شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =عبدالحسین شهنازی | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=تهران ۱۲۸۴ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۳۲۷ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =تارنواز | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =موسیقی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت‌های مهم = | |فعالیت‌های مهم =از ۱۳۱۹ش در رادیو تهران با نوازندگان و خوانندگان بسیاری همکاری کرد | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش)<br> | شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش)<br> | ||
[[پرونده: 26167200-1.jpg | بندانگشتی| | [[پرونده: 26167200-1.jpg | بندانگشتی|عبدالحسين شهنازی|407x407پیکسل]][[پرونده: 26167200.jpg | بندانگشتی|عبدالحسين شهنازی]]<p>تارنواز ایرانی. از شاگردان [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]]، برادرش، و [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان رامشگر]] بود. از ۱۳۱۹ش در رادیو تهران با نوازندگان و خوانندگان بسیاری همکاری کرد. از تک‌نوازی او چندین صفحه به‌یادگار مانده است. همچنین از آثار اوست: تصنیفی با نام ''امید نوبهاری''، ترانه‌هایی چون ''جلوۀ گل''، و ''مِی اگرش شور افکن نظری است'' که [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|بنان]] آن را با شعری از [[رهی معیری (تهران ۱۲۸۸ـ ۱۳۴۷ش)|رهی معیری]] خوانده است؛ همچنین تک‌نوازی، هم‌نوازی برای خوانندگانی چون [[اقبال آذر، ابوالحسن (قزوین ۱۲۴۷ـ تبریز ۱۳۵۰ش)|اقبال آذر]] و [[بدیع زاده، سید جواد (تهران ۱۲۸۲ـ ۱۳۵۸ش)|سید جواد بدیع‌زاده]]. عبدالحسین شهنازی در جوانی درگذشت.</p> | ||
<br><!--26167200--> | <br><!--26167200--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۹
| عبدالحسین شهنازی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۸۴ش |
| درگذشت | ۱۳۲۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | تارنواز |
| فعالیت‌های مهم | از ۱۳۱۹ش در رادیو تهران با نوازندگان و خوانندگان بسیاری همکاری کرد |
| گروه مقاله | موسیقی |
شهنازی، عبدالحسین (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۲۷ش)
تارنواز ایرانی. از شاگردان علی‌اکبر شهنازی، برادرش، و باقرخان رامشگر بود. از ۱۳۱۹ش در رادیو تهران با نوازندگان و خوانندگان بسیاری همکاری کرد. از تک‌نوازی او چندین صفحه به‌یادگار مانده است. همچنین از آثار اوست: تصنیفی با نام امید نوبهاری، ترانه‌هایی چون جلوۀ گل، و مِی اگرش شور افکن نظری است که بنان آن را با شعری از رهی معیری خوانده است؛ همچنین تک‌نوازی، هم‌نوازی برای خوانندگانی چون اقبال آذر و سید جواد بدیع‌زاده. عبدالحسین شهنازی در جوانی درگذشت.