بوییتو، آریگو (۱۸۴۲ـ۱۹۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بوئیتو، آرّیگو (۱۸۴۲ـ۱۹۱۸)(Boito, Arrigo)<br/> آهنگ‌ساز و لیبرتونویس (اپرانامه‌نویس)<ref>librettist</ref> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آرّیگو بوئیتو|نام=Arrigo Boito|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=۱۹۱۸م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و لیبرتونویس (اپرانامه‌نویس)|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بوئیتو، آرّیگو (۱۸۴۲ـ۱۹۱۸) | ||
[[پرونده:Boito, Arrigo.jpg|بندانگشتی|آریگو بوییتو]] | |||
(Boito, Arrigo)<br /> آهنگ‌ساز و لیبرتونویس (اپرانامه‌نویس)<ref>librettist</ref> ایتالیایی. اپرای ''مفیستوفله''<ref>''Mefistofele''</ref> ساختۀ او (۱۸۶۸، بازنگری ۱۸۷۵) که از موسیقی ـ نمایش<ref>music-drama</ref> واگنری تأثیر پذیرفته بود، در پیدایی سبک نمایشی جدیدی در اپرای ایتالیایی نقش داشت. نخستین اجرای آن در [[اسکالا، لا|لا اسکالا]]<ref>La Scala</ref>ی [[میلان]] جنجال‌برانگیز شد، ولی بعد از آن محبوبیت زیادی به‌دست آورد. اپرای دیگر او، نِرونه<ref>Nerone</ref>، پس از مرگش توسط [[توسکانینی، آرتورو (۱۸۶۷ـ۱۹۵۷)|توسکانینی]]<ref>Toscanini</ref> به‌اتمام رسید و در ۱۹۲۴ اجرا شد. بسیاری عقیده دارند که شاهکارهای بوئیتو لیبرتوهایی‌اند که برای اپراهای اُتللو<ref>''Otello''</ref>و ''فالستاف''<ref>''Falstaff''</ref> ساختۀ [[وردی، جوزپه (۱۸۱۳ـ۱۹۰۱)|وردی]]<ref>Verdi</ref> نوشته است. او لیبرتونویس ''لا جوکوندا''<ref>''La Gioconda''</ref>ی پونکیِلّی<ref>Ponchielli</ref> بود و شعر و رمان هم می‌نوشت. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳
| آرّیگو بوئیتو Arrigo Boito | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۲م |
| درگذشت | ۱۹۱۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و لیبرتونویس (اپرانامه‌نویس) |
| گروه مقاله | موسیقی |
بوئیتو، آرّیگو (۱۸۴۲ـ۱۹۱۸)
(Boito, Arrigo)
آهنگ‌ساز و لیبرتونویس (اپرانامه‌نویس)[۱] ایتالیایی. اپرای مفیستوفله[۲] ساختۀ او (۱۸۶۸، بازنگری ۱۸۷۵) که از موسیقی ـ نمایش[۳] واگنری تأثیر پذیرفته بود، در پیدایی سبک نمایشی جدیدی در اپرای ایتالیایی نقش داشت. نخستین اجرای آن در لا اسکالا[۴]ی میلان جنجال‌برانگیز شد، ولی بعد از آن محبوبیت زیادی به‌دست آورد. اپرای دیگر او، نِرونه[۵]، پس از مرگش توسط توسکانینی[۶] به‌اتمام رسید و در ۱۹۲۴ اجرا شد. بسیاری عقیده دارند که شاهکارهای بوئیتو لیبرتوهایی‌اند که برای اپراهای اُتللو[۷]و فالستاف[۸] ساختۀ وردی[۹] نوشته است. او لیبرتونویس لا جوکوندا[۱۰]ی پونکیِلّی[۱۱] بود و شعر و رمان هم می‌نوشت.