آلون، هانس اولوف یوستا (۱۹۰۸ـ۱۹۹۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


آلوِن، هانس اولوف یوستا (۱۹۰۸ـ۱۹۹۵)(Alfvén, Hannes Olof Gösta)
آلوِن، هانس اولوف یوستا (۱۹۰۸ـ۱۹۹۵م)(Alfvén, Hannes Olof Gösta)


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}
[[پرونده:10208500.jpg|بندانگشتی|هانس اولوف یوستا آلون]]
[[پرونده:10208500.jpg|بندانگشتی|هانس اولوف یوستا آلون]]
اخترفیزیک‌دان سوئدی