استاکاتو
(تغییرمسیر از Staccato)
اِسْتاکاتو (staccato)
(در ایتالیایی به‌معنای گسسته، منفصل) در موسیقی، اصطلاحی برای توصیف یک پاساژ پیوسته که نت‌های آن به جای آن‌که به‌صورت متصل (لِگاتو) جمله‌بندی شده‌باشند، علامت‌های تأکیدی جداجدا دارند. استاکّاتو به پاساژ حالت ضدضرب می‌دهد، مثل سرآغاز اسکرتسوی سمفونی ۶[۱] بتهوون (پاستورال[۲]، ۱۸۰۷ـ۱۸۰۸).