شیخ عبدالحسین تهرانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
شیخ عبدالحسین تهرانی (۱۲۲۶ - ۱۲۸۶ق) | شیخ عبدالحسین تهرانی (۱۲۲۶ - عراق ۱۲۸۶ق) | ||
(معروف به شیخالعراقین) از مجتهدان مشهور ایرانی، فرزند علی تهرانی. او از فقها و مراجع تقلیدِ قرن سیزدهم و از شاگردان برجستۀ [[صاحب جواهر|صاحب جواهر]] بود. [[امیرکبیر|میرزا تقی خان امیرکبیر]] از بین تمام روحانیان زمان خودش، او را وصی خود قرار داد. شیخالعراقین از مالالوصایۀ او، مسجد و مدرسۀ عالی در تهران بنا کرد که امروزۀ به مسجد و مدرسۀ شیخ عبدالحسین یا مسجد آذربایجانیها معروف است. | |||
[[ناصرالدین شاه قاجار]] در اوایل سلطنتش به تعمیر بقاع متبرکه [[عتبات عالیات]] مبادرت کرد که تمام تعمیرات زیر نظر شیخالعراقین صورت گرفت. شیخ عبدالحسین تهرانی در عراق درگذشت. | |||
---- | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:دوره قاجار]] | |||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۲
شیخ عبدالحسین تهرانی (۱۲۲۶ - عراق ۱۲۸۶ق)
(معروف به شیخالعراقین) از مجتهدان مشهور ایرانی، فرزند علی تهرانی. او از فقها و مراجع تقلیدِ قرن سیزدهم و از شاگردان برجستۀ صاحب جواهر بود. میرزا تقی خان امیرکبیر از بین تمام روحانیان زمان خودش، او را وصی خود قرار داد. شیخالعراقین از مالالوصایۀ او، مسجد و مدرسۀ عالی در تهران بنا کرد که امروزۀ به مسجد و مدرسۀ شیخ عبدالحسین یا مسجد آذربایجانیها معروف است.
ناصرالدین شاه قاجار در اوایل سلطنتش به تعمیر بقاع متبرکه عتبات عالیات مبادرت کرد که تمام تعمیرات زیر نظر شیخالعراقین صورت گرفت. شیخ عبدالحسین تهرانی در عراق درگذشت.