نمایش مبدأ برای مقدس اردبیلی، احمد ( ـ نجف ۹۹۳ق)


مُقَدَّسِ اردبیلی، احمد ( ـ نجف ۹۹۳ق)<br>
[[پرونده: 38360800.jpg | بندانگشتی|مُقَدَّسِ اردبيلي، احمد]]فقیه امامی ایرانی. تحصیلاتش را در نجف به پایان برد. نزد کسانی چون جمال‌الدین محمود، شاگرد جلال‌الدین درس خواند. با ملا عبدالله یزدی صاحب ''حاشیه بر تهذیب‌المنطــق'' و مولـــی میرزاجان باغندی هم‌درس و با شیخ بهایی و میرزا محمد استرابادی صاحب ''رجال'' هم‌عصر بود. صاحب ''معالم''، صاحب ''مدارک''، ملا عبدالله شوشتری، امیرعلّام تفرشی و فضل‌الله استرابادی از شاگردان او بودند. مرجعیت شیعه بعد از شهید ثانی به او منتقل شد. او در فقه مبدع شیوه‌ای است که در آن با تکیه بر تحلیل منطقی و استدلال عقلی، مستقل از آرای فقیهان گذشته، به استنباط می‌پرداخت. مداومت بر این شیوه از سوی او به فقه او دقت و عمق ویژه‌ای بخشیده بود که پیش از وی سابقه نداشت. از آثارش: ''زبدة‌البیان فی آیات احکام‌القرآن؛ حدیقة‌الشیعة''؛'' شرح‌الهیات تجرید قوشجی؛ تعلیقه‌ بر شرح مختصرالاصول عضدی؛ استیناس‌المعنویة'' (به عربی) در کلام؛'' مجمع‌الفائدة و البرهان فی شرح ارشادالاذهان''، که مهم‌ترین و معروف‌ترین اثر فقهی اوست.
<br><!--38360800-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]