حسین خانی‌بیک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسین خانی‌بیک (تهران 18 مرداد | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = حسین خانی‌بیک | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= تهران 18 مرداد 1320ش | |||
|تاریخ مرگ=تهران ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=دیپلم متوسطه | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =سفیر (۱۳۶۱)؛ پرستار شب (۱۳۶۶)؛ تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷)؛ شاخه‌های بید (۱۳۶۷)؛ عبور از غبار (۱۳۶۸)؛ آخرین پرواز (۱۳۶۸)؛ بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)؛ پوتین (۱۳۷۰)؛ راه افتخار (۱۳۷۳)؛ فرار مرگبار (۱۳۷۴)؛ دیپلمات (۱۳۷۴)؛ حرفه‌ای (۱۳۷۵)؛ غریبانه (۱۳۷۶)؛ رنج و سرمستی (١٣٩٢) | |||
|خویشاوندان سرشناس =هادی اسلامی (پسرخاله) | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}حسین خانی‌بیک (تهران 18 مرداد 1320 - همانجا ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ش) Hossein Khanibeyk | |||
[[پرونده:2042167245.jpg|بندانگشتی|حسین خانی‌بیک]] | |||
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. پس از اخذ دیپلم فعالیت هنری را آغاز کرد. در سال 1345 در خانۀ هنرمندان ایران شاگرد [[مهین دیهیم|مهين ديهيم]] شد و از سال 1346 برای اولین بار در نمایشی به نویسندگی و کارگردانی [[هادی اسلامی]] (پسرخاله‌اش) در انجمن سفارت آمريكا در تهران به روی صحنه رفت. سال بعد با همکاری [[عباس جوانمرد]] و هادی اسلامی گروهی به نام «گروه دوم هنر ملی» تشکیل دادند که اعضای آن هنرمندانی چون [[خسرو شکیبایی]]، [[سیروس گرجستانی]]، [[رقیه چهره آزاد|رقیه چهره‌آزاد]]، [[مهری مهرنیا]]، [[کیومرث ملک مطیعی|کیومرث ملک‌مطیعی]] و قاسم افشار بودند. خانی‌بیک تا سال 1355 با این گروه مجموعاً در 13 نمايشنامه به ايفای نقش پرداخت. وی در سال‌های بعد به استخدام تلویزیون درآمد و در برنامه‌های مختلف تلویزیونی بازی کرد. | |||
حسین خانی‌بیک برای اولین بار در سال 1357 با فیلم ''باغ بلور'' (ساختۀ ناصر محمدی) وارد عرصۀ سینما شده و تاکنون در بیش‌تر از 30 فیلم سینمایی و بالغ بر 50 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده است. خانی‌بیک بازی‌اش در آثار درام و تاریخی چشم‌گیرتر از ژانرهای دیگر بوده است. وی که در سال‌های آخر زندگی‌اش درگیر بیماری آلزایمر شده بود، بر اثر همین بیماری درگذشت. | |||
'''برخی از مجموعه‌های تلویزیونی''' | |||
سربداران (محمدعلی نجفی- 1360)؛ کوچک جنگلی ([[افخمی، بهروز (تهران ۱۳۳۵ش)|بهروز افخمی]]- 1366)؛ روزی روزگاری (امرالله احمدجو- 1370)؛ پهلوانان نمی‌میرند ([[فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1373)؛ شلیک نهایی (محسن شاه‌محمدی- 1373)؛ سوخته‌دلان (بهروز طاهری- 1374)؛ امام علی ([[میرباقری، داود (شاهرود ۱۳۳۷ش)|داوود میرباقری]]- 1376)؛ شب دهم (حسن فتحی- 1380)؛ روشن‌تر از تاریکی (حسن فتحی- 1382)؛ مختارنامه (داوود میرباقری- 1388). | |||
'''برخی از آثار سینمایی''' | |||
* باغ بلور (۱۳۵۷) | |||
* مریم و مانی (۱۳۵۷) | |||
* فریاد مجاهد (۱۳۵۸) | |||
* مفسدین (۱۳۵۹) | |||
* سرباز اسلام (۱۳۵۹) | |||
* دست شیطان (۱۳۶۰) | |||
* تب مرگ (۱۳۶۰) | |||
* سفیر (۱۳۶۱) | |||
* زیر باران (۱۳۶۳) | |||
* زنگ اول (۱۳۶۳) | |||
* راه دوم (۱۳۶۳) | |||
* تفنگ شکسته (۱۳۶۴) | |||
* خانه‌ای مثل شهر (۱۳۶۶) | |||
* پرستار شب (۱۳۶۶) | |||
* صخرۀ همیشه سبز (۱۳۶۷) | |||
* تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷) | |||
* شاخه‌های بید (۱۳۶۷) | |||
* عبور از غبار (۱۳۶۸) | |||
* ریحانه (۱۳۶۸) | |||
