آندرانیک آرزومانیان: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
آرزومانیان در موسیقی فیلم‌های متعددی (مثل از ''کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، آخرین پرواز، من ترانه پانزده سال دارم، زن امروز، سام و نرگس، دست‌های آلوده و مرسدس'') پیانو زده است. آخرین کار وی در این زمینه‌ی آهنگ‌سازی برای فیلم ''نطفه‌ی شوم'' بود (1387ش). از نوازندگی‌های مهم دیگر او می‌توان به همکاری با [[مجید انتظامی]] (''سمفونی ایثار'') و [[بابک بیات (تهران ۱۳۲۵ـ ۱۳۸۵ش)|بابک بیات]] در آلبوم‌های ''چیدن سکوت و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست'' (با دکلمه‌ی [[احمد شاملو]]) اشاره کرد. او همچنین برای برنامه‌های تلویزیونی زیادی آهنگ ساخته که از آن جمله می‌توان به برنامه‌های ''رنگین کمان، گلاب بپاش، سلامتی چه خوبه'' (1366ش)، ''شادمانه'' (شبکه‌ی دوم صدا و سیما) و ''قصههای آشنا'' (برنامه‌ی کودک- 1369ش) اشاره کرد و همچنین آهنگ‌هایی برای مرکز تئاتر عروسکی [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] (در سال‌های 1368 و 1369ش). نوازندگی پیانو در موسیقی سریال ''افسانه‌ی سلطان و شبان'' نیز به عهده‌ی او بوده است. او همچنین تنظیم آلبوم‌های ''خواب گریه‌ها'' (با صدای قاسم افشار - ۱۳۷۸ش) و ''کجا به خنده می‌رسیم'' (با صدای [[مانی رهنما]]- ۱۳۸۸ش) و چندین کار دیگر را در کارنامه‌اش دارد. | آرزومانیان در موسیقی فیلم‌های متعددی (مثل از ''کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، آخرین پرواز، من ترانه پانزده سال دارم، زن امروز، سام و نرگس، دست‌های آلوده و مرسدس'') پیانو زده است. آخرین کار وی در این زمینه‌ی آهنگ‌سازی برای فیلم ''نطفه‌ی شوم'' بود (1387ش). از نوازندگی‌های مهم دیگر او می‌توان به همکاری با [[مجید انتظامی]] (''سمفونی ایثار'') و [[بابک بیات (تهران ۱۳۲۵ـ ۱۳۸۵ش)|بابک بیات]] در آلبوم‌های ''چیدن سکوت و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست'' (با دکلمه‌ی [[احمد شاملو]]) اشاره کرد. او همچنین برای برنامه‌های تلویزیونی زیادی آهنگ ساخته که از آن جمله می‌توان به برنامه‌های ''رنگین کمان، گلاب بپاش، سلامتی چه خوبه'' (1366ش)، ''شادمانه'' (شبکه‌ی دوم صدا و سیما) و ''قصههای آشنا'' (برنامه‌ی کودک- 1369ش) اشاره کرد و همچنین آهنگ‌هایی برای مرکز تئاتر عروسکی [[کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان]] (در سال‌های 1368 و 1369ش). نوازندگی پیانو در موسیقی سریال ''افسانه‌ی سلطان و شبان'' نیز به عهده‌ی او بوده است. او همچنین تنظیم آلبوم‌های ''خواب گریه‌ها'' (با صدای قاسم افشار - ۱۳۷۸ش) و ''کجا به خنده می‌رسیم'' (با صدای [[مانی رهنما]]- ۱۳۸۸ش) و چندین کار دیگر را در کارنامه‌اش دارد. | ||
آرزومانیان به خاطر ابتلا به [[سرطان]] مغز استخوان و آسیب دیدن چشم‌ها و ریه‌هایش در بیمارستان میلاد درگذشت. شراره دولت‌آبادی (بازیگر سینما و تلویزیون) همسر او بوده است. | آرزومانیان به خاطر ابتلا به [[سرطان]]<ref>cancer</ref> مغز استخوان و آسیب دیدن چشم‌ها و ریه‌هایش در بیمارستان میلاد درگذشت. شراره دولت‌آبادی (بازیگر سینما و تلویزیون) همسر او بوده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۶
| آندرانیک آرزومانیان Andranik Arezomanian | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1333ش |
| درگذشت | تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | موسیقی فیلم: تیغ و ابریشم (۱۳۶۴ش - اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶ش)؛ سیمرغ (۱۳۶۶ش)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸ش)؛ پسران آجری (۱۳۸۵ش) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷ش) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | شراره دولت‌آبادی (همسر) |
