استنو، نیکلاوس (۱۶۳۸ـ۱۶۸۶)
| نیکلاوس استنو Nicolaus Steno | |
|---|---|
| زادروز |
کپنهاگ ۱۶۳۸م |
| درگذشت | ۱۶۸۶م |
| ملیت | دانمارکی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی دانشگاه لیدن، هلند |
| شغل و تخصص اصلی | طبیعی‌دان و آناتومیست |
| گروه مقاله | زیست شناسی |
اِستِنو، نیکُلاوس (۱۶۳۸ـ۱۶۸۶)(Steno, Nicolaus)
(در دانمارکی: نیلز استینْسِن[۱]) طبیعی‌دان[۲] و آناتومیست[۳] (کالبدشناس) دانمارکی و از بنیاد‌گذاران علم چینه‌شناسی[۴]. برای به تصویرکشیدن نظریه‌هایش، طرح‌هایی ترسیم کرد که احتمالاً اولین مقاطع زمین‌شناسی‌اند. در کپنهاگ زاده شد و در دانشگاه لیدن[۵] هلند پزشکی خواند. در ۱۶۶۶، پزشک شخصی گرانددوک حاکم توسکان[۶] و در ۱۶۷۲، آناتومیست سلطنتی کپنهاگ شد. آزمایشاتش در زمینۀ بلورهای کوارتز نشان داد که علی‌رغم وجود تفاوت در شکل ظاهری بلورها، زاویۀ بین صفحاتِ مشخص در هر کانی خاص یکسان است. این پایداری[۷] به قانون استنو[۸] معروف شد. مطالعات گسترده‌ای در زمینۀ فسیل‌ها صورت داد و منشأ آن‌ها را موجودات زنده دانست. براساس این یافته‌ها، نظراتی در زمینۀ تاریخچۀ زمین‌شناسی و لایه‌های رسوبیِ تشکیل‌شده در دریاهای قدیم عرضه کرد.