بولو، هانس گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بولو، هانس گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۴)(Bülow, Hans Guido) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=هانس گوییدو بولو|نام=Hans Guido Bülow|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۳۰م|تاریخ مرگ=۱۸۹۴م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه لایپزیگ، حقوق|شغل و تخصص اصلی=رهبر ارکستر و نوازنده پیانو|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سمفونی چهارم برامس | ||
در ۱۸۷۵ تک‌نواز نخستین اجرای کنسرتوی پیانوی اول چایکوفسکی در بوستون|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بولو، هانس گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۴)(Bülow, Hans Guido) | |||
[[پرونده:Bülow, Hans Guido.jpg|بندانگشتی|هانس گوییدو بولو]] | |||
رهبر ارکستر و [[پیانو]]<nowiki/>نواز آلمانی. از [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|واگنر]]<ref>Wagner | |||
</ref> و [[لیست، فرانتس (۱۸۱۱ـ۱۸۸۶)|لیست]]<ref>Liszt </ref> تعلیم گرفت و در ۱۸۵۷ با [[واگنر، کوزیما (۱۸۳۷ـ۱۹۳۰)|کوزیما]]<ref>Cosima </ref>، دختر لیست، ازدواج کرد. از ۱۸۶۴ به خدمت [[لودویگ دوم|لودویگ دوم]]<ref>Ludwig II </ref>حاکم [[باواریا]] درآمد و نخستین اجراهای ''تریستان و ایزولده''<ref>''Tristan und Isolde ''</ref> (۱۸۶۵) و ''مایسترزینگرهای<ref>''Die Meistersinger ''</ref> نورنبرگ''' (۱۸۶۸)، اپراهایش، را رهبری کرد. در ۱۸۷۰ همسرش او را ترک و با واگنر ازدواج کرد. بولو در دانشگاه لایپزیگ<ref>Leipzig </ref> حقوق خواند و [[پیانو]] را در آن شهر از فریدریش ویک<ref>Friedrich Wieck </ref> تعلیم گرفت. در رهبری ارکستر ابتدا سراپا واگنری شد، اما پس از رفتن همسرش بیشتر به برامس<ref>Brahms </ref> علاقه‌مند شد، بی‌آن‌‌که واگنر را به‌کلّی کنار بگذارد. در ۱۸۸۵ نخستین اجرای سمفونی چهارم برامس را رهبری کرد. در مقام رهبر ارکستر و نوازندۀ پیانو گشت‌های هنری بسیاری انجام داد، و در ۱۸۷۵ تک‌نواز نخستین اجرای کنسرتوی پیانوی اول [[چایکوفسکی، پیوتر ایلیچ (۱۸۴۰ـ۱۸۹۳)|چایکوفسکی]]<ref>Tchaikovsky</ref> در [[بوستون|بوستون]] بود. | |||
</ref> و لیست<ref>Liszt </ref> تعلیم گرفت و در ۱۸۵۷ با کوزیما<ref>Cosima </ref>، دختر لیست، ازدواج کرد. از ۱۸۶۴ به خدمت لودویگ دوم<ref>Ludwig II </ref>حاکم باواریا درآمد و نخستین اجراهای ''تریستان و ایزولده''<ref>''Tristan und Isolde ''</ref> (۱۸۶۵) و ''مایسترزینگرهای<ref>''Die Meistersinger ''</ref> نورنبرگ''' (۱۸۶۸)، اپراهایش، را رهبری کرد. در ۱۸۷۰ همسرش او را ترک و با واگنر ازدواج کرد. بولو در دانشگاه لایپزیگ<ref>Leipzig </ref> حقوق خواند و پیانو را در آن شهر از فریدریش ویک<ref>Friedrich Wieck </ref> تعلیم گرفت. در رهبری ارکستر ابتدا سراپا واگنری شد، اما پس از رفتن همسرش بیشتر به برامس<ref>Brahms </ref> علاقه‌مند شد، بی‌آن‌‌که واگنر را به‌کلّی کنار بگذارد. در ۱۸۸۵ نخستین اجرای سمفونی چهارم برامس را رهبری کرد. در مقام رهبر ارکستر و نوازندۀ پیانو گشت‌های هنری بسیاری انجام داد، و در ۱۸۷۵ تک‌نواز نخستین اجرای کنسرتوی پیانوی اول چایکوفسکی<ref>Tchaikovsky</ref> در بوستون بود. | |||
<br/> <!--12399100--> | <br/> <!--12399100--> | ||
---- | |||
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۷
| هانس گوییدو بولو Hans Guido Bülow | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۳۰م |
| درگذشت | ۱۸۹۴م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه لایپزیگ، حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر و نوازنده پیانو |
| آثار |
سمفونی چهارم برامس در ۱۸۷۵ تک‌نواز نخستین اجرای کنسرتوی پیانوی اول چایکوفسکی در بوستون |
| گروه مقاله | موسیقی |
بولو، هانس گوییدو (۱۸۳۰ـ۱۸۹۴)(Bülow, Hans Guido)
رهبر ارکستر و پیانونواز آلمانی. از واگنر[۱] و لیست[۲] تعلیم گرفت و در ۱۸۵۷ با کوزیما[۳]، دختر لیست، ازدواج کرد. از ۱۸۶۴ به خدمت لودویگ دوم[۴]حاکم باواریا درآمد و نخستین اجراهای تریستان و ایزولده[۵] (۱۸۶۵) و مایسترزینگرهای[۶] نورنبرگ' (۱۸۶۸)، اپراهایش، را رهبری کرد. در ۱۸۷۰ همسرش او را ترک و با واگنر ازدواج کرد. بولو در دانشگاه لایپزیگ[۷] حقوق خواند و پیانو را در آن شهر از فریدریش ویک[۸] تعلیم گرفت. در رهبری ارکستر ابتدا سراپا واگنری شد، اما پس از رفتن همسرش بیشتر به برامس[۹] علاقه‌مند شد، بی‌آن‌‌که واگنر را به‌کلّی کنار بگذارد. در ۱۸۸۵ نخستین اجرای سمفونی چهارم برامس را رهبری کرد. در مقام رهبر ارکستر و نوازندۀ پیانو گشت‌های هنری بسیاری انجام داد، و در ۱۸۷۵ تک‌نواز نخستین اجرای کنسرتوی پیانوی اول چایکوفسکی[۱۰] در بوستون بود.