نمایش مبدأ برای شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =علی‌اکبر شهنازی
|نام = 
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۲۷۶ش
|تاریخ مرگ=۱۳۶۲ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =ردیف‌دان، مدرس
|شغل و تخصص های دیگر=نوازنده تار، نواساز
|سبک =
|مکتب =
|سمت =در هنرستان و هنرکدۀ موسیقی ملی و دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد
|جوایز و افتخارات =
|آثار =تک‌نوازی و هم‌نوازی برای خوانندگانی چون اقبال ‌آذر، جناب دماوندی، عنایت‌الله شیبانی و نیز آهنگ ترانه‌های زد لشگر گل و نسیم سحر
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:علی اکبر شهنازی 1.jpg|بندانگشتی|علی اکبر شهنازی]]

شهنازی، علی‌اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)<br>[[پرونده:علی اکبر شهنازی.jpg|بندانگشتی|علی اکبر شهنازی]]
<p>ردیف‌دان، مدرس، نوازندۀ [[تار]]، و نواساز ایرانی. در ابتدا نزد پدرش، آقا حسینقلی، نواختن تار را آموخت و پس از درگذشت او در محضر عمویش، میرزاعبدالله، شاگردی کرد. سال‌ها در هنرستان و هنرکدۀ موسیقی ملی و [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] تدریس می‌کرد و نوازندگانی چون [[ظریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش )|هوشنگ ظریف]]، [[طلایی، داریوش (دماوند ۱۳۳۱ش )|داریوش طلایی]] و [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]] را پرورش داد. ردیف آقا حسینقلی را در اوج قدرت نوازندگی خود، در ۱۳۴۰ش، و ردیف عالی ساز خود را نیز در ۱۳۵۶ش ضبط کرد که به‌ترتیب در سال‌های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۷ با عنوان‌های ''موسیقی دستگاهی ایران ـ ردیف آقا حسینقلی'' و ''دورۀ عالی ردیف شهنازی'' اجرا و منتشر شده است. از دیگر آثار اوست: تک‌نوازی و هم‌نوازی برای خوانندگانی چون [[اقبال آذر، ابوالحسن (قزوین ۱۲۴۷ـ تبریز ۱۳۵۰ش)|اقبال ‌آذر]]، [[جناب دماوندی]]، عنایت‌الله شیبانی و نیز آهنگ ترانه‌های ''زد لشگر گل'' و ''نسیم سحر''.</p>
<br><!--26167300-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]