹۱۰ در ملودرام بچه‌های پادشاه[۱] اثر اِنگلبرت هومپردینک[۲] ارائه شد. شونبرگ[۳] در چندین اثر، از این تکنیک استفاده کرد.