نمایش مبدأ برای ابوالمعالی علوی، محمد بن نعمت (پس از 485ق)


<br /> اَبُوالْمَعالی علوی، محمد بن نعمت ( ـ پس از ۴۸۵ق)

فقیه و متکلم ایرانی. از قاضی ابوالفتح بلخی حدیث شنید. مذهب وی معلوم نیست. بَیانُ‌الادیان تنها اثر باقیمانده اوست که نخستین‌بار شفر در ۱۸۸۳ در [[پاریس، شهر|پاریس]] و سپس عباس اقبال در ۱۳۱۲ش آن را همراه با مقدمه‌ای به چاپ رساند. ابوالمعالی در این اثر، که قدیم‌ترین کتاب به فارسی در ملل و نحل است، به شیعه بسیار پرداخته و آشکارا بر [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] تاخته است.

<br /> &nbsp;

[[Category:دین اسلام]] 
[[Category:فقه و اصول و احکام]]