نمایش مبدأ برای اسنل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶)

[[پرونده:11334700.jpg|بندانگشتی|ویلبرورد اسنل]]
اِسنِل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶)(Snel, Willebrord)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ویلبرورد اسنل 
|نام =Willebrord Snel
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۵۸۱م
|تاریخ مرگ=۱۶۲۶م
|دوره زندگی=
|ملیت=هلندی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=لایدن
| شغل و تخصص اصلی =فیزیک دان
|شغل و تخصص های دیگر=ریاضی دان
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ریاضیات
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}فیزیک‌دان و ریاضی‌دان هلندی. که قانون پایۀ شکست<ref>basic law of refraction
</ref>، معروف به قانون اسنل<ref>Snell's law 
</ref>، را در ۱۶۲۱ به‌دست آورد. او روش تعیین فاصله‌های مکانی را نیز با مثلث‌بندی<ref>triangulation</ref> پیدا کرد. در لیدن<ref> Leiden
</ref> زاده شد. در آن‌جا درس خواند و به مقام استادی رسید. در ۱۶۱۵، روش مثلث‌بندی را ابداع کرد. به این منظور، در آغاز خانۀ خود و برج‌های کلیساهای دوروبرش را به‌مثابۀ نقطه‌های مرجع<ref> reference points </ref> در نظر می‌گرفت. او برای تعیین زاویه از ربع دایره‌ای به‌ طول بیش از دو متر استفاده می‌کرد و با تشکیل شبکه‌ای از مثلث‌ها فاصلۀ بین دو شهر را که روی نصف‌النهار واحدی قرار داشتند به‌دست می‌آورد. با ‌همین روش، مقدار شعاع زمین را نیز با دقت تعیین کرد. قانون‌های توصیف‌کنندۀ بازتاب نور را از زمان باستان می‌شناختند، ولی اصول حاکم بر شکست نور چندان معلوم نبودند. قانون اسنل را ریاضی‌دان فرانسوی، دکارت<ref>Descartes</ref>، در ۱۶۳۷ منتشر کرد. بیان دکارت با بیان اسنل تفاوت داشت، ولی این اصول با قانون اسنل به‌آسانی فهم‌پذیر بود. مشخص نیست که دکارت از کار اسنل مطلع بود یا قانون شکست را مستقل از او کشف کرد.

&nbsp;

----

[[Category:ریاضیات]] 
[[Category:(ریاضیات)اشخاص و آثار]] 
[[Category:فیزیک و مکانیک]] 
[[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]
<references />