استوالد، ویلهلم (۱۸۵۳ـ۱۹۳۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


اُسْتْوالد، ویلهِلم (۱۸۵۳ـ۱۹۳۳)(Ostwald, Wilhelm)<br/> [[File:11275100-1.jpg|thumb|اُسْتْوالد، ويلهِلم]] {{جعبه زندگینامه
اُسْتْوالد، ویلهِلم (۱۸۵۳ـ۱۹۳۳)(Ostwald, Wilhelm)<br /> [[File:11275100-1.jpg|thumb|اُسْتْوالد، ويلهِلم]] {{جعبه زندگینامه
|عنوان =ویلهلم استوالد  
|عنوان =ویلهلم استوالد  
|نام =Wilhelm Ostwald  
|نام =Wilhelm Ostwald  
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۸۵۳م
|زادروز=ریگا ۱۸۵۳م
|تاریخ مرگ=۱۹۳۳م
|تاریخ مرگ=۱۹۳۳م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}شیمی‌دان آلمانی زادۀ لاتویا (لتونی)<ref>Latvia
}}
[[پرونده:11275100-2.jpg|بندانگشتی|ویلهلم استوالد]]
شیمی‌دان آلمانی زادۀ [[لاتویا]] (لتونی)<ref>Latvia
</ref>. فرآیند استوالد<ref> Ostwald process </ref> (اکسیداسیون<ref>oxidation</ref> آمونیاک روی کاتالیزور پلاتین<ref> platinum  
</ref>. فرآیند استوالد<ref> Ostwald process </ref> (اکسیداسیون<ref>oxidation</ref> آمونیاک روی کاتالیزور پلاتین<ref> platinum  
</ref> برای تولید اسید نیتریک<ref>nitric acid </ref>) را عرضه کرد. تحقیقاتش در زمینۀ کاتالیست‌ها<ref>catalysts</ref> موجب شکل‌گیری صنعت پتروشیمی<ref> Petrochemical industry</ref> شد. جایزه نوبل شیمی ۱۹۰۹ به‌سبب تحقیق در زمینۀ کاتالیست‌ها، اصول تعادل، و سرعت‌های واکنش به او اعطا شد. در ریگا<ref> Riga</ref> زاده شد و در دانشگاه دورپات<ref> Dorpat </ref> (تارتو<ref>Tartu</ref>) در استونی درس خواند. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷، در ریگا و از ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۶، در لایپزیگ<ref> Leipzig </ref> استاد بود. از ۱۸۹۸، مدیر مؤسسۀ فیزیوشیمی لایپزیگ<ref>Leipzig's Physiochemical Institute</ref> بود. در ۱۸۸۸، قانون رقّت استوالد<ref> ostwald dilution law </ref> را عرضه کرد که نسبت درجۀ تفکیک<ref>degree of dissociation </ref> یک الکترولیت<ref>electrolyte </ref>، α، را نسبت به غلظت<ref>concentration</ref> کلی آن، C، بر حسب مول بر لیتر (dm<sup>۳</sup>) بیان می‌کند. این قانون چنین فرمول‌بندی می‌شود:&nbsp;(فرمول ۱)
</ref> برای تولید [[نیتریک، اسید|اسید نیتریک]]<ref>nitric acid </ref>) را عرضه کرد. تحقیقاتش در زمینۀ کاتالیست‌ها<ref>catalysts</ref> موجب شکل‌گیری صنعت پتروشیمی<ref> Petrochemical industry</ref> شد. جایزه نوبل شیمی ۱۹۰۹ به‌سبب تحقیق در زمینۀ کاتالیست‌ها، اصول تعادل، و سرعت‌های واکنش به او اعطا شد. در [[ریگا]]<ref> Riga</ref> زاده شد و در دانشگاه دورپات<ref> Dorpat </ref> (تارتو<ref>Tartu</ref>) در استونی درس خواند. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷، در ریگا و از ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۶، در [[لایپزیگ]]<ref> Leipzig </ref> استاد بود. از ۱۸۹۸، مدیر مؤسسۀ فیزیوشیمی لایپزیگ<ref>Leipzig's Physiochemical Institute</ref> بود. در ۱۸۸۸، قانون رقّت استوالد<ref> ostwald dilution law </ref> را عرضه کرد که نسبت درجۀ تفکیک<ref>degree of dissociation </ref> یک [[الکترولیت]]<ref>electrolyte </ref>، α، را نسبت به غلظت<ref>concentration</ref> کلی آن، C، بر حسب مول بر لیتر (dm<sup>۳</sup>) بیان می‌کند. این قانون چنین فرمول‌بندی می‌شود: (فرمول ۱)


