خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>نوازندۀ ایرانی ویولن و نواساز. نوازندگی را از ابوالحسن صبا فراگرفت و در بیست سالگی نوازندۀ رادیو تهران شد. اولین صفحات گرامافون از نواخته‌ها و ساخته‌های او که با آواز سید جواد بدیع‌زاده و تنبک علی زاهدی در هندوستان ضبط شد، شهرتش را در پی داشت. شهرتی که با ساختن مجموعه آهنگ ترانه‌هایی با ملودی‌های قوی و اجراهای دلنشین در سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ به اوج رسید. شیوۀ نوازندگی و نواسازی خالدی، در موسیقی ایرانی رادیو تهران (۱۳۳۰ـ۱۳۵۰) رایج شد. خالدی مدتی نسبتاً طولانی از موسیقی کناره گرفت و به کارهای دیگر پرداخت؛ و پس از بازگشت مجدد نتوانست دورۀ اوج خود را تکرار کند. از آثار اوست: آهنگ‌ترانه‌های ''آمد نوبهار''؛ باکلام نواب صفا، ''ای خسرو خوبان''؛ از مهدی خالدی، ''به کنارم بنشین'' با کلام رهی معیری و سه صفحه گرام ۳۳ دور ''تک‌نوازی ویولن'' (۱۳۳۷).</p> | }} | ||
خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)<br> | |||
[[پرونده:مهدی خالدی.jpg|بندانگشتی|مهدی خالدی]] | |||
<p>نوازندۀ ایرانی ویولن و نواساز. نوازندگی را از [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] فراگرفت و در بیست سالگی نوازندۀ رادیو تهران شد. اولین صفحات گرامافون از نواخته‌ها و ساخته‌های او که با آواز [[بدیع زاده، سید جواد (تهران ۱۲۸۲ـ ۱۳۵۸ش)|سید جواد بدیع‌زاده]] و تنبک [[علی زاهدی]] در [[هندوستان]] ضبط شد، شهرتش را در پی داشت. شهرتی که با ساختن مجموعه آهنگ ترانه‌هایی با ملودی‌های قوی و اجراهای دلنشین در سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ به اوج رسید. شیوۀ نوازندگی و نواسازی خالدی، در موسیقی ایرانی رادیو تهران (۱۳۳۰ـ۱۳۵۰) رایج شد. خالدی مدتی نسبتاً طولانی از موسیقی کناره گرفت و به کارهای دیگر پرداخت؛ و پس از بازگشت مجدد نتوانست دورۀ اوج خود را تکرار کند. از آثار اوست: آهنگ‌ترانه‌های ''آمد نوبهار''؛ باکلام نواب صفا، ''ای خسرو خوبان''؛ از مهدی خالدی، ''به کنارم بنشین'' با کلام [[رهی معیری (تهران ۱۲۸۸ـ ۱۳۴۷ش)|رهی معیری]] و سه صفحه گرام ۳۳ دور ''تک‌نوازی ویولن'' (۱۳۳۷).</p> | |||
<br><!--19013500--> | <br><!--19013500--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۴
| مهدی خالدی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۹۸ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ویولن نواز |
| آثار | آهنگ ترانه های آمد نوبهار، ای خسرو خوبان (با کلام نواب صفا) |
| گروه مقاله | موسیقی |
خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)
نوازندۀ ایرانی ویولن و نواساز. نوازندگی را از ابوالحسن صبا فراگرفت و در بیست سالگی نوازندۀ رادیو تهران شد. اولین صفحات گرامافون از نواخته‌ها و ساخته‌های او که با آواز سید جواد بدیع‌زاده و تنبک علی زاهدی در هندوستان ضبط شد، شهرتش را در پی داشت. شهرتی که با ساختن مجموعه آهنگ ترانه‌هایی با ملودی‌های قوی و اجراهای دلنشین در سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ به اوج رسید. شیوۀ نوازندگی و نواسازی خالدی، در موسیقی ایرانی رادیو تهران (۱۳۳۰ـ۱۳۵۰) رایج شد. خالدی مدتی نسبتاً طولانی از موسیقی کناره گرفت و به کارهای دیگر پرداخت؛ و پس از بازگشت مجدد نتوانست دورۀ اوج خود را تکرار کند. از آثار اوست: آهنگ‌ترانه‌های آمد نوبهار؛ باکلام نواب صفا، ای خسرو خوبان؛ از مهدی خالدی، به کنارم بنشین با کلام رهی معیری و سه صفحه گرام ۳۳ دور تک‌نوازی ویولن (۱۳۳۷).