اونکی، بخش خودمختار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِوِنکی، بخش خودمختار (Evenki Autonomous Okrug) | اِوِنکی، بخش خودمختار (Evenki Autonomous Okrug) | ||
(یا: اِوِنْکیا) بخشی شامل ناحیۀ مرکزی سرزمین کراسنویارسک<ref>Krasnoyarsk Krai </ref> در مرکز [[سیبری]]، در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation</ref>. ۷۶۷,۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۶۷ درصد روس و ۱۴ درصد | (یا: اِوِنْکیا) بخشی شامل ناحیۀ مرکزی [[کراسنویارسک، سرزمین|سرزمین کراسنویارسک]]<ref>Krasnoyarsk Krai </ref> در مرکز [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation</ref>. ۷۶۷,۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۶۷ درصد روس و ۱۴ درصد [[اونکی|اِونکی]]<ref>Evenki</ref> هستند. مرکز آن شهر تورا<ref>Tura </ref> است. صنایع اصلی‌اش عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ و گرافیت، و شکار خز. تهاجم روسیه به منطقۀ مسکونی قوم اِونکی با مأموریت‌های تجاری در قرن ۱۷ آغاز شد. در پی آن اِسکان گستردۀ مهاجران روسی شروع شد و صنایعی نیز در منطقه، البته در دوران حکومت شوروی، رونق گرفت. بخش ملّی اِونکی<ref>Evenki National Okrug</ref> در ۱۹۳۰ تأسیس شد و در ۱۹۷۷ به خودمختاری رسید. جنگل‌های انبوه کاج بیشتر این ناحیه را دربر گرفته‌اند و رود تونگوسکا<ref>Tunguska River</ref> در آن جاری است. منابع عظیم و غنی کانی در حوضۀ<ref>basin </ref> زغال‌سنگ تونگوز<ref>Tungus</ref> وجود دارد. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:جغرافیای اروپا]] [[Category:جغرافیای انسانی روسیه]] | [[Category:جغرافیای اروپا]] [[Category:جغرافیای انسانی روسیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
اِوِنکی، بخش خودمختار (Evenki Autonomous Okrug)
(یا: اِوِنْکیا) بخشی شامل ناحیۀ مرکزی سرزمین کراسنویارسک[۱] در مرکز سیبری[۲]، در فدراسیون روسیه[۳]. ۷۶۷,۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۶۷ درصد روس و ۱۴ درصد اِونکی[۴] هستند. مرکز آن شهر تورا[۵] است. صنایع اصلی‌اش عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ و گرافیت، و شکار خز. تهاجم روسیه به منطقۀ مسکونی قوم اِونکی با مأموریت‌های تجاری در قرن ۱۷ آغاز شد. در پی آن اِسکان گستردۀ مهاجران روسی شروع شد و صنایعی نیز در منطقه، البته در دوران حکومت شوروی، رونق گرفت. بخش ملّی اِونکی[۶] در ۱۹۳۰ تأسیس شد و در ۱۹۷۷ به خودمختاری رسید. جنگل‌های انبوه کاج بیشتر این ناحیه را دربر گرفته‌اند و رود تونگوسکا[۷] در آن جاری است. منابع عظیم و غنی کانی در حوضۀ[۸] زغال‌سنگ تونگوز[۹] وجود دارد.