فرمول ۱:که در آن ثابت K مستقل از ضریب فعالیت<ref> activity coefficient </ref> است و از این‌رو ثابت ترمودینامیکی<ref>thermodynamic constant </ref> واقعی نیست. این معادله از لحاظ تاریخی اهمیت دارد، زیرا در آن اثر جرم برای اولین‌بار در محلول‌هایی از اسیدها و بازهای آلی ضعیف لحاظ شد. استوالد سپس در زمینۀ نظریۀ شناساگرهای اسید ـ باز<ref>acid-base indicator</ref> به تحقیق پرداخت. از ۱۹۰۹، به جنبه‌های سازمانی و روش‌شناسی<ref> methodology</ref> مفاهیم علم، زبان جهانی، و اینترناسیونالیسم و صلح‌طلبی علاقه‌مند شد. آزمایشگاهی نیز برای تحقیقات رنگ<ref> Colour research</ref> بنا کرد.
فرمول ۱:که در آن ثابت K مستقل از ضریب فعالیت<ref> activity coefficient </ref> است و از این‌رو ثابت ترمودینامیکی<ref>thermodynamic constant </ref> واقعی نیست. این معادله از لحاظ تاریخی اهمیت دارد، زیرا در آن اثر جرم برای اولین‌بار در محلول‌هایی از اسیدها و بازهای آلی ضعیف لحاظ شد. استوالد سپس در زمینۀ نظریۀ شناساگرهای اسید ـ باز<ref>acid-base indicator</ref> به تحقیق پرداخت. از ۱۹۰۹، به جنبه‌های سازمانی و روش‌شناسی<ref> methodology</ref> مفاهیم علم، زبان جهانی، و اینترناسیونالیسم و صلح‌طلبی علاقه‌مند شد. آزمایشگاهی نیز برای تحقیقات رنگ<ref> Colour research</ref> بنا کرد.


&nbsp;
<br />


----
----


[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
[[Category:شیمی و بیوشیمی]]  
[[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹

اُسْتْوالد، ویلهِلم (۱۸۵۳ـ۱۹۳۳)(Ostwald, Wilhelm)

اُسْتْوالد، ويلهِلم
ویلهلم استوالد
Wilhelm Ostwald
زادروز ریگا ۱۸۵۳م
درگذشت ۱۹۳۳م
ملیت آلمانی- لتونیایی
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه دورپات (تارتو)- استونی
شغل و تخصص اصلی شیمی دان
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
ویلهلم استوالد

شیمی‌دان آلمانی زادۀ لاتویا (لتونی)[۱]. فرآیند استوالد[۲] (اکسیداسیون[۳] آمونیاک روی کاتالیزور پلاتین[۴] برای تولید اسید نیتریک[۵]) را عرضه کرد. تحقیقاتش در زمینۀ کاتالیست‌ها[۶] موجب شکل‌گیری صنعت پتروشیمی[۷] شد. جایزه نوبل شیمی ۱۹۰۹ به‌سبب تحقیق در زمینۀ کاتالیست‌ها، اصول تعادل، و سرعت‌های واکنش به او اعطا شد. در ریگا[۸] زاده شد و در دانشگاه دورپات[۹] (تارتو[۱۰]) در استونی درس خواند. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷، در ریگا و از ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۶، در لایپزیگ[۱۱] استاد بود. از ۱۸۹۸، مدیر مؤسسۀ فیزیوشیمی لایپزیگ[۱۲] بود. در ۱۸۸۸، قانون رقّت استوالد[۱۳] را عرضه کرد که نسبت درجۀ تفکیک[۱۴] یک الکترولیت[۱۵]، α، را نسبت به غلظت[۱۶] کلی آن، C، بر حسب مول بر لیتر (dm۳) بیان می‌کند. این قانون چنین فرمول‌بندی می‌شود: (فرمول ۱)

فرمول ۱:که در آن ثابت K مستقل از ضریب فعالیت[۱۷] است و از این‌رو ثابت ترمودینامیکی[۱۸] واقعی نیست. این معادله از لحاظ تاریخی اهمیت دارد، زیرا در آن اثر جرم برای اولین‌بار در محلول‌هایی از اسیدها و بازهای آلی ضعیف لحاظ شد. استوالد سپس در زمینۀ نظریۀ شناساگرهای اسید ـ باز[۱۹] به تحقیق پرداخت. از ۱۹۰۹، به جنبه‌های سازمانی و روش‌شناسی[۲۰] مفاهیم علم، زبان جهانی، و اینترناسیونالیسم و صلح‌طلبی علاقه‌مند شد. آزمایشگاهی نیز برای تحقیقات رنگ[۲۱] بنا کرد.



  1. Latvia
  2. Ostwald process
  3. oxidation
  4. platinum
  5. nitric acid
  6. catalysts
  7. Petrochemical industry
  8. Riga
  9. Dorpat
  10. Tartu
  11. Leipzig
  12. Leipzig's Physiochemical Institute
  13. ostwald dilution law
  14. degree of dissociation
  15. electrolyte
  16. concentration
  17. activity coefficient
  18. thermodynamic constant
  19. acid-base indicator
  20. methodology
  21. Colour research