مالیپیرو، جان فرانچسکو (۱۸۸۲ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مالیپیِرو، جان فرانچسکو (۱۸۸۲ـ۱۹۷۳)(Malipiero, Gian Francesco)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جان فرانچسکو مالیپیِرو|نام=Gian Francesco Malipiero|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ونیز۱۸۸۲م|تاریخ مرگ=۱۹۷۳م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=۱۸۹۸ کنسرواتوار وین، ویولن | ||
[[پرونده: 38076500.jpg | بندانگشتی| | مدرسۀ موسیقی بولونیا (1904)|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=ویراستار|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، استاد آهنگسازی دانشگاه پارما، و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳ مدیر مدرسۀ موسیقی بِنِدِتّو مارچِلّو در ونیز|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای شش کانتسونه (۱۹۱۹)، مسابقات شبانه (۱۹۳۱)، حکایت پسر تعویضشده (لیبرتّو از پیراندِلّو، ۱۹۳۴)، ونوس زندانی (۱۹۵۵)، یک خدای دهگانه (۱۹۷۱)؛ بالۀ پانتهآ (۱۹۱۹). قدیس فرانچسکوی آسیزی، شام، رنج (۱۹۳۵)؛ هشت کوآرتت زهی (۱۹۲۰ـ۱۹۶۴)، ارکستری. جلوههایی از واقعیت (سه دسته، ۱۹۱۳)، سمفونی. در چهار سرعت مثل چهار فصل (۱۹۳۳)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مالیپیِرو، جان فرانچسکو (۱۸۸۲ـ۱۹۷۳)(Malipiero, Gian Francesco)<br> | ||
[[پرونده: 38076500.jpg | بندانگشتی|جان فرانچسکو مالیپیِرو]] | |||
آهنگساز ایتالیایی و ویراستار آثار مونتهوردی<ref>Monteverdi </ref> و ویوالدی<ref>Vivaldi </ref>. آثارش، که از استراوینسکی<ref>Stravinsky </ref> و دبوسی<ref>Debussy </ref> تأثیر پذیرفتهاند، عبارتاند از اپراهایی به سبک نئوکلاسیک، برمبنای نمایشنامههای ''یولیوس سِزار''<ref>''Julius Caesar'' </ref> (۱۹۳۴ـ۱۹۳۵) و ''آنتونی و کلئوپاترا''<ref>''Antony and Cleopatra''</ref> (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷). مالیپیِرو در ونیز بهدنیا آمد. در ۱۸۹۸ به تحصیل ویولن در کنسرواتوار وین پرداخت، اما با مردودی در یک امتحان به آهنگسازی روآورد، و در ۱۸۹۹ به ونیز بازگشت. در ۱۹۰۴ از مدرسۀ موسیقی بولونیا<ref>Bologna Liceo Musicale</ref> فارغالتحصیل شد. در ۱۹۱۳ به پاریس رفت و در آنجا در نخستین اجرای ''تقدیس بهار''<ref>''The Rite of Spring'' </ref> استراوینسکی شرکت کرد. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، استاد آهنگسازی دانشگاه پارما<ref>Parma University</ref>، و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳ مدیر مدرسۀ موسیقی بِنِدِتّو مارچِلّو<ref>''Liceo Musicale Benedetto Marcello'' </ref> در ونیز بود. مجموعۀ کامل آثار مونتهوردی، و نیز بسیاری از آثار ویوالدی را ویرایش کرد. ازجمله آثار اوست: اپراهای ''شش کانتسونه''<ref>''Sette Canzoni'' </ref> (۱۹۱۹)، ''مسابقات شبانه''<ref>''Torneo notturno'' </ref> (۱۹۳۱)، ''حکایت پسر تعویضشده''<ref>''La favola del figlio cambiato'' </ref> (لیبرتّو از پیراندِلّو<ref>Pirandello </ref>، ۱۹۳۴)، ''ونوس زندانی''<ref>''Venere Prigionera'' </ref> (۱۹۵۵)، ''یک خدای دهگانه''<ref>''Uno dei dieci'' </ref> (۱۹۷۱)؛ بالۀ ''پانتهآ''<ref>''Pantea'' </ref> (۱۹۱۹). ''قدیس