نمایش مبدأ برای فرای، ریچارد (۱۹۲۰ـ۲۰۱۴)


فِرای، ریچارْد (۱۹۲۰ـ۲۰۱۴)(Frye, Richard)<br>
خاورشناس سوئدی‌تبار امریکایی. در ۱۹۴۶ با تصحیح و ترجمۀ ''تاریخ بخارای نرشخی'' به انگلیسی از دانشگاه هاروارد در رشتۀ تاریخ خاور ''نزدیک'' دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۱ به ایران سفر کرد و در سرمشهد فارس به کاوش و نمونه‌برداری از کتیبه‌های کهن پرداخت و سپس به پژوهش در لهجه‌های رایج در سیستان و بلوچستان و بیابانک روی آورد. از ۱۹۴۹ در دانشگاه هاروارد کرسی ایران‌شناسی داشته است. در ۱۹۶۹م/۱۳۴۸ش بار دیگر به ایران سفر کرد و تا ۱۳۵۳ش رئیس مؤسسۀ آسیایی دانشگاه شیراز بود. از ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵ش در دانشگاه شیراز تدریس می‌کرد. در ۱۹۹۰ بازنشسته شد. پس از آن به تاجیکستان رفت و دو سال در آن‌جا به پژوهش و تدریس پرداخت. از آثارش: ''تصوف در عصر غزالی'' (۱۹۳۹)؛ ''ایران اسلامی و آسیای مرکزی، سده‌های هفتم تا دوازدهم میلادی'' (لندن، ۱۹۷۲)؛ ''سکه‌های ماوراءالنهر'' (۱۹۴۹)؛ ''خاور نزدیک و دولت‌های بزرگ'' (۱۹۵۱)؛'' اسلام و غرب'' (۱۹۵۷)؛ ''میراث باستانی ایران'' (۱۹۶۲)؛ ''بخارا دستاورد قرون وسطا''؛ ''عصر زرین فرهنگ ایران''، که سه کتاب آخر به فارسی ترجمه شده است.
<br><!--33058800-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]