آندرانیک آرزومانیان (تهران 1333ش- تهران ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ش) Andranik Arezomanian
(یا: آندره آرزومانیان) نوازنده‌ی پیانو[۱] و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی. عمده‌ی فعالیت آرزومانیان در زمینه‌ی موسیقی فیلم بوده است. در تهران خیابان لالهزار نو متولد شد. پدربزرگ (نوازنده‌ی کلارینت[۲]) و پدرش (نوازنده‌ی کمانچه) از نوازندگان ارکسترهای بزرگ آذربایجان شوروی بودند. برادر بزرگش نیز نوازنده‌ی پیانو است. آندرانیک نیز از سنین کودکی پیانو را به صورت خودآموز و بدون هیچ استادی یاد گرفت و بعدتر هم در زمینه‌های تئوری و سلفژ[۳]، دیکته‌ی موسیقی، هارمونی[۴]، سازشناسی و ارکستراسیون مطالعه و تحقیق نمود. آهنگ‌سازی را به طور جدی از سال 1358ش آغاز کرد و اولین کارهایش در زمینه‌ی موسیقی ارامنه بود. سپس از سال 1362ش همکاری‌اش را با مرکز صدا و سیما با ساختن موسیقی برنامه‌ی بزبز قندی که در بخش کودکان بود آغاز کرد و بعد از مدت کوتاهی موسیقی برنامه‌ی گنجشکک اشی مشی و ابر و باد و مه و خورشید را برای صدا و سیما ساخت که هر دوی اینها جزو برنامه‌های کودکان و نوجوانان بودند. او که کارش را از سال‌های پس از انقلاب اسلامی آغاز کرده بود، از جمله درخشان‌ترین آثارش در عرصه‌ی نوازندگی می‌توان به آلبوم پاییز طلایی (اثر فریبرز لاچینی) اشاره کرد.
آرزومانیان در موسیقی فیلم‌های متعددی (مثل از کرخه تا راین، بوی پیراهن یوسف، آژانس شیشه‌ای، آخرین پرواز، من ترانه پانزده سال دارم، زن امروز، سام و نرگس، دست‌های آلوده و مرسدس) پیانو زده است. آخرین کار وی در این زمینه‌ی آهنگ‌سازی برای فیلم نطفه‌ی شوم بود (1387ش). از نوازندگی‌های مهم دیگر او می‌توان به همکاری با مجید انتظامی (سمفونی ایثار) و بابک بیات در آلبوم‌های چیدن سکوت و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست (با دکلمه‌ی احمد شاملو) اشاره کرد. او همچنین برای برنامه‌های تلویزیونی زیادی آهنگ ساخته که از آن جمله می‌توان به برنامه‌های رنگین کمان، گلاب بپاش، سلامتی چه خوبه (1366ش)، شادمانه (شبکه‌ی دوم صدا و سیما) و قصههای آشنا (برنامه‌ی کودک- 1369ش) اشاره کرد و همچنین آهنگ‌هایی برای مرکز تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (در سال‌های 1368 و 1369ش). نوازندگی پیانو در موسیقی سریال افسانه‌ی سلطان و شبان نیز به عهده‌ی او بوده است. او همچنین تنظیم آلبوم‌های خواب گریه‌ها (با صدای قاسم افشار - ۱۳۷۸ش) و کجا به خنده می‌رسیم (با صدای مانی رهنما- ۱۳۸۸ش) و چندین کار دیگر را در کارنامه‌اش دارد.
آرزومانیان به خاطر ابتلا به سرطان[۵] مغز استخوان و آسیب دیدن چشم‌ها و ریه‌هایش در بیمارستان میلاد درگذشت. شراره دولت‌آبادی (بازیگر سینما و تلویزیون) همسر او بوده است.
آهنگ‌سازی برای فیلم
تیغ و ابریشم (۱۳۶۴ش - اجرای موسیقی)؛ ماهی (۱۳۶۶ش)؛ سیمرغ (۱۳۶۶ش)؛ شنگول و منگول (۱۳۶۸ش)؛ رانده شده (۱۳۶۸ش)؛ علی و غول جنگل (۱۳۶۹ش)؛ سکوت (۱۳۶۹ش)؛ خانواده‌ی کوچک ما (۱۳۷۰ش)؛ از بلور خون (۱۳۷۱ش)؛ بی تو هرگز (۱۳۷۲ش)؛ بی‌قرار (۱۳۷۳)؛ التهاب (۱۳۷۳ش)؛ گارد ویژه (۱۳۷۴ش)؛ گریز از مرگ (۱۳۷۴ش)؛ سلام به انتظار (۱۳۷۴ش)؛ مرد آفتابی (۱۳۷۴ش)؛ تعقیب (۱۳۷۴ش)؛ گاومیش‌ها (۱۳۷۵ش)؛ فرار از جهنم (۱۳۷۵ش)؛ زن امروز (۱۳۷۵ش)؛ سرحد (۱۳۷۵ش)؛ محبوبه (۱۳۷۷ش)؛ جوان ایرانی (۱۳۸۲ش)؛ الهه‌ی زیگورات (۱۳۸۲ش)؛ پسران آجری (۱۳۸۵ش) و نطفه‌ی شوم (۱۳۸۷ش).