جیسون روباردز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042168128.jpg|بندانگشتی|340x340پیکسل|جیسون روباردز]] | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =جیسون روباردز | |||
|نام =Jason Robards | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=ایلینوی ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۲م | |||
|تاریخ مرگ=کنتیکت ۲۶ دسامبر ۲۰۰۰م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =دو اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد برای فیلم‌های همه مردان رئیس‌جمهور و جولیا | |||
|آثار =روزی روزگاری در غرب (۱۹۶۸)؛ ژولیوس سزار (۱۹۷۰)؛ سرود کیبل هوگ (۱۹۷۰)؛ همه مردان رئیس‌جمهور (۱۹۷۶)؛ جولیا (۱۹۷۷)؛ مگنولیا (1999) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}[[پرونده:2042168128.jpg|بندانگشتی|340x340پیکسل|جیسون روباردز]] | |||
جیسون روباردز (ایلینوی ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۲ - کنتیکت ۲۶ دسامبر ۲۰۰۰م) Jason Robards | جیسون روباردز (ایلینوی ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۲ - کنتیکت ۲۶ دسامبر ۲۰۰۰م) Jason Robards | ||
| خط ۶: | خط ۳۳: | ||
پدر جیسون نیز در دورۀ سینمای صامت بازیگر سینما و تئاتر بود. جیسون هفت سال در نیروی دریایی امریکا خدمت کرد و در جریان حمله به پرل هاربر<ref>Attack on Pearl Harbor</ref> (7 دسامبر 1941م) حضور داشت. برای ورود به دنیای نمایش به نیویورک رفت و در گرینویچ ویلیج<ref>Greenwich Village</ref> مستقر شد. گهگاه روی صحنه می‌رفت و در نمایش‌های رادیویی و تلویزیونی نقش‌هایی را به عهده می‌گرفت. در ضمن برای امرار معاش آموزگاری می‌کرد و راننده تاکسی بود؛ تا این‌که در نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۵۰ با شرکت در اجرای نمایشنامه‌هایی از [[یوجین اونیل]] در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> به شهرت رسید. از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ نیز جلوی دوربین رفت و تا آخر عمر در عرصۀ سینما و تلویزیون فعالیت مستمری داشت و از بازیگران مورد احترام هالیوود به شمار می‌آمد. برای ایفای نقش [[هوارد هیوز]] در ''ملوین و هوارد''<ref>''Melvin and Howard''</ref> کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را برای ایفای نقش بن برادلی<ref>Ben Bradlee</ref>، سردبیر [[واشینگتن پست]]، در ''همه مردان رئیس جمهور''<ref>''All the President's Men''</ref> و داشیل همت<ref>Dashiell Hammett</ref> در ''جولیا''<ref>''Julia''</ref> از آن خود کرد و علاوه بر اینها برای ''سفر دراز روز در شب''<ref>''Long Day's Journey into Night''</ref> در جشنواره کن برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر (به طور گروهی) شد. | پدر جیسون نیز در دورۀ سینمای صامت بازیگر سینما و تئاتر بود. جیسون هفت سال در نیروی دریایی امریکا خدمت کرد و در جریان حمله به پرل هاربر<ref>Attack on Pearl Harbor</ref> (7 دسامبر 1941م) حضور داشت. برای ورود به دنیای نمایش به نیویورک رفت و در گرینویچ ویلیج<ref>Greenwich Village</ref> مستقر شد. گهگاه روی صحنه می‌رفت و در نمایش‌های رادیویی و تلویزیونی نقش‌هایی را به عهده می‌گرفت. در ضمن برای امرار معاش آموزگاری می‌کرد و راننده تاکسی بود؛ تا این‌که در نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۵۰ با شرکت در اجرای نمایشنامه‌هایی از [[یوجین اونیل]] در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> به شهرت رسید. از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ نیز جلوی دوربین رفت و تا آخر عمر در عرصۀ سینما و تلویزیون فعالیت مستمری داشت و از بازیگران مورد احترام هالیوود به شمار می‌آمد. برای ایفای نقش [[هوارد هیوز]] در ''ملوین و هوارد''<ref>''Melvin and Howard''</ref> کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را برای ایفای نقش بن برادلی<ref>Ben Bradlee</ref>، سردبیر [[واشینگتن پست]]، در ''همه مردان رئیس جمهور''<ref>''All the President's Men''</ref> و داشیل همت<ref>Dashiell Hammett</ref> در ''جولیا''<ref>''Julia''</ref> از آن خود کرد و علاوه بر اینها برای ''سفر دراز روز در شب''<ref>''Long Day's Journey into Night''</ref> در جشنواره کن برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر (به طور گروهی) شد. | ||
همسران اول، سوم و چهارمش، الینور پیتمن<ref>Eleanor Pittman</ref> (1948 - 1958)، [[لورن باکال]] (1961 - 1969) و لوییس اوکانر<ref>Lois O'Connor</ref> (از 1970 تا زمان مرگ روباردز) و همچنین فرزندانش جیسون روباردز سوم<ref>Jason Robards Sr</ref> (از پیتمن) و سام روباردز<ref>Sam Robards</ref> (از باکال) بازیگرند. | همسران اول، سوم و چهارمش، الینور پیتمن<ref>Eleanor Pittman</ref> (1948 - 1958)، [[لورن باکال]] (1961 - 1969) و لوییس اوکانر<ref>Lois O'Connor</ref> (از 1970 تا زمان مرگ روباردز) و همچنین فرزندانش جیسون روباردز سوم<ref>Jason Robards Sr</ref> (از پیتمن) و سام روباردز<ref>Sam Robards</ref> (از باکال) بازیگرند. روباردز بر اثر ابتلا به سرطان ریه درگذشت. | ||
جیسون روباردز روی پرده فردی ترش‌رو و خشن می‌نمود که بخشی از آن نتیجهٔ مستقیم جراحی ترمیمی وسیعی بود که به دنبال سانحهٔ اتوموبیل روی صورتش انجام گرفت و بخشی دیگر به خاطر تصویر ذهنی مردم از او به عنوان یک هنرمند الکلی زجر کشیده. روباردز توانست در فیلم‌ها هم وجه تاریک و هم وجه شوخ‌طبع شخصیت خود را به نمایش بگذارد. مثلاً در فیلم‌هایی مثل ''ساعت اسلحه''<ref>''Hour of the Gun''</ref>''، روزی روزگاری در غرب''<ref>''Once Upon a Time in the West''</ref> ''و کشتار روز ولنتاین''<ref>''The St. Valentine's Day Massacre''</ref> (در نقش [[کاپون، آلفونس (۱۸۹۹ـ۱۹۴۷)|آل کاپون]])، فردی است بی‌قید، خائن و دست‌نیافتنی و بالعکس در ''شبی که به مینسکی حمله کردند''<ref>''The Night They Raided Minsky's''</ref> و ''سرود کیبل هوگ''<ref>''The Ballad of Cable Hogue''</ref> (که خود بارها از آن به عنوان بهترین بازی‌اش یاد کرده است) شخصیت ساده‌تری ارائه کرده و به بطن اثر مایه‌ای فکاهی بخشیده است. | |||
'''گزیدۀ آثار سینمایی''' | |||
* ''سفر دراز روز در شب'' (۱۹۶۲) | |||
* ''هزاران دلقک'' (۱۹۶۵) | |||
* ''طلاق به سبک آمریکایی'' (۱۹۶۷) | |||
* ''ایزادورا'' (۱۹۶۸) | |||
* ''روزی روزگاری در غرب'' (۱۹۶۸) | |||
* ''ژولیوس سزار'' (۱۹۷۰) | |||
* ''سرود کیبل هوگ'' (۱۹۷۰) | |||
* ''جانی تفنگش را برداشت'' (۱۹۷۱) | |||
* ''آدم‌کشی‌های کوچه بزرگ'' (۱۹۷۱) | |||
* ''پسری با سگش'' (۱۹۷۵) | |||
* ''همه مردان رئیس‌جمهور'' (۱۹۷۶) | |||
* ''جولیا'' (۱۹۷۷) | |||
* ''توفند'' (۱۹۷۹) | |||
* ''ملوین و هاوارد'' (۱۹۸۰) | |||
* ''کابوبلانکو'' (۱۹۸۰) | |||
* ''مکس دوگان بازمی‌گردد'' (۱۹۸۳) | |||
* ''رقص محلی آمریکا'' (۱۹۸۷) | |||
* ''مادر خوب'' (۱۹۸۸) | |||
* ''رؤیای یک رؤیای کوچک'' (۱۹۸۹) | |||
* ''پدر و مادری'' (۱۹۸۹) | |||
* ''ماجراهای هاکلبری فین'' (۱۹۹۳) | |||
* ''محاکمه'' (۱۹۹۳) | |||
* ''فیلادلفیا'' (۱۹۹۳) | |||
* ''دشمن کشور'' (۱۹۹۸) | |||
* ''مگنولیا'' (۱۹۹۹) | |||
---- | ---- | ||
<references /> | |||
[[رده:سینما]] | |||
[[رده:جهان - اشخاص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۲
| جیسون روباردز Jason Robards | |
|---|---|
| زادروز |
ایلینوی ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۲م |
| درگذشت | کنتیکت ۲۶ دسامبر ۲۰۰۰م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | روزی روزگاری در غرب (۱۹۶۸)؛ ژولیوس سزار (۱۹۷۰)؛ سرود کیبل هوگ (۱۹۷۰)؛ همه مردان رئیس‌جمهور (۱۹۷۶)؛ جولیا (۱۹۷۷)؛ مگنولیا (1999) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | دو اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد برای فیلم‌های همه مردان رئیس‌جمهور و جولیا |
جیسون روباردز (ایلینوی ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۲ - کنتیکت ۲۶ دسامبر ۲۰۰۰م) Jason Robards
(نام کامل: جیسون نلسون روباردز جونیور[۱]) بازیگر. از معدود بازیگرانی است که موفق شده دو بار پیاپی (برای فیلم‌های همه مردان رئیس‌جمهور و جولیا) برندۀ جایزه اسکار شود. روباردز طی چهل حضور فعالیت در سینما (1959 - 1999م) در 60 فیلم نقش‌آفرینی کرد.
پدر جیسون نیز در دورۀ سینمای صامت بازیگر سینما و تئاتر بود. جیسون هفت سال در نیروی دریایی امریکا خدمت کرد و در جریان حمله به پرل هاربر[۲] (7 دسامبر 1941م) حضور داشت. برای ورود به دنیای نمایش به نیویورک رفت و در گرینویچ ویلیج[۳] مستقر شد. گهگاه روی صحنه می‌رفت و در نمایش‌های رادیویی و تلویزیونی نقش‌هایی را به عهده می‌گرفت. در ضمن برای امرار معاش آموزگاری می‌کرد و راننده تاکسی بود؛ تا این‌که در نیمۀ دوم دهۀ ۱۹۵۰ با شرکت در اجرای نمایشنامه‌هایی از یوجین اونیل در برادوی[۴] به شهرت رسید. از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ نیز جلوی دوربین رفت و تا آخر عمر در عرصۀ سینما و تلویزیون فعالیت مستمری داشت و از بازیگران مورد احترام هالیوود به شمار می‌آمد. برای ایفای نقش هوارد هیوز در ملوین و هوارد[۵] کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را برای ایفای نقش بن برادلی[۶]، سردبیر واشینگتن پست، در همه مردان رئیس جمهور[۷] و داشیل همت[۸] در جولیا[۹] از آن خود کرد و علاوه بر اینها برای سفر دراز روز در شب[۱۰] در جشنواره کن برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر (به طور گروهی) شد.
همسران اول، سوم و چهارمش، الینور پیتمن[۱۱] (1948 - 1958)، لورن باکال (1961 - 1969) و لوییس اوکانر[۱۲] (از 1970 تا زمان مرگ روباردز) و همچنین فرزندانش جیسون روباردز سوم[۱۳] (از پیتمن) و سام روباردز[۱۴] (از باکال) بازیگرند. روباردز بر اثر ابتلا به سرطان ریه درگذشت.
جیسون روباردز روی پرده فردی ترش‌رو و خشن می‌نمود که بخشی از آن نتیجهٔ مستقیم جراحی ترمیمی وسیعی بود که به دنبال سانحهٔ اتوموبیل روی صورتش انجام گرفت و بخشی دیگر به خاطر تصویر ذهنی مردم از او به عنوان یک هنرمند الکلی زجر کشیده. روباردز توانست در فیلم‌ها هم وجه تاریک و هم وجه شوخ‌طبع شخصیت خود را به نمایش بگذارد. مثلاً در فیلم‌هایی مثل ساعت اسلحه[۱۵]، روزی روزگاری در غرب[۱۶] و کشتار روز ولنتاین[۱۷] (در نقش آل کاپون)، فردی است بی‌قید، خائن و دست‌نیافتنی و بالعکس در شبی که به مینسکی حمله کردند[۱۸] و سرود کیبل هوگ[۱۹] (که خود بارها از آن به عنوان بهترین بازی‌اش یاد کرده است) شخصیت ساده‌تری ارائه کرده و به بطن اثر مایه‌ای فکاهی بخشیده است.
گزیدۀ آثار سینمایی
- سفر دراز روز در شب (۱۹۶۲)
- هزاران دلقک (۱۹۶۵)
- طلاق به سبک آمریکایی (۱۹۶۷)
- ایزادورا (۱۹۶۸)
- روزی روزگاری در غرب (۱۹۶۸)
- ژولیوس سزار (۱۹۷۰)
- سرود کیبل هوگ (۱۹۷۰)
- جانی تفنگش را برداشت (۱۹۷۱)
- آدم‌کشی‌های کوچه بزرگ (۱۹۷۱)
- پسری با سگش (۱۹۷۵)
- همه مردان رئیس‌جمهور (۱۹۷۶)
- جولیا (۱۹۷۷)
- توفند (۱۹۷۹)
- ملوین و هاوارد (۱۹۸۰)
- کابوبلانکو (۱۹۸۰)
- مکس دوگان بازمی‌گردد (۱۹۸۳)
- رقص محلی آمریکا (۱۹۸۷)
- مادر خوب (۱۹۸۸)
- رؤیای یک رؤیای کوچک (۱۹۸۹)
- پدر و مادری (۱۹۸۹)
- ماجراهای هاکلبری فین (۱۹۹۳)
- محاکمه (۱۹۹۳)
- فیلادلفیا (۱۹۹۳)
- دشمن کشور (۱۹۹۸)
- مگنولیا (۱۹۹۹)
- ↑ Jason Nelson Robards Jr.
- ↑ Attack on Pearl Harbor
- ↑ Greenwich Village
- ↑ Broadway Theatre
- ↑ Melvin and Howard
- ↑ Ben Bradlee
- ↑ All the President's Men
- ↑ Dashiell Hammett
- ↑ Julia
- ↑ Long Day's Journey into Night
- ↑ Eleanor Pittman
- ↑ Lois O'Connor
- ↑ Jason Robards Sr
- ↑ Sam Robards
- ↑ Hour of the Gun
- ↑ Once Upon a Time in the West
- ↑ The St. Valentine's Day Massacre
- ↑ The Night They Raided Minsky's
- ↑ The Ballad of Cable Hogue