نمایش مبدأ برای گریگوریان، روبیک (تفلیس ۱۲۹۴ـ بوستون ۱۳۶۹ش)


گریگوریان، روبیک (تفلیس ۱۲۹۴ـ بوستون ۱۳۶۹ش)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =روبیک گریگوریان
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تفلیس ۱۲۹۴ش
|تاریخ مرگ=بوستون ۱۳۶۹ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی ارمنی تبار
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دیپلم ویولن
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده و معلم ویولن
|شغل و تخصص های دیگر=رهبر ارکستر و آهنگ ساز
|سبک =
|مکتب =
|سمت =مدرس در هنرستان عالی موسیقی تهران، رییس هنرستان و رهبر ارکستر سمفونیک
|جوایز و افتخارات =
|آثار =سوییت ایرانی
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت های مهم =از بنیادگذاران ارکستر سمفونیک تهران
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:RUBIK RUBEN GREGORIAN.jpg|بندانگشتی|418x418پیکسل|روبیک گریگوریان]]
<p>نوازنده و معلم [[ویولن]]، رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ایرانی ارمنی‌تبار. ویولُن‌نوازی را ابتدا نزد پدرش فرا گرفت و سپس در [[تفلیس]] و [[پاریس]] پی‌گیری کرد و به اخذ دیپلم ویولن نائل شد. در بازگشت به ایران در [[هنرستان عالی موسیقی]] تهران کار کرد و گذشتۀ از تدریس ویولن، رهبری آوازهای جمعی (کر) را نیز به‌عهده داشت. شهرت او به‌سبب گردآوری برخی از ترانه‌های محلی ایران و تنظیم آن‌ها برای چهار صداست که در دو جلد انتشار یافته است. به‌همراه [[محمود، پرویز (تهران ۱۲۸۹ـ امریکا ۱۳۸۳ش)|پرویز محمود]] و چند تن از فارغ‌التحصیلان هنرستان عالی، بنیادگذاران [[ارکستر سمفونیک تهران]] بودند و به اجرای آثاری از آهنگ‌سازان بزرگ ایران و جهان پرداختند. ''ویولُن کنسرتوی'' پرویز محمود نیز در همین‌ سال‌ها با اجرای او بر روی صحنه رفت. بعد از مهاجرت پرویز محمود به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، در ۱۳۲۸، روبیک گریگوریان مدتی رئیس هنرستان و رهبر ارکستر سمفونیک بود که در ۱۳۳۲ او نیز به امریکا مهاجرت کرد و در بوستون مقیم شد. در این سال‌ها (۱۳۳۲ـ ۱۳۵۶) به تدریس، رهبری و آهنگ‌سازی بر‌اساس تِم‌های ایرانی و ارمنی پرداخت. شارل فونتس، رهبر ارکستر معروف امریکایی، از حامیان او بود و برای شناخته‌شدن آثار روبیک در جهان کوشش کرد. آخرین سفر او به ایران در ۱۳۵۵ـ ۱۳۵۶ بود که به برگزاری کنسرت، مراسم بزرگداشت و یک ترم تدریس در گروه موسیقی [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] پرداخت. از روبیک گریگوریان پارتیتورهای بسیاری حاوی آهنگ‌مایه برای [[پیانو]]، ویولُن، ارکستر سمفونیک و گروه کر بر‌اساس تم‌های ایرانی و ارمنی، باقی ‌مانده و قطعاتی از نوازندگی او نیز ضبط شده است. قطعه ''سوئیت ایرانی'' او برای ارکستر در ۱۳۵۴ـ ۱۳۵۶ در ایران ضبط و به دفعات از رادیو و تلویزیون پخش شده است.</p>
<br><!--36087400-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]