نمایش مبدأ برای دیوی، سر هامفری (۱۷۷۸ـ۱۸۲۹)


{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سر هامفری دیوی
|نام =Sir Humphry Davy
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=بارون؛ سر
|زادروز=۱۷۷۸م
|تاریخ مرگ=۱۸۲۹م
|دوره زندگی=
|ملیت=انگلیسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شیمی دان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد شیمی موسسه سلطنتی لندن در ۱۸۰۱
|جوایز و افتخارات =اختراع چراغ ایمنی معدن، کشف آثار بیهوش کنندگی اکسید نیترو
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =شیمی و بیوشیمی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}دِیوی، سِر هامفری (۱۷۷۸ـ۱۸۲۹)(Davy, Sir Humphry)<br/> [[File:20267700.jpg|thumb|دِيوي، سِر هامفري]] شیمی‌دان انگلیسی. به‌سبب آزمایش‌هایش در زمینۀ الکتروشیمی و اختراع چراغ ایمنی معدن شهرت یافت. در ۱۷۹۸، آزمایش در زمینۀ خواص طبی گازها را آغاز کرد و در حین این آزمایش‌ها آثار بیهوش‌کنندگی اکسید نیترو، گاز خنده‌آور، را کشف کرد. در ۱۸۰۱، در مقام استادیار شیمی در مؤسسۀ سلطنتی<ref>Royal Institute </ref> لندن به‌کار پرداخت و سال بعد استاد شیمی همان مؤسسه شد. در سال‌های اول فعالیت در آموزشگاه سلطنتی، تحقیق در زمینۀ آثار الکتریسیته بر ترکیب‌های شیمیایی را آغاز کرد. در ۱۸۰۷، به‌سبب تحقیقات نظری و عملی‌اش جایزۀ ناپلئون<ref>Napoleon Prize </ref> انستیتو فرانسه<ref>Institut de France </ref> را دریافت کرد. سپس، بزرگ‌ترین باتری آن زمان را با بیش از ۲۵۰ پیل ساخت و جریان الکتریکی نیرومندی را از محلول‌هایی با ترکیبات گوناگون، که احتمال می‌رفت حاوی عناصری ناشناخته باشند، گذراند. دیوی با استفاده از این روش الکترولیز توانست عناصر پتاسیم و سدیم را به‌سرعت جدا کند. او کلسیم را نیز به همین روش تهیه کرد. در آزمایش‌های بعدی، که ربطی به این آزمایش نداشتند، عنصر بور را کشف کرد و ثابت کرد که الماس از کربن تشکیل شده است. همچنین، نشان داد که عناصر معروف به خاک‌های کمیاب، اکسیدهای فلزی‌اند، نه عنصر. آزمایش‌هایش روی اسیدها نشان داد که هیدروژن خصیصه‌های اسید را در آن‌ها ایجاد می‌کند، نه اکسیژن. به کشف‌های مهمی نیز در زمینۀ گرما دست یافت. در ۱۸۱۵، نوعی چراغ ایمنی برای معدن‌کاران اختراع کرد و به پاس این اختراع و تحقیقات مرتبط با آن، نشان‌های طلا و نقرۀ رامفورد<ref>Rumford </ref> را از انجمن سلطنتی<ref>Royal Society</ref> دریافت کرد. در ۱۸۲۳، روشی برای جلوگیری از خوردگی کف مسی کشتی‌ها، با استفاده از صفحه‌های روی و آهن، ابداع کرد. در ۱۸۱۲، لقب سِر گرفت و در ۱۸۱۸، به دریافت لقب بارون مفتخر شد.

&nbsp;

----

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]