طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:سید حسین طاهرزاده.jpg|بندانگشتی|349x349پیکسل|سید حسین طاهرزاده]] | |||
خوانندۀ ایرانی. روزهای جمعه با هم‌درسان خود به کنار زاینده‌رود می‌رفت و برای مردم اهل ذوق که در گوشه و کنار ساز و آوازی داشتند، می‌خواند. در ۱۷سالگی به تهران آمد و با حسام‌السلطنه، نوازندۀ | طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)<br/> | ||
[[پرونده:طاهرزاده.jpg|بندانگشتی|347x347پیکسل|سید حسین طاهرزاده ]] | |||
خوانندۀ ایرانی. روزهای جمعه با هم‌درسان خود به کنار [[زاینده رود|زاینده‌رود]] می‌رفت و برای مردم اهل ذوق که در گوشه و کنار ساز و آوازی داشتند، می‌خواند. در ۱۷سالگی به تهران آمد و با حسام‌السلطنه، نوازندۀ [[ویولن]]، آشنا شد. حسام‌السلطنه که ردیف را مشق کرده بود، ویولن می‌زد و سید حسین فرامی‌گرفت. به‌واسطۀ خطیب‌الممالک با سید عبدالرحیم اصفهانی، از استادان آواز قابل آن دوره، آشنا شد و غیرمستقیم از محضر او بهره گرفت. طاهرزاده در همۀ کنسرت‌های انجمن اخوت نیز شرکت داشت. قبل از شروع [[جنگ جهانی اول]] همراه [[درویش خان|درویش‌خان]] و سه نفر دیگر برای پرکردن صفحه، مسافرتی به [[تفلیس]] کرد و در آن‌جا کنسرتی نیز برگزار کردند. یک‌بار نیز همراه با درویش‌خان، [[شهردار، مشیر همایون (۱۲۶۱ـ۱۳۴۸ش)|مشیر همایون]] و دیگر نوازندگان معروف آن دوره برای ضبط صفحه به [[لندن (انگلستان)|لندن]] سفر کرد. در میان خوانندگان قدیم، تنها کسی است که سبک ممتازی دارد. او تحریرهایی متنوع را با توجه کامل به درست اداکردن شعر به‌کار برده است. طاهرزاده پیش از مرگش عضو شورای عالی موسیقی رادیو تهران بود. ازجمله آثار اوست: صفحۀ ''ترک، دشتی، راک'' با تار درویش‌خان و ''تصنیف حجاز'' با فلوت اکبرخان. | |||
<br/> <!--29007500--> | <br/> <!--29007500--> | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷
| حسین طاهرزاده | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1261ش |
| درگذشت | تهران 1334ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | صفحۀ ترک، دشتی، راک با تار درویش‌خان و تصنیف حجاز |
| گروه مقاله | موسیقی |
طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)
خوانندۀ ایرانی. روزهای جمعه با هم‌درسان خود به کنار زاینده‌رود می‌رفت و برای مردم اهل ذوق که در گوشه و کنار ساز و آوازی داشتند، می‌خواند. در ۱۷سالگی به تهران آمد و با حسام‌السلطنه، نوازندۀ ویولن، آشنا شد. حسام‌السلطنه که ردیف را مشق کرده بود، ویولن می‌زد و سید حسین فرامی‌گرفت. به‌واسطۀ خطیب‌الممالک با سید عبدالرحیم اصفهانی، از استادان آواز قابل آن دوره، آشنا شد و غیرمستقیم از محضر او بهره گرفت. طاهرزاده در همۀ کنسرت‌های انجمن اخوت نیز شرکت داشت. قبل از شروع جنگ جهانی اول همراه درویش‌خان و سه نفر دیگر برای پرکردن صفحه، مسافرتی به تفلیس کرد و در آن‌جا کنسرتی نیز برگزار کردند. یک‌بار نیز همراه با درویش‌خان، مشیر همایون و دیگر نوازندگان معروف آن دوره برای ضبط صفحه به لندن سفر کرد. در میان خوانندگان قدیم، تنها کسی است که سبک ممتازی دارد. او تحریرهایی متنوع را با توجه کامل به درست اداکردن شعر به‌کار برده است. طاهرزاده پیش از مرگش عضو شورای عالی موسیقی رادیو تهران بود. ازجمله آثار اوست: صفحۀ ترک، دشتی، راک با تار درویش‌خان و تصنیف حجاز با فلوت اکبرخان.