* آخرین پرواز (۱۳۶۸) | |||
* بازگشت قهرمان (۱۳۶۹) | |||
* آهوی وحشی (۱۳۶۹) | |||
* پوتین (۱۳۷۰) | |||
* راه افتخار (۱۳۷۳) | |||
* فرار مرگبار (۱۳۷۴) | |||
* دیپلمات (۱۳۷۴) | |||
* حرفه‌ای (۱۳۷۵) | |||
* غریبانه (۱۳۷۶) | |||
* رنج و سرمستی (١٣٩٢) | |||
---- | ---- | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | [[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۵
| حسین خانی‌بیک | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 18 مرداد 1320ش |
| درگذشت | تهران ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم متوسطه |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | سفیر (۱۳۶۱)؛ پرستار شب (۱۳۶۶)؛ تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷)؛ شاخه‌های بید (۱۳۶۷)؛ عبور از غبار (۱۳۶۸)؛ آخرین پرواز (۱۳۶۸)؛ بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)؛ پوتین (۱۳۷۰)؛ راه افتخار (۱۳۷۳)؛ فرار مرگبار (۱۳۷۴)؛ دیپلمات (۱۳۷۴)؛ حرفه‌ای (۱۳۷۵)؛ غریبانه (۱۳۷۶)؛ رنج و سرمستی (١٣٩٢) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | هادی اسلامی (پسرخاله) |
حسین خانی‌بیک (تهران 18 مرداد 1320 - همانجا ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ش) Hossein Khanibeyk
بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. پس از اخذ دیپلم فعالیت هنری را آغاز کرد. در سال 1345 در خانۀ هنرمندان ایران شاگرد مهين ديهيم شد و از سال 1346 برای اولین بار در نمایشی به نویسندگی و کارگردانی هادی اسلامی (پسرخاله‌اش) در انجمن سفارت آمريكا در تهران به روی صحنه رفت. سال بعد با همکاری عباس جوانمرد و هادی اسلامی گروهی به نام «گروه دوم هنر ملی» تشکیل دادند که اعضای آن هنرمندانی چون خسرو شکیبایی، سیروس گرجستانی، رقیه چهره‌آزاد، مهری مهرنیا، کیومرث ملک‌مطیعی و قاسم افشار بودند. خانی‌بیک تا سال 1355 با این گروه مجموعاً در 13 نمايشنامه به ايفای نقش پرداخت. وی در سال‌های بعد به استخدام تلویزیون درآمد و در برنامه‌های مختلف تلویزیونی بازی کرد.
حسین خانی‌بیک برای اولین بار در سال 1357 با فیلم باغ بلور (ساختۀ ناصر محمدی) وارد عرصۀ سینما شده و تاکنون در بیش‌تر از 30 فیلم سینمایی و بالغ بر 50 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده است. خانی‌بیک بازی‌اش در آثار درام و تاریخی چشم‌گیرتر از ژانرهای دیگر بوده است. وی که در سال‌های آخر زندگی‌اش درگیر بیماری آلزایمر شده بود، بر اثر همین بیماری درگذشت.
برخی از مجموعه‌های تلویزیونی
سربداران (محمدعلی نجفی- 1360)؛ کوچک جنگلی (بهروز افخمی- 1366)؛ روزی روزگاری (امرالله احمدجو- 1370)؛ پهلوانان نمی‌میرند (حسن فتحی- 1373)؛ شلیک نهایی (محسن شاه‌محمدی- 1373)؛ سوخته‌دلان (بهروز طاهری- 1374)؛ امام علی (داوود میرباقری- 1376)؛ شب دهم (حسن فتحی- 1380)؛ روشن‌تر از تاریکی (حسن فتحی- 1382)؛ مختارنامه (داوود میرباقری- 1388).
برخی از آثار سینمایی
- باغ بلور (۱۳۵۷)
- مریم و مانی (۱۳۵۷)
- فریاد مجاهد (۱۳۵۸)
- مفسدین (۱۳۵۹)
- سرباز اسلام (۱۳۵۹)
- دست شیطان (۱۳۶۰)
- تب مرگ (۱۳۶۰)
- سفیر (۱۳۶۱)
- زیر باران (۱۳۶۳)
- زنگ اول (۱۳۶۳)
- راه دوم (۱۳۶۳)
- تفنگ شکسته (۱۳۶۴)
- خانه‌ای مثل شهر (۱۳۶۶)
- پرستار شب (۱۳۶۶)
- صخرۀ همیشه سبز (۱۳۶۷)
- تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷)
- شاخه‌های بید (۱۳۶۷)
- عبور از غبار (۱۳۶۸)
- ریحانه (۱۳۶۸)
- آخرین پرواز (۱۳۶۸)
- بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)
- آهوی وحشی (۱۳۶۹)
- پوتین (۱۳۷۰)
- راه افتخار (۱۳۷۳)
- فرار مرگبار (۱۳۷۴)
- دیپلمات (۱۳۷۴)
- حرفه‌ای (۱۳۷۵)
- غریبانه (۱۳۷۶)
- رنج و سرمستی (١٣٩٢)