تامیل نادو
تامیلْ نادو (Tamil Nadu)
| تامیل نادو | |
|---|---|
| نام فارسی | تامیل نادو |
| نام های دیگر | مدرس |
| نام لاتین | Tamil Nadu |
| کشور | هند |
| موقعیت | جنوب شرقی هند |
| مرکز | چنای |
| جمعیت | ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۳۰۰۶۹ |
| تولیدات و صنایع مهم | پنبه ریسی، چرم سازی، پالایش، چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل |
(نام سابق: ایالت مَدرَس[۱]، تا ۱۹۶۸) ایالتی در جنوب شرقی هند، با ۱۳۰,۰۶۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴,۱۵۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). از شمال به کرناتاکا[۲] و آندرا پرادش[۳]، از غرب به کرالا[۴]، و از شرق و جنوب به خلیج بنگال[۵] و اقیانوس هند محدود است. مرکز آن چنای[۶] (مَدرَس سابق) و صنایع آن شامل پنبه‌ریسی، چرم‌سازی، و پالایش شکر است. تولیدات آن عبارت‌اند از چای، قهوه، ادویه، نیشکر، و نارگیل. تامیل نادو دارای جلگه‌های ساحلی، از جمله دلتای کاوری[۷]، است. در بخش غیرساحلی آن تپه‌های نیلگیری[۸] و ادامۀ کوه‌های غات غربی[۹] واقع شده‌اند. میزان بارش باران در این ایالت کافی نیست، و غالباً از بادهای موسمی شمال شرقی ناشی می‌شود. زبان اصلی ساکنان آن تامیلی[۱۰] است و ۱۰ درصد مردم شمال منطقه به زبان تلوگویی[۱۱] تکلم می‌کنند. ایالت کنونی در ۱۹۵۶ تأسیس شد. تامیل نادو شامل بخشی از نواب‌نشین سابق مدرس بریتانیا[۱۲] است که از مناطقی تشکیل شده که از فرانسه و تیپو سلطان یا تیپو صاحب[۱۳]، سلطان میسور، در قرن ۱۸ گرفته شده بود و در ۱۹۵۰ به یکی از ایالت‌های جمهوری هند[۱۴] تبدیل شد.