نمایش مبدأ برای میرزا مهدی خان بدایع نگار

میرزا مهدی خان بدایع نگار (تهران 1279ق- همان جا 1320ش)

(متخلص به مخلص و لاهوتی) دولتمرد، ادیب و مؤلف عصر [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، فرزند میرزا سید مصطفی وکیل لشکر تفرشی، و برادر میرزا محمد تقی دبیرالدوله. در زادگاهش به تحصیل پرداخت. درس صرف و نحو، فقه و اصول، تفسیر و حکمت، و نجوم و ریاضی خواند. در این راه توانست از حاج میرزا حسین نوری، و شیخ محمد حسین کاظمینی اجازۀ روایت بگیرد. از کارمندان وزارت خارجه بود و مدارج اداری را تا سمت نیابت آن وزارت خانه طی کرد. در 1297ق، منشی وزارت خارجه شد. پس از فوت همکارش، میرزا محمد ابراهیم بدایع نگار (1299ق)، او نیز در 1300ق ملقب به بدایع نگار شد.  

در 1301ق، به عضویت شورای دولتی و در 1329ق، به عضویت مجلس مشاوره وزارت خارجه درآمد.  

میرزا مهدی خان بدایع نگار مردی فاضل بود. تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که بیشترشان چاپ و منتشر شده است. آثار بسیار متنوعی تألیف کرد. شعر نیز می سرود و تخلص اش "مخلص" بود، اما پس از ورود به عالم عرفان، تخلص "لاهوتی" را برگزید. به گفتۀ خودش، 18 هزار بیت شعر سروده است.  

او در 82 سالگی در تهران درگذشت.  

<br />
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]