مارکویچ ، ایگور (۱۹۱۲ـ۱۹۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ایگور مارکویچ|نام=Igor Markevich|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=روسیه۱۹۱۲م|تاریخ مرگ=۱۹۸۳م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=پاریس، آهنگ‌سازی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۵۸ـ۱۹۶۱ رهبر ارکستر لامورو در پاریس | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ایگور مارکویچ|نام=Igor Markevich|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=روسیه۱۹۱۲م|تاریخ مرگ=۱۹۸۳م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=پاریس، آهنگ‌سازی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۵۸ـ۱۹۶۱ رهبر ارکستر لامورو در پاریس | ||
از ۱۹۶۷ رهبر ارکستر مونت کارلو بود|جوایز و افتخارات=|آثار=بالۀ تند و بی‌پروای پرواز ایکاروس (۱۹۳۲)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مارکویچ، ایگور (۱۹۱۲ـ۱۹۸۳)(Markevich, Igor) | از ۱۹۶۷ رهبر ارکستر مونت کارلو بود|جوایز و افتخارات=|آثار=بالۀ تند و بی‌پروای پرواز ایکاروس (۱۹۳۲)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مارکویچ، ایگور (۱۹۱۲ـ۱۹۸۳)(Markevich, Igor) | ||
[[پرونده:ایگور مارکویج.jpg|بندانگشتی|ایگور مارکویچ]] | |||
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی، زادۀ [[روسیه]]. از ۱۹۵۸ـ۱۹۶۱ رهبر ارکستر لامورو<ref>Lamoureux Orchestra | آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی، زادۀ [[روسیه]]. از ۱۹۵۸ـ۱۹۶۱ رهبر ارکستر لامورو<ref>Lamoureux Orchestra | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۵
| ایگور مارکویچ Igor Markevich | |
|---|---|
| زادروز |
روسیه۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۱۹۸۳م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پاریس، آهنگ‌سازی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر |
| آثار | بالۀ تند و بی‌پروای پرواز ایکاروس (۱۹۳۲) |
| گروه مقاله | موسیقی |
مارکویچ، ایگور (۱۹۱۲ـ۱۹۸۳)(Markevich, Igor)
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی، زادۀ روسیه. از ۱۹۵۸ـ۱۹۶۱ رهبر ارکستر لامورو[۱] در پاریس، و از ۱۹۶۷ رهبر ارکستر مونت کارلو[۲] بود. والدین مارکویچ مهاجر بودند و در سوئیس زندگی می‌کردند، اما او در ۱۵سالگی به پاریس رفت و زیرنظر نادیا بولانژه[۳] به تحصیل آهنگ‌سازی پرداخت. بالۀ تند و بی‌پروای پرواز ایکاروس[۴] (۱۹۳۲) وی، بارتوک[۵] را تحت تأثیر قرارداد. در آغاز فعالیت حرفه‌ای خود از پیروان دیاگیلف[۶] و جزو عاشقان او بود. در سال‌های جنگ تبعۀ ایتالیا شد. پس از جنگ جهانی دوم، بیشتر رهبر ارکستر شد و در اجرای آثار آهنگ‌سازان روس و فرانسوی تخصص یافت (۱۸۸۰ـ۱۹۵۰).