حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = شاپور حاتمی | |عنوان = شاپور حاتمی | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۹: | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس =یحیی‌خان قوام‌الدوله‌ای (پدر)، عبدالله دوامی (دایی) | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله = | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحیی‌خان قوام‌الدوله‌ای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ عبدالله | }}حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش)<br> | ||
[[پرونده: 18000700.jpg | بندانگشتی|شاپور حاتمی]] | |||
<p>نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحیی‌خان قوام‌الدوله‌ای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]]، استاد آواز و ترانه‌های ضربی بود. در ابتدا نزد پدرش آموزش دید و ردیف‌های آوازی را نیز نزد دایی خود فراگرفت؛ سپس در محضر [[شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش)|عبدالحسین شهنازی]] تارنوازی را آموخت. حاتمی از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰ در رادیو تهران به تک‌نوازی و نیز گروه‌نوازی در ارکسترهای گوناگون مشغول بود و چند آهنگ نیز ساخته است. صفحات متعددی از تک‌نوازی تار او در قالب چهارمضراب و ترانه‌های ضربی ضبط شده و معرف روش مضراب‌نوازی و جمله‌بندی خاص اوست که متأثر از روش عبدالحسین شهنازی است.</p> | |||
<br><!--18000700--> | <br><!--18000700--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۴
| شاپور حاتمی | |
|---|---|
| زادروز |
تفرش ۱۳۰۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده تار |
| خویشاوندان سرشناس | یحیی‌خان قوام‌الدوله‌ای (پدر)، عبدالله دوامی (دایی) |
حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش)
نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحیی‌خان قوام‌الدوله‌ای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ عبدالله دوامی، استاد آواز و ترانه‌های ضربی بود. در ابتدا نزد پدرش آموزش دید و ردیف‌های آوازی را نیز نزد دایی خود فراگرفت؛ سپس در محضر عبدالحسین شهنازی تارنوازی را آموخت. حاتمی از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰ در رادیو تهران به تک‌نوازی و نیز گروه‌نوازی در ارکسترهای گوناگون مشغول بود و چند آهنگ نیز ساخته است. صفحات متعددی از تک‌نوازی تار او در قالب چهارمضراب و ترانه‌های ضربی ضبط شده و معرف روش مضراب‌نوازی و جمله‌بندی خاص اوست که متأثر از روش عبدالحسین شهنازی است.