فرانچسکوی آسیزی''<ref>''San Francesco d’Assisi'' </ref>، ''شام''<ref>''La Cena'' </ref>، ''رنج''<ref>''La Passione'' </ref> (۱۹۳۵)؛ هشت کوآرتت زهی (۱۹۲۰ـ۱۹۶۴)، شامل ''اطاعتها و خودسریها''<ref>''Rispetti e strambotti'' </ref>، ''استورنِلوها و بالادها''<ref>''Stornelli e ballate'' </ref>، و ''کانتسونههایی به سبک مادریگال''<ref>''Canzoni alla madrigalesca'' </ref>. ارکستری. ''جلوههایی از واقعیت''<ref>''Impressioni dal vero'' </ref> (سه دسته، ۱۹۱۳)،'' سمفونی. در چهار سرعت مثل چهار فصل''<ref>''Sinfonia in quatro tempi come le quattro Stagioni''</ref> (۱۹۳۳). | آهنگساز ایتالیایی و ویراستار آثار [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونتهوردی]]<ref>Monteverdi </ref> و [[ویوالدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)|ویوالدی]]<ref>Vivaldi </ref>. آثارش، که از [[استراوینسکی، ایگور (۱۸۸۲ـ۱۹۷۱)|استراوینسکی]]<ref>Stravinsky </ref> و [[دبوسی، کلود (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|دبوسی]]<ref>Debussy </ref> تأثیر پذیرفتهاند، عبارتاند از اپراهایی به سبک نئوکلاسیک، برمبنای نمایشنامههای ''یولیوس سِزار''<ref>''Julius Caesar'' </ref> (۱۹۳۴ـ۱۹۳۵) و ''آنتونی و کلئوپاترا''<ref>''Antony and Cleopatra''</ref> (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷). مالیپیِرو در [[ونیز]] بهدنیا آمد. در ۱۸۹۸ به تحصیل [[ویولن]] در کنسرواتوار وین پرداخت، اما با مردودی در یک امتحان به آهنگسازی روآورد، و در ۱۸۹۹ به [[ونیز]] بازگشت. در ۱۹۰۴ از مدرسۀ موسیقی بولونیا<ref>Bologna Liceo Musicale</ref> فارغالتحصیل شد. در ۱۹۱۳ به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت و در آنجا در نخستین اجرای ''تقدیس بهار''<ref>''The Rite of Spring'' </ref> استراوینسکی شرکت کرد. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، استاد آهنگسازی دانشگاه پارما<ref>Parma University</ref>، و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳ مدیر مدرسۀ موسیقی بِنِدِتّو مارچِلّو<ref>''Liceo Musicale Benedetto Marcello'' </ref> در ونیز بود. مجموعۀ کامل آثار مونتهوردی، و نیز بسیاری از آثار ویوالدی را ویرایش کرد. ازجمله آثار اوست: اپراهای ''شش کانتسونه''<ref>''Sette Canzoni'' </ref> (۱۹۱۹)، ''مسابقات شبانه''<ref>''Torneo notturno'' </ref> (۱۹۳۱)، ''حکایت پسر تعویضشده''<ref>''La favola del figlio cambiato'' </ref> (لیبرتّو از پیراندِلّو<ref>Pirandello </ref>، ۱۹۳۴)، ''ونوس زندانی''<ref>''Venere Prigionera'' </ref> (۱۹۵۵)، ''یک خدای دهگانه''<ref>''Uno dei dieci'' </ref> (۱۹۷۱)؛ بالۀ ''پانتهآ''<ref>''Pantea'' </ref> (۱۹۱۹). ''قدیس فرانچسکوی آسیزی''<ref>''San Francesco d’Assisi'' </ref>، ''شام''<ref>''La Cena'' </ref>، ''رنج''<ref>''La Passione'' </ref> (۱۹۳۵)؛ هشت کوآرتت زهی (۱۹۲۰ـ۱۹۶۴)، شامل ''اطاعتها و خودسریها''<ref>''Rispetti e strambotti'' </ref>، ''استورنِلوها و بالادها''<ref>''Stornelli e ballate'' </ref>، و ''کانتسونههایی به سبک مادریگال''<ref>''Canzoni alla madrigalesca'' </ref>. ارکستری. ''جلوههایی از واقعیت''<ref>''Impressioni dal vero'' </ref> (سه دسته، ۱۹۱۳)،'' سمفونی. در چهار سرعت مثل چهار فصل''<ref>''Sinfonia in quatro tempi come le quattro Stagioni''</ref> (۱۹۳۳). | ||
<!--38076500--> | <!--38076500--> |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۰
جان فرانچسکو مالیپیِرو Gian Francesco Malipiero | |
---|---|
زادروز |
ونیز۱۸۸۲م |
درگذشت | ۱۹۷۳م |
ملیت | ایتالیایی |
تحصیلات و محل تحصیل |
۱۸۹۸ کنسرواتوار وین، ویولن مدرسۀ موسیقی بولونیا (1904) |
شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
شغل و تخصص های دیگر | ویراستار |
آثار | اپراهای شش کانتسونه (۱۹۱۹)، مسابقات شبانه (۱۹۳۱)، حکایت پسر تعویضشده (لیبرتّو از پیراندِلّو، ۱۹۳۴)، ونوس زندانی (۱۹۵۵)، یک خدای دهگانه (۱۹۷۱)؛ بالۀ پانتهآ (۱۹۱۹). قدیس فرانچسکوی آسیزی، شام، رنج (۱۹۳۵)؛ هشت کوآرتت زهی (۱۹۲۰ـ۱۹۶۴)، ارکستری. جلوههایی از واقعیت (سه دسته، ۱۹۱۳)، سمفونی. در چهار سرعت مثل چهار فصل (۱۹۳۳) |
گروه مقاله | موسیقی |
مالیپیِرو، جان فرانچسکو (۱۸۸۲ـ۱۹۷۳)(Malipiero, Gian Francesco)
آهنگساز ایتالیایی و ویراستار آثار مونتهوردی[۱] و ویوالدی[۲]. آثارش، که از استراوینسکی[۳] و دبوسی[۴] تأثیر پذیرفتهاند، عبارتاند از اپراهایی به سبک نئوکلاسیک، برمبنای نمایشنامههای یولیوس سِزار[۵] (۱۹۳۴ـ۱۹۳۵) و آنتونی و کلئوپاترا[۶] (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷). مالیپیِرو در ونیز بهدنیا آمد. در ۱۸۹۸ به تحصیل ویولن در کنسرواتوار وین پرداخت، اما با مردودی در یک امتحان به آهنگسازی روآورد، و در ۱۸۹۹ به ونیز بازگشت. در ۱۹۰۴ از مدرسۀ موسیقی بولونیا[۷] فارغالتحصیل شد. در ۱۹۱۳ به پاریس رفت و در آنجا در نخستین اجرای تقدیس بهار[۸] استراوینسکی شرکت کرد. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، استاد آهنگسازی دانشگاه پارما[۹]، و از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳ مدیر مدرسۀ موسیقی بِنِدِتّو مارچِلّو[۱۰] در ونیز بود. مجموعۀ کامل آثار مونتهوردی، و نیز بسیاری از آثار ویوالدی را ویرایش کرد. ازجمله آثار اوست: اپراهای شش کانتسونه[۱۱] (۱۹۱۹)، مسابقات شبانه[۱۲] (۱۹۳۱)، حکایت پسر تعویضشده[۱۳] (لیبرتّو از پیراندِلّو[۱۴]، ۱۹۳۴)، ونوس زندانی[۱۵] (۱۹۵۵)، یک خدای دهگانه[۱۶] (۱۹۷۱)؛ بالۀ پانتهآ[۱۷] (۱۹۱۹). قدیس فرانچسکوی آسیزی[۱۸]، شام[۱۹]، رنج[۲۰] (۱۹۳۵)؛ هشت کوآرتت زهی (۱۹۲۰ـ۱۹۶۴)، شامل اطاعتها و خودسریها[۲۱]، استورنِلوها و بالادها[۲۲]، و کانتسونههایی به سبک مادریگال[۲۳]. ارکستری. جلوههایی از واقعیت[۲۴] (سه دسته، ۱۹۱۳)، سمفونی. در چهار سرعت مثل چهار فصل[۲۵] (۱۹۳۳).
- ↑ Monteverdi
- ↑ Vivaldi
- ↑ Stravinsky
- ↑ Debussy
- ↑ Julius Caesar
- ↑ Antony and Cleopatra
- ↑ Bologna Liceo Musicale
- ↑ The Rite of Spring
- ↑ Parma University
- ↑ Liceo Musicale Benedetto Marcello
- ↑ Sette Canzoni
- ↑ Torneo notturno
- ↑ La favola del figlio cambiato
- ↑ Pirandello
- ↑ Venere Prigionera
- ↑ Uno dei dieci
- ↑ Pantea
- ↑ San Francesco d’Assisi
- ↑ La Cena
- ↑ La Passione
- ↑ Rispetti e strambotti
- ↑ Stornelli e ballate
- ↑ Canzoni alla madrigalesca
- ↑ Impressioni dal vero
- ↑ Sinfonia in quatro tempi come le quattro Stagioni