ارخه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَرَخَه<br /> پسر هَلدیت، سرداری ارمنی که در نخستین سال فرمانروایی داریوش سر به شورش برداشت. ارخه به گفتۀ داریوش در سرزمین دوبالَه به دروغ خود را نَبوکودرَچَرَه (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه بابل را گرفت و شاه بابل شد. | اَرَخَه<br /> پسر هَلدیت، سرداری ارمنی که در نخستین سال فرمانروایی داریوش سر به شورش برداشت. ارخه به گفتۀ داریوش در سرزمین دوبالَه به دروغ خود را نَبوکودرَچَرَه (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه [[بابل، سرزمین|بابل]] را گرفت و شاه بابل شد. [[ویندفرناه|ویندَفْرَنَه]]، کمان‌دار داریوش در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ ارخه و یارانش را دستگیر کرد و آن‌ها را به دستور داریوش در بابل به دار آویخت. | ||
<br /> | <br /> | ||
[[Category:تاریخ ایران]] | [[Category:تاریخ ایران]] | ||
[[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | [[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۹
اَرَخَه
پسر هَلدیت، سرداری ارمنی که در نخستین سال فرمانروایی داریوش سر به شورش برداشت. ارخه به گفتۀ داریوش در سرزمین دوبالَه به دروغ خود را نَبوکودرَچَرَه (نبوکدنزار)، پسر نبونید خواند. ارخه بابل را گرفت و شاه بابل شد. ویندَفْرَنَه، کمان‌دار داریوش در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ ارخه و یارانش را دستگیر کرد و آن‌ها را به دستور داریوش در بابل به دار آویخت.