خاچیکیان، سامویل (تبریز ۱۳۰۳ـ۱۳۸۰ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: | }} | ||
[[پرونده:ساموئل خاچیکیان.jpg|بندانگشتی|ساموئل خاچیکیان]] | |||
از پیشگامان نامآور سینمای ایران. بیشتر از چهار دهه (از ابتدای دهه ۱۳۳۰ تا اوائل دهه ۱۳۴۰) در ساختن فیلم فعالیت داشت. در کارگردانی، فیلمنامهنویسی، تدوینگری، و ساختن آنونس و جلوههای ویژه، فردی خلاق بود. خاچیکیان اولین آنونس تاریخ سینما در ایران را برای فیلم سینمایی ''دختری از شیراز'' ساخت. در بدنۀ سینمای ایران از لحاظ جنبههای فنی فیلمسازی، بسیار مبتکر و بدعتگذار بود. خاچیکیان زندگی هنری خود را با فعالیت تئاتری در کلوب ارامنه و تئاتر فردوسی'''' آغاز کرد، سپس به سینما روآورد. در ۱۳۳۱ نخستین فیلمش، ''بازگشت'' را ساخت، که با روال فیلم فارسی مطابقت نداشت. تدوین فیلمهایش را خود انجام میداد، و در نورپردازی و نحوۀ کار فیلمبردار مداخله میکرد. مبدع فیلمهای جنایی در ایران بود. از فیلمهای مشهور اوست: ''چهارراه حوادث'' (۱۳۳۳)، ''طوفان در شهر ما'' (۱۳۳۶)، ''یکقدم تا مرگ'' (۱۳۴۰)، ''سرسام'' (۱۳۴۴)، ''دیوار شیشهای'' (۱۳۵۰)، ''کوسۀ جنوب'' (۱۳۵۶)، ''عقابها'' (۱۳۶۳)، ''چاووش'' (۱۳۶۹)، و ''بلوف'' (۱۳۷۲). | |||
<br /> <!--19002000--> | <br /> <!--19002000--> |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱
ساموئل خاچیکیان (تبریز ۱۳۰۳ـ ۱۳۸۰ش)
ساموئل خاچیکیان | |
---|---|
زادروز |
تبریز ۱۳۰۳ش |
درگذشت | ۱۳۸۰ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان، فیلمنامهنویس و تدوینگر |
آثار | کوسه جنوب (۱۳۵۶)، عقابها (۱۳۶۳)، چاووش (۱۳۶۹) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | مبدع فیلمهای جنایی در ایران |
از پیشگامان نامآور سینمای ایران. بیشتر از چهار دهه (از ابتدای دهه ۱۳۳۰ تا اوائل دهه ۱۳۴۰) در ساختن فیلم فعالیت داشت. در کارگردانی، فیلمنامهنویسی، تدوینگری، و ساختن آنونس و جلوههای ویژه، فردی خلاق بود. خاچیکیان اولین آنونس تاریخ سینما در ایران را برای فیلم سینمایی دختری از شیراز ساخت. در بدنۀ سینمای ایران از لحاظ جنبههای فنی فیلمسازی، بسیار مبتکر و بدعتگذار بود. خاچیکیان زندگی هنری خود را با فعالیت تئاتری در کلوب ارامنه و تئاتر فردوسی آغاز کرد، سپس به سینما روآورد. در ۱۳۳۱ نخستین فیلمش، بازگشت را ساخت، که با روال فیلم فارسی مطابقت نداشت. تدوین فیلمهایش را خود انجام میداد، و در نورپردازی و نحوۀ کار فیلمبردار مداخله میکرد. مبدع فیلمهای جنایی در ایران بود. از فیلمهای مشهور اوست: چهارراه حوادث (۱۳۳۳)، طوفان در شهر ما (۱۳۳۶)، یکقدم تا مرگ (۱۳۴۰)، سرسام (۱۳۴۴)، دیوار شیشهای (۱۳۵۰)، کوسۀ جنوب (۱۳۵۶)، عقابها (۱۳۶۳)، چاووش (۱۳۶۹)، و بلوف (۱۳۷۲).