نمایش مبدأ برای والنتین آوی

{{جعبه زندگینامه|عنوان=والنتین آوی|نام=Valentin Hauy|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اوآز 13 نوامبر 1745م|تاریخ مرگ=پاریس 19 مارس 1822م|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آموزشگاه صومعه، دانشگاه پاریس رشته زبان‌های مدرن و خوشنویسی|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از 1783م مترجم لویی شانزدهم|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=علوم انسانی|دوره=|فعالیت های مهم=بنیان‌گذار نخستین مدرسه نابینایان|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:2042184629-1.jpg|بندانگشتی|مجسمه وانتین آوی در پاریس]]
والنتین آوی (اوآز 13 نوامبر 1745 - پاریس 19 مارس 1822م) Valentin Hauy

بنیان‌گذار نخستین مدرسۀ نابینایان و پیشگام روش جدید برای خواندن و نوشتن نابینایان. پدرش علاوه بر اشتغال در بافندگی، مدیریت ناقوس صومعه/کلیسای محلی را بر عهده داشت. والنتین در کودکی به صومعه می‌رفت و نزد راهبه‌ها زبان می‌آموخت. در آموزشگاه صومعه تحصیلات ابتدایی را گذراند. سپس در دانشگاه پاریس، تحصیلاتش را در رشتۀ زبان‌های مدرن و خوشنویسی به پایان برد. در جوانی برای تأمین مخارجش به آموزگاری روی آورد. همچنین مترجم وزارت امور خارجه و از 1783م مترجم [[لوئی شانزدهم|لویی شانزدهم]] بود. 

آوی از 1771م توجهش به نابینایان جلب شد و متعاقب آن از چند سال بعد به آموزش آنها از طریق حروف برجسته پرداخت. اولین مدرسۀ کودکان نابینا<ref>Institution des Enfants Aveugles</ref> را در 1785م در [[پاریس، شهر|پاریس]] افتتاح کرد. این مدرسه رایگان بود و هزینه‌های آن را یک مؤسسۀ خدمات اجتماعی تا سال 1791م تأمین کرد. پس از افزایش دانش‌آموزان و توسعۀ مدرسه، اسمش را به مؤسسۀ ملی نوآموزان نابینا<ref>Institut National Des Jeunes Aveugles (IWJA)</ref> تغییر داد. در خلال [[انقلاب فرانسه]]، این مدرسه توسط دولت تصرف شد و نامش به مؤسسۀ ملی کارگران نابینا<ref>National Institute of Blind workers</ref> تغییر یافت. آوی هم به دلیل آشفتگی‌های آن دوره در 1802م از ریاست مدرسه استعفا داد. چند ماه بعد مدرسه‌ای خصوصی در خیابان سنت پاریس به نام موزۀ نابینایان<ref>Musee des Aveugles</ref> دایر کرد.

آوی آموزش‌های معمولی را برای نابینایان کافی نمی‌دانست و بر فراگیری مهارت و حرفه جهت حضور اجتماعی‌شان تأکید می‌کرد. به همین دلیل در مدرسه‌اش حرفه‌آموزی دایر شد و می‌توان او را پیشگام مهارت‌آموزی نابینایان دانست. موریس دولاسیزران<ref>M. de la Sizeranne</ref> هفت دهه پس از درگذشت آوی، مؤسسۀ والنتین آوی<ref>Association Valentin Hauy</ref> را بنیان نهاد و به نابینایان مهارت هم می‌آموخت. دکتر فابر در 1905م در همین بنیاد، ماساژ طبی را آموزش می‌داد. آوی در مسائل مدنی و سیاسی هم فعال بود؛ به دلیل نقش‌آفرینی و حضورش در حوادث انقلاب فرانسه (1799-1789م) گاه مورد خشم حاکمیت قرار می‌گرفت و چند بار دستگیر شد.



'''تأثیر جهانی و تداوم'''

خبر مدرسۀ نابینایان و روش آوی به سایر کشورهای اروپا و سپس به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رسید. تحصیل شاگردانی چون [[لویی بریل]] در مدرسۀ او (ثبت‌نام در 1819م) به اعتبارش می‌افزود. الکساندر اول روسیه از آوی دعوت کرد تا مدرسۀ نابینایان را در روسیه هم دایر کند. در سپتامبر 1806م به [[سنت پترزبورگ]] رفت و پس از تأسیس مدرسه، یازده سال مدیریتش را به عهده داشت. شیوۀ آوی در آمریکا تا 1854م مورد استفاده بود، ولی بعداً خط بریل جایگزین آن شد. به این ترتیب نابینایان هفت دهه به شیوۀ آوی تحصیل کردند. این روش به ایران نیامد و نابینایان ایران اولین بار، از 1304ش (یعنی حدود 30سال پس از رسمیت خط بریل) با خط بریل آشنا شدند.
----
<references />
[[رده:علوم انسانی]]
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]]