نمایش مبدأ برای هاشمی کرمانی، محمدهاشم (۸۷۳ـ مکران ۹۴۸/۹۴۶ق)


هاشمی کرمانی، محمدهاشم (۸۷۳ـ مکران ۹۴۸/۹۴۶ق)<br>
(یا: شاه جهانگیر) شاعر و عارف ایرانی. از نوادگان شاه‌قاسم انوار و [[شاه نعمت الله ولی|شاه‌نعمت‌الله ولی]] بود. از خراسان به سند رفت و در بهکر مقیم شد. سپس در تته ملازم میرزا شاه‌حسین ( ـ۹۶۲ق) والی آن‌جا شد. در سفر حج در راه [[مکران]] به‌دست راهزنان کشته شد. هاشمی با [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]] مصاحبت داشت. از آثارش: مثنوی ''مظهرالآثار'' به پیروی از ''[[مخزن الاسرار|مخزن‌الاسرار]]'' [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]] که آن را در ۹۴۰ق به‌پایان برد. این اثر به کوشش حسام‌الدین راشدی به‌چاپ رسیده است (کراچی، ۱۹۵۷)؛ ''دیوان'' اشعاری که گویا ازمیان رفته و تنها ابیاتی پراکنده از آن در تذکره‌ها مانده است.
<br><!--41020700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]