محمد قلی زاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =جلیل محمد قلی‌زاده
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نخجوان ۱۸۶۹م
|تاریخ مرگ=باکو ۱۹۳۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=آذربایجانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان
| شغل و تخصص اصلی =داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =در ۱۹۰۳ سردبیر روزنامۀ شرق روس
مدیر روزنامه‌‌های دموکراتیک انتباه، وزراژدنیه و ملانصرالدین
|جوایز و افتخارات =
|آثار =آزادی در ایران (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایش‌نامۀ مرده‌ها (۱۳۵۲ش)؛ گوشه‌ای از خاطرات و چند داستان (۱۳۵۷ش)؛ قربانعلی بک و نه داستان دیگر (۱۳۵۵ش)؛ تسبیح‌خان، مجموعۀ شش قصه (۱۳۵۵ش)؛ کورآت و پنج داستان دیگر (۱۳۵۴ش)؛ ماجراهای قریۀ داناباش (۱۳۵۴ش)؛ کشمکش‌بازی (۱۳۵۵ش)؛ داستان‌ها (باکو، ۱۹۷۳)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
محمد قلی‌زاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲)<br>
محمد قلی‌زاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲)<br>
[[پرونده: 38183300.jpg | بندانگشتی|محمد قلي‌زاده، جليل]]<p>داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار آذربایجانی. اصلش از خوی بود. در ۱۸۸۲ به مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان راه یافت و در ۱۸۹۰ مدیر و معلم مدرسه‌ای در زادگاهش شد. در ۱۸۹۷ از پیشۀ معلمی کناره گرفت. در ۱۹۰۳ سردبیر روزنامۀ ''شرق روس'' بود. در ۱۹۰۵ به روزنامه‌نگاران تفلیس پیوست و مدیر روزنامه‌‌های دموکراتیک ''انتباه''،'' وزراژدنیه'' و ''ملانصرالدین'' که خود آن را دایر کرده بود، شد. وی انتشار ''ملانصرالدین'' را در تبریز (۱۹۲۰) و باکو (از ۱۹۲۱) نیز پی گرفت. شیوه‌ای نو در روزنامه‌نگاری بنیاد نهاد و بر بیشتر روزنامه‌های طنز‌آمیز و کاریکاتوری آن روزگار ایران تأثیر گذاشت. آثار فراوانی تألیف کرده که برخی از آن‌ها به فارسی ترجمه شده است. از آثارش: ''آزادی در ایران'' (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایش‌نامۀ ''مرده‌ها'' (۱۳۵۲ش)؛ ''گوشه‌ای از خاطرات و چند داستان'' (۱۳۵۷ش)؛ ''قربانعلی بک و نه داستان دیگر'' (۱۳۵۵ش)؛ ''تسبیح‌خان، مجموعۀ شش قصه'' (۱۳۵۵ش)؛ ''کورآت و پنج داستان دیگر'' (۱۳۵۴ش)؛ ''ماجراهای قریۀ داناباش'' (۱۳۵۴ش)؛ ''کشمکش‌بازی'' (۱۳۵۵ش)؛'' داستان‌ها'' (باکو، ۱۹۷۳).</p>
[[پرونده: 38183300.jpg | بندانگشتی|جليل محمد قلی‌زاده]]<p>داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار آذربایجانی. اصلش از خوی بود. در ۱۸۸۲ به مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان راه یافت و در ۱۸۹۰ مدیر و معلم مدرسه‌ای در زادگاهش شد. در ۱۸۹۷ از پیشۀ معلمی کناره گرفت. در ۱۹۰۳ سردبیر روزنامۀ ''شرق روس'' بود. در ۱۹۰۵ به روزنامه‌نگاران تفلیس پیوست و مدیر روزنامه‌‌های دموکراتیک ''انتباه''،'' وزراژدنیه'' و ''ملانصرالدین'' که خود آن را دایر کرده بود، شد. وی انتشار ''ملانصرالدین'' را در تبریز (۱۹۲۰) و باکو (از ۱۹۲۱) نیز پی گرفت. شیوه‌ای نو در روزنامه‌نگاری بنیاد نهاد و بر بیشتر روزنامه‌های طنز‌آمیز و کاریکاتوری آن روزگار ایران تأثیر گذاشت. آثار فراوانی تألیف کرده که برخی از آن‌ها به فارسی ترجمه شده است. از آثارش: ''آزادی در ایران'' (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایش‌نامۀ ''مرده‌ها'' (۱۳۵۲ش)؛ ''گوشه‌ای از خاطرات و چند داستان'' (۱۳۵۷ش)؛ ''قربانعلی بک و نه داستان دیگر'' (۱۳۵۵ش)؛ ''تسبیح‌خان، مجموعۀ شش قصه'' (۱۳۵۵ش)؛ ''کورآت و پنج داستان دیگر'' (۱۳۵۴ش)؛ ''ماجراهای قریۀ داناباش'' (۱۳۵۴ش)؛ ''کشمکش‌بازی'' (۱۳۵۵ش)؛'' داستان‌ها'' (باکو، ۱۹۷۳).</p>
<br><!--38183300-->
<br><!--38183300-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۸

جلیل محمد قلی‌زاده
زادروز نخجوان ۱۸۶۹م
درگذشت باکو ۱۹۳۲م
ملیت آذربایجانی
تحصیلات و محل تحصیل مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان
شغل و تخصص اصلی داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار
آثار آزادی در ایران (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایش‌نامۀ مرده‌ها (۱۳۵۲ش)؛ گوشه‌ای از خاطرات و چند داستان (۱۳۵۷ش)؛ قربانعلی بک و نه داستان دیگر (۱۳۵۵ش)؛ تسبیح‌خان، مجموعۀ شش قصه (۱۳۵۵ش)؛ کورآت و پنج داستان دیگر (۱۳۵۴ش)؛ ماجراهای قریۀ داناباش (۱۳۵۴ش)؛ کشمکش‌بازی (۱۳۵۵ش)؛ داستان‌ها (باکو، ۱۹۷۳)
گروه مقاله سینما

محمد قلی‌زاده، جلیل (نخجوان ۱۸۶۹ـ باکو ۱۹۳۲)

جليل محمد قلی‌زاده

داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار آذربایجانی. اصلش از خوی بود. در ۱۸۸۲ به مرکز تربیت معلم شهر غوری در گرجستان راه یافت و در ۱۸۹۰ مدیر و معلم مدرسه‌ای در زادگاهش شد. در ۱۸۹۷ از پیشۀ معلمی کناره گرفت. در ۱۹۰۳ سردبیر روزنامۀ شرق روس بود. در ۱۹۰۵ به روزنامه‌نگاران تفلیس پیوست و مدیر روزنامه‌‌های دموکراتیک انتباه، وزراژدنیه و ملانصرالدین که خود آن را دایر کرده بود، شد. وی انتشار ملانصرالدین را در تبریز (۱۹۲۰) و باکو (از ۱۹۲۱) نیز پی گرفت. شیوه‌ای نو در روزنامه‌نگاری بنیاد نهاد و بر بیشتر روزنامه‌های طنز‌آمیز و کاریکاتوری آن روزگار ایران تأثیر گذاشت. آثار فراوانی تألیف کرده که برخی از آن‌ها به فارسی ترجمه شده است. از آثارش: آزادی در ایران (تفلیس، ۱۹۰۶)؛ نمایش‌نامۀ مرده‌ها (۱۳۵۲ش)؛ گوشه‌ای از خاطرات و چند داستان (۱۳۵۷ش)؛ قربانعلی بک و نه داستان دیگر (۱۳۵۵ش)؛ تسبیح‌خان، مجموعۀ شش قصه (۱۳۵۵ش)؛ کورآت و پنج داستان دیگر (۱۳۵۴ش)؛ ماجراهای قریۀ داناباش (۱۳۵۴ش)؛ کشمکش‌بازی (۱۳۵۵ش)؛ داستان‌ها (باکو، ۱۹۷۳).