باربر، سامویل (۱۹۱۰ـ۱۹۸۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
باربِر، ساموئِل (۱۹۱۰ـ۱۹۸۱ | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ساموئِل باربِر|نام=Samuel Barber|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۱۰م|تاریخ مرگ=۱۹۸۱م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=جایزۀ پولیتزِر|آثار=آداجو برای سازهای زهی (۱۹۳۶)، اپرای وَنِسا (۱۹۵۸)، عشّاق (۱۹۷۱)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}باربِر، ساموئِل (۱۹۱۰ـ۱۹۸۱) | ||
(Barber, Samuel) | |||
آهنگ‌ساز امریکایی. سبک کار او نئوکلاسیک و فشرده بود. از جمله ساخته‌های اوست:''آداجو برای سازهای زهی<ref>Adagio for Strings</ref>'' | [[File:12029100.jpg|thumb|سامویل باربر]] | ||
[[پرونده:سامویل باربر.jpg|بندانگشتی|سامویل باربر]] | |||
آهنگ‌ساز امریکایی. سبک کار او نئوکلاسیک و فشرده بود. از جمله ساخته‌های اوست: ''آداجو برای سازهای زهی<ref>Adagio for Strings</ref>'' (۱۹۳۶) و اپرای ''وَنِسا<ref>Vanessa </ref>'' (۱۹۵۸) که یکی از دو جایزۀ پولیتزِر<ref>Pulitzer Prize </ref> او را برایش به‌همراه داشت. اپرای دیگر او ''آنتونی و کلئوپاترا<ref>Antony and Cleopatra </ref>'' (۱۹۶۶) برای مراسم گشایش سالن اپرای جدید [[اپرای متروپولیتن|متروپولیتن]] در لینکلن سِنتِر<ref>Lincoln Center</ref>، نیویورک‌سیتی، سفارشی ساخته شد. این اپرا به‌سبب صحنه‌پردازی پرتفصیل خود در نخستین شب اجرا شکست خورد، البته نسخۀ بازنگری‌شدۀ ۱۹۷۴ آن تا حدی موفقیت‌آمیز بود. موسیقی باربر تغزّلی<ref>lyrical </ref> و دارای ساختی دقیق است. از میان آثار بعدی اوست: ''عشّاق<ref>The Lovers</ref>'' (۱۹۷۱). ازجمله آثار اوست: اوورتور برای ''مکتب رسوایی<ref>School for Scandal</ref>'' اثر شرایدن<ref>Sheridan </ref> (۱۹۳۳)، آداجو برای سازهای زهی (قسمت دوم کوارتت زهی ۱۹۳۶) ''کنسرتوی کاپریکورن<ref>Capricorn Concerto</ref>'' برای [[فلوت|فلوت]]، [[ابوآ|اُبوآ]]، [[ترومپت|ترومپت]]، و سازهای زهی (۱۹۴۴) سونات پیانو. آوازی ''ساحل دووِر<ref>Dover Beach </ref>'' (برپایۀ شعری از [[آرنولد، متیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸)|متیو آرنولد]]<ref>Matthew Arnold</ref>) برای [[باریتون (ساز)|باریتون]]<ref>baritone </ref> و [[کوآرتت زهی|کوارتت زهی]]<ref>string quartet</ref> (۱۹۳۳) ''ناکسویل، تابستانِ<ref>Knoxville, Summer of 1915</ref> ۱۹۱۵'' برای [[سوپرانو]] و ارکستر (۱۹۴۸) آثاری برای کُر بدون همراهی و تعداد زیادی ترانه. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۷
| ساموئِل باربِر Samuel Barber | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۰م |
| درگذشت | ۱۹۸۱م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | آداجو برای سازهای زهی (۱۹۳۶)، اپرای وَنِسا (۱۹۵۸)، عشّاق (۱۹۷۱) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ پولیتزِر |
باربِر، ساموئِل (۱۹۱۰ـ۱۹۸۱)
(Barber, Samuel)
آهنگ‌ساز امریکایی. سبک کار او نئوکلاسیک و فشرده بود. از جمله ساخته‌های اوست: آداجو برای سازهای زهی[۱] (۱۹۳۶) و اپرای وَنِسا[۲] (۱۹۵۸) که یکی از دو جایزۀ پولیتزِر[۳] او را برایش به‌همراه داشت. اپرای دیگر او آنتونی و کلئوپاترا[۴] (۱۹۶۶) برای مراسم گشایش سالن اپرای جدید متروپولیتن در لینکلن سِنتِر[۵]، نیویورک‌سیتی، سفارشی ساخته شد. این اپرا به‌سبب صحنه‌پردازی پرتفصیل خود در نخستین شب اجرا شکست خورد، البته نسخۀ بازنگری‌شدۀ ۱۹۷۴ آن تا حدی موفقیت‌آمیز بود. موسیقی باربر تغزّلی[۶] و دارای ساختی دقیق است. از میان آثار بعدی اوست: عشّاق[۷] (۱۹۷۱). ازجمله آثار اوست: اوورتور برای مکتب رسوایی[۸] اثر شرایدن[۹] (۱۹۳۳)، آداجو برای سازهای زهی (قسمت دوم کوارتت زهی ۱۹۳۶) کنسرتوی کاپریکورن[۱۰] برای فلوت، اُبوآ، ترومپت، و سازهای زهی (۱۹۴۴) سونات پیانو. آوازی ساحل دووِر[۱۱] (برپایۀ شعری از متیو آرنولد[۱۲]) برای باریتون[۱۳] و کوارتت زهی[۱۴] (۱۹۳۳) ناکسویل، تابستانِ[۱۵] ۱۹۱۵ برای سوپرانو و ارکستر (۱۹۴۸) آثاری برای کُر بدون همراهی و تعداد زیادی ترانه.