نمایش مبدأ برای یونکر، هاینریش (۱۸۸۹ـ۱۹۷۰)


یونْکِر، هایْنْریش (۱۸۸۹ـ۱۹۷۰)(Junker, Heinrich)<br>
<p>خاورشناس آلمانی. در شهرهای گیسن، استراسبورگ و هایدلبرگ درس خواند و زبان‌های اوستایی، سانسکریت، پهلوی، سغدی و یغنابی را آموخت. با نوشتن رساله‌ای دربارۀ زبان پهلوی از دانشگاه‌ هایدلبرگ دانشنامۀ دکتری گرفت. متخصص در زبان‌شناسی ایرانی و هندواروپایی بود. در ۱۹۱۳ به آسیای مرکزی سفر کرد و به مطالعۀ زبان یغنابی در شمال شرقی کوه‌های پامیر پرداخت. استاد زبان‌شناسی دانشگاه‌های هامبورگ (از ۱۹۱۹) و لاپیزیگ (از ۱۹۲۶)، مدیر مجلّۀ ''آرشیو آواشناسی'' (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) و از بنیادگذاران موسسۀ زبان‌های ایرانی در دانشگاه هومبولت بود. از آثارش: ''فرهنگ فارسی‌ـ‌آلمانی'' با همکاری بزرگ علوی (لایپزیگ ۱۹۶۵)؛ ''قرائت فلسفۀ زبان'' (۱۹۴۸)؛ ''فرهنگ پهلوی به ترتیب علائم'' (۱۹۵۵)؛ ''مطالعات قرآنی'' (۱۹۵۵)؛ ''فهرست نسخه‌های خطی دانشگاه کپنهاگ'' (۱۹۱۲).</p>
<br><!--42064800-->
[[رده:خوشنویسی]]
[[رده:اشخاص و آثار]]
[[رده:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]
[[رده:اشخاص و موسسات]]