آنکلساریا، بهرام گورتهمورث (۱۸۷۳ـ بمبیی۱۹۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آنْکلِساریا، بهرام گورتهمورث (۱۸۷۳ـ | آنْکلِساریا، بهرام گورتهمورث (۱۸۷۳ـ بمبئی ۱۹۴۴م) (Anklesaria, Bahramgore Tahmuras)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|ملیت=هندی | |ملیت=هندی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی ارشد | |تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی ارشد زبان‌های اوستایی و پهلوی دانشگاه بمبئی | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =زبان‌شناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=ایران‌شناس | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =مدرس مدارس پارسیان هنر، عضو پژوهشگاه خاورشناسی کاما در | |سمت =مدرس مدارس پارسیان هنر، عضو پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی، دبیر افتخاری و ویراستار نشریه آن، رئیس بخش ایرانی هشتمین کنفرانس خاورشناسی سراسری هند در میسور (۱۹۳۵م) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =متن کامل اوستایی یشت‌ها ( | |آثار =متن کامل اوستایی یشت‌ها (۱۹۲۵م)؛ متن و ترجمۀ کارنامۀ اردشیر بابکان (۱۹۳۵م)؛ گزیده‌های زادسپرم (۱۹۶۴)؛ یادداشت‌های دستوری و واژه‌شناختی (۱۹۵۳م)؛ حرف‌نویسی و ترجمۀ انگلیسی گاثاهای مقدس زردشت (۱۹۵۳م) | ||
|خویشاوندان سرشناس =تهمورث دین شاه آنکلساریا (پدر) | |خویشاوندان سرشناس =تهمورث دین شاه آنکلساریا (پدر) | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =زبان‌شناسی و ترجمه | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
ایران‌شناس هندی. از زردشتیان [[هند]] و پسر [[آنکلساریا، تهمورث دین شاه (۱۸۴۲ـ بمبیی ۱۹۰۳)|تهمورث دین‌شاه آنکلساریا]] ( | ایران‌شناس هندی. از زردشتیان [[هند]]<ref>India</ref> و پسر [[آنکلساریا، تهمورث دین شاه (۱۸۴۲ـ بمبیی ۱۹۰۳)|تهمورث دین‌شاه آنکلساریا]]<ref>Tahmuras Dinshah Anklesaria</ref> (۱۸۴۲ـ۱۹۰۳م) بود. پس از آن‌که دورۀ کارشناسی ارشد در زبان‌های اوستایی و پهلوی را در دانشگاه [[بمبیی، شهر|بمبئی]] به پایان برد، به تدریس این زبان‌ها در مدارس پارسیان هنر پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۹م فصل‌نامه‌ای به نام ''زردشتی'' منتشر می‌کرد. از اعضای فعال پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی و دبیر افتخاری و ویراستار نشریۀ آن بود. در ۱۳۰۹ش/۱۹۳۰م جامعۀ زردشتیان هند او را به [[ایران]] فرستادند و در ۱۳۱۳ش/۱۹۳۴م نیز برای شرکت در جشن هزارۀ فردوسی به ایران دعوت شد. در ۱۹۳۵م، رئیس بخش ایرانی هشتمین کنفرانس خاورشناسی سراسری هند در [[میسور]]<ref>Mysore</ref> بود. شماری از متون پهلوی را تصحیح و چاپ کرد و یا به انگلیسی برگردانید. برخی آثار پدرش را نیز به چاپ رسانید. | ||
از آثارش: ''مهریشت'' ( | از آثارش: ''مهریشت'' (۱۹۰۰م)؛ ''زند وهومن یسنا و دو اثر به زبان پهلوی'' (۱۹۱۹م)؛ متن کامل اوستایی ''یشت‌ها'' (۱۹۲۵م)؛ چاپ ''زردشت‌نامۀ'' مؤبد رستم پشوتن هاماجی‌یار (۱۹۳۲م)؛ ''سفر به ایران عصر پهلوی'' به زبان گجراتی (۱۹۳۳م)؛ چاپ متن و ترجمۀ ''کارنامۀ اردشیر'' ''بابکان'' (۱۹۳۵م)؛ ''گزیده‌های زادسپرم'' (۱۹۶۴م) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۶۶ش)؛ ''یادداشت‌های دستوری و واژه‌شناختی'' (۱۹۵۳م)؛ حرف‌نویسی و ترجمۀ انگلیسی ''گاثاهای مقدس زردشت'' (۱۹۵۳م). | ||
<br><!--10254800--> | <br><!--10254800--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۶
آنْکلِساریا، بهرام گورتهمورث (۱۸۷۳ـ بمبئی ۱۹۴۴م) (Anklesaria, Bahramgore Tahmuras)
| بهرام گور تهمورث آنکلساریا Bahramgore Tahmuras Anklesaria | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۳م |
| درگذشت | بمئی ۱۹۴۴م |
| ملیت | هندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد زبان‌های اوستایی و پهلوی دانشگاه بمبئی |
| شغل و تخصص اصلی | زبان‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | ایران‌شناس |
| آثار | متن کامل اوستایی یشت‌ها (۱۹۲۵م)؛ متن و ترجمۀ کارنامۀ اردشیر بابکان (۱۹۳۵م)؛ گزیده‌های زادسپرم (۱۹۶۴)؛ یادداشت‌های دستوری و واژه‌شناختی (۱۹۵۳م)؛ حرف‌نویسی و ترجمۀ انگلیسی گاثاهای مقدس زردشت (۱۹۵۳م) |
| گروه مقاله | زبان‌شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | تهمورث دین شاه آنکلساریا (پدر) |
ایران‌شناس هندی. از زردشتیان هند[۱] و پسر تهمورث دین‌شاه آنکلساریا[۲] (۱۸۴۲ـ۱۹۰۳م) بود. پس از آن‌که دورۀ کارشناسی ارشد در زبان‌های اوستایی و پهلوی را در دانشگاه بمبئی به پایان برد، به تدریس این زبان‌ها در مدارس پارسیان هنر پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۹م فصل‌نامه‌ای به نام زردشتی منتشر می‌کرد. از اعضای فعال پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی و دبیر افتخاری و ویراستار نشریۀ آن بود. در ۱۳۰۹ش/۱۹۳۰م جامعۀ زردشتیان هند او را به ایران فرستادند و در ۱۳۱۳ش/۱۹۳۴م نیز برای شرکت در جشن هزارۀ فردوسی به ایران دعوت شد. در ۱۹۳۵م، رئیس بخش ایرانی هشتمین کنفرانس خاورشناسی سراسری هند در میسور[۳] بود. شماری از متون پهلوی را تصحیح و چاپ کرد و یا به انگلیسی برگردانید. برخی آثار پدرش را نیز به چاپ رسانید.
از آثارش: مهریشت (۱۹۰۰م)؛ زند وهومن یسنا و دو اثر به زبان پهلوی (۱۹۱۹م)؛ متن کامل اوستایی یشت‌ها (۱۹۲۵م)؛ چاپ زردشت‌نامۀ مؤبد رستم پشوتن هاماجی‌یار (۱۹۳۲م)؛ سفر به ایران عصر پهلوی به زبان گجراتی (۱۹۳۳م)؛ چاپ متن و ترجمۀ کارنامۀ اردشیر بابکان (۱۹۳۵م)؛ گزیده‌های زادسپرم (۱۹۶۴م) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۶۶ش)؛ یادداشت‌های دستوری و واژه‌شناختی (۱۹۵۳م)؛ حرف‌نویسی و ترجمۀ انگلیسی گاثاهای مقدس زردشت (۱۹۵۳م).