بیات، بابک (تهران ۱۳۲۵ـ ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =
|نام =بابک بیات
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران 23 خرداد ۱۳۲۵ش
|تاریخ مرگ=تهران 5 آذر ۱۳۸۵ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=هنرستان موسیقی ملی
| شغل و تخصص اصلی =آهنگساز و تنظیم‌کنندۀ موسیقی
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =دو سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از جشنواره فیلم فجر
|آثار =موسیقی متن فیلم‌های برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵)؛ مرگ یزدگرد (۱۳۶۱)؛ عروسی خوبان (۱۳۶۱)؛ پردۀ آخر واروژ کریم‌مسیحی (۱۳۶۹)؛ مسافران (۱۳۷۰)؛ روز فرشته (1373)؛ مرسدس (1379)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}بابک بیات (تهران 23 خرداد ۱۳۲۵ـ تهران 5 آذر ۱۳۸۵ش)<br>
[[پرونده: 12439000-1.jpg | بندانگشتی|بابک بیات]][[پرونده: 12439000-4.jpg | بندانگشتی|بابک بیات]](نام اصلی: علی‌حسین بیات مطلق) آهنگساز ایرانی، تنظیم‌کنندۀ قطعات موسیقی پاپ و موسیقی فیلم‌های ایرانی. در نوجوانی با موسیقی روز اروپایی آشنا شد و ابتدا به‌طور خودآموز و سپس با راهنمایی [[میلاد کیایی]]، در کلاس‌های شبانه [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقی]]، از [[ثمین باغچه بان|ثمین باغچه‌بان]] موسیقی را آموخت و در دسته‌های کُر، اپرا و کُر ملی، به رهبری ایرج گلسرخی، شرکت کرد.


بَیات، بابَک (تهران ۱۳۲۵ـ ۱۳۸۵ش)<br>
اولین تجربۀ بیات در موسیقی متن فیلم در فیلم ''غریبه''، به‌ کارگردانی [[شاپور قریب]]، با همراهی واروژان‌ هاخباندیان، آهنگساز و تنظیم‌کنندۀ مشهور وقت، بود. از دیگر فعالیت‌های اوست: ساختن موسیقیِ ‌تعدادی ترانه (۱۳۲۷ـ۱۳۵۰)، با همکاری [[ایرج جنتی عطایی]]، برای برخی خوانندگان پاپ در آثاری مانند ''مادر بزرگ''، ''جنگل''، ''خاتون''، ''سایه''، ''کتیبه''، ''طلایه‌دار''، ''رسول رستاخیز''. بابک بیات در کار آهنگسازی و تنظیم، شاگرد مستقیم محمد اوشال، آهنگساز مطرح آن زمان، بود و برای چندین کاست شعر و صدای شاعران نیز آهنگسازی کرده است؛ ازجمله دو آلبوم ''چیدن سپیده‌دم'' و ''سکوت سرشار از'' ''ناگفته‌هاست''، ترجمۀ آزاد [[احمد شاملو]] از اشعار مارگوت بیکل با همراهی پیانوی آندره آرزومانیان.  
[[پرونده: 12439000-1.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]][[پرونده: 12439000-2.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]][[پرونده: 12439000-3.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]][[پرونده: 12439000-4.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]][[پرونده: 12439000-5.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]][[پرونده: 12439000.jpg | بندانگشتی|بَيات، بابَک]](نام اصلی: علی‌حسین بیات مطلق) آهنگ‌ساز ایرانی، تنظیم‌کنندۀ قطعات موسیقی پاپ و موسیقی فیلم‌های ایرانی. در نوجوانی با موسیقی روز اروپایی آشنا شد و ابتدا به‌طور خودآموز و سپس با راهنمایی میلاد کیایی، در کلاس‌های شبانه هنرستان موسیقی، از ثمین باغچه‌بان موسیقی را آموخت و در دسته‌های کُر، اپرا و کُر ملی، به رهبری ایرج گلسرخی، شرکت کرد. اولین تجربۀ او در موسیقی متن فیلم در فیلم ''غریبه''، به‌کارگردانی شاپور قریب، با همراهی واروژان‌ هاخباندیان، آهنگ‌ساز و تنظیم‌کنندۀ مشهور وقت، بود. از دیگر فعالیت‌های اوست: ساختن موسیقیِ ‌تعدادی ترانه (۱۳۲۷ـ۱۳۵۰)، با ایرج جنتی عطایی، برای برخی خوانندگان پاپ در آثاری مانند ''مادر بزرگ''، ''جنگل''، ''خاتون''، ''سایه''، ''کتیبه''، ''طلایه‌دار''، ''رسول رستاخیز''. بابک بیات در کار آهنگ‌سازی و تنظیم، شاگرد مستقیم محمد اوشال، آهنگ‌ساز مطرح آن زمان، بود و برای چندین کاست شعر و صدای شاعران نیز آهنگ‌سازی کرده است؛ ازجمله دو آلبوم ''چیدن سپیده‌دم'' و ''سکوت سرشار از'' ''ناگفته‌هاست''، ترجمۀ آزاد احمد شاملو از اشعار مارگوت بیکل با همراهی پیانوی آندره آرزومانیان. بیات طی ۳۵ سال برای بیش از ۵۰ فیلم تلویزیونی و سینمایی آهنگ‌سازی کرده است که شماری از آن‌ها عبارت‌اند از'' برهنه تا ظهر با سرعت''، به‌کارگردانی خسرو هریتاش (۱۳۵۵)؛ ''مرگ یزدگرد''، ساختۀ بهرام بیضایی (۱۳۶۱)؛ ''افسانۀ سلطان و شبان''، به‌کارگردانی داریوش فرهنگ (۱۳۶۴)؛ ''عروسی خوبان''، ساختۀ محسن مخملباف (۱۳۶۱)؛ ''پردۀ آخر''، به‌کارگردانی واروژ کریم‌مسیحی (۱۳۶۹)؛ ''مسافران''، ساختۀ بهرام بیضایی (۱۳۷۰)؛ ''روز فرشته''، ساختۀ بهروز افخمی (۱۳۷۳)؛ ''سام و نرگس''، به کارگردانی ایرج قادری (۱۳۸۲)؛ ''مرسدس'' ساختۀ مسعود کیمیایی (۱۳۷۹)؛ و ''به من نگاه کن''، ساختۀ شهرام اسدی (۱۳۸۲).
 
بیات طی ۳۵ سال برای بیش از ۵۰ فیلم تلویزیونی و سینمایی آهنگسازی کرده است که شماری از آنها عبارتند از'' برهنه تا ظهر با سرعت''، به‌کارگردانی [[خسرو هریتاش]] (۱۳۵۵)؛ ''مرگ یزدگرد''، ساختۀ [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]] (۱۳۶۱)؛ ''افسانۀ سلطان و شبان''، به‌ کارگردانی [[داریوش فرهنگ]] (۱۳۶۴)؛ ''عروسی خوبان''، ساختۀ [[محسن مخملباف]] (۱۳۶۱)؛ ''پردۀ آخر''، به‌ کارگردانی [[واروژ کریم‌ مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]] (۱۳۶۹)؛ ''مسافران''، ساختۀ بهرام بیضایی (۱۳۷۰)؛ ''روز فرشته''، ساختۀ [[بهروز افخمی]] (۱۳۷۳)؛ ''سام و نرگس''، به کارگردانی [[ایرج قادری]] (۱۳۸۲)؛ ''مرسدس'' ساختۀ [[مسعود کیمیایی]] (۱۳۷۹)؛ و ''به من نگاه کن''، ساختۀ [[شهرام اسدی]] (۱۳۸۲).
 
بابک بیات در [[نهمین دوره جشنواره فیلم فجر]] برای فیلم [[عروس (فیلم)|عروس]] و در [[پانزدهمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|پانزدهمین دورۀ این جشنواره]] برای فیلم‌های ''سرزمین خورشید'' و ''مردی شبیه باران'' برندۀ سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن فیلم شده بود. او براثر نارسایی کبدی درگذشت. وی طی سال‌های فعالیتش ده‌ها آهنگ ترانه برای خوانندگانی چون داریوش، عارف، گوگوش، ابی، [[گیتی پاشایی (تهران ۱۳۲۴ـ همان جا ۱۳۷۴ش)|گیتی پاشایی]]، ستار، پری زنگنه، معین، [[مانی رهنما]]، [[محمد اصفهانی]] و [[خشایار اعتمادی]] ساخت و تنظیم کرد.
<br><!--12439000-->
<br><!--12439000-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۸

بابک بیات
زادروز تهران 23 خرداد ۱۳۲۵ش
درگذشت تهران 5 آذر ۱۳۸۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرستان موسیقی ملی
شغل و تخصص اصلی آهنگساز و تنظیم‌کنندۀ موسیقی
آثار موسیقی متن فیلم‌های برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵)؛ مرگ یزدگرد (۱۳۶۱)؛ عروسی خوبان (۱۳۶۱)؛ پردۀ آخر واروژ کریم‌مسیحی (۱۳۶۹)؛ مسافران (۱۳۷۰)؛ روز فرشته (1373)؛ مرسدس (1379)
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات دو سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از جشنواره فیلم فجر

بابک بیات (تهران 23 خرداد ۱۳۲۵ـ تهران 5 آذر ۱۳۸۵ش)

بابک بیات
بابک بیات

(نام اصلی: علی‌حسین بیات مطلق) آهنگساز ایرانی، تنظیم‌کنندۀ قطعات موسیقی پاپ و موسیقی فیلم‌های ایرانی. در نوجوانی با موسیقی روز اروپایی آشنا شد و ابتدا به‌طور خودآموز و سپس با راهنمایی میلاد کیایی، در کلاس‌های شبانه هنرستان موسیقی، از ثمین باغچه‌بان موسیقی را آموخت و در دسته‌های کُر، اپرا و کُر ملی، به رهبری ایرج گلسرخی، شرکت کرد.

اولین تجربۀ بیات در موسیقی متن فیلم در فیلم غریبه، به‌ کارگردانی شاپور قریب، با همراهی واروژان‌ هاخباندیان، آهنگساز و تنظیم‌کنندۀ مشهور وقت، بود. از دیگر فعالیت‌های اوست: ساختن موسیقیِ ‌تعدادی ترانه (۱۳۲۷ـ۱۳۵۰)، با همکاری ایرج جنتی عطایی، برای برخی خوانندگان پاپ در آثاری مانند مادر بزرگ، جنگل، خاتون، سایه، کتیبه، طلایه‌دار، رسول رستاخیز. بابک بیات در کار آهنگسازی و تنظیم، شاگرد مستقیم محمد اوشال، آهنگساز مطرح آن زمان، بود و برای چندین کاست شعر و صدای شاعران نیز آهنگسازی کرده است؛ ازجمله دو آلبوم چیدن سپیده‌دم و سکوت سرشار از ناگفته‌هاست، ترجمۀ آزاد احمد شاملو از اشعار مارگوت بیکل با همراهی پیانوی آندره آرزومانیان.

بیات طی ۳۵ سال برای بیش از ۵۰ فیلم تلویزیونی و سینمایی آهنگسازی کرده است که شماری از آنها عبارتند از برهنه تا ظهر با سرعت، به‌کارگردانی خسرو هریتاش (۱۳۵۵)؛ مرگ یزدگرد، ساختۀ بهرام بیضایی (۱۳۶۱)؛ افسانۀ سلطان و شبان، به‌ کارگردانی داریوش فرهنگ (۱۳۶۴)؛ عروسی خوبان، ساختۀ محسن مخملباف (۱۳۶۱)؛ پردۀ آخر، به‌ کارگردانی واروژ کریم‌مسیحی (۱۳۶۹)؛ مسافران، ساختۀ بهرام بیضایی (۱۳۷۰)؛ روز فرشته، ساختۀ بهروز افخمی (۱۳۷۳)؛ سام و نرگس، به کارگردانی ایرج قادری (۱۳۸۲)؛ مرسدس ساختۀ مسعود کیمیایی (۱۳۷۹)؛ و به من نگاه کن، ساختۀ شهرام اسدی (۱۳۸۲).

بابک بیات در نهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم عروس و در پانزدهمین دورۀ این جشنواره برای فیلم‌های سرزمین خورشید و مردی شبیه باران برندۀ سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن فیلم شده بود. او براثر نارسایی کبدی درگذشت. وی طی سال‌های فعالیتش ده‌ها آهنگ ترانه برای خوانندگانی چون داریوش، عارف، گوگوش، ابی، گیتی پاشایی، ستار، پری زنگنه، معین، مانی رهنما، محمد اصفهانی و خشایار اعتمادی ساخت و تنظیم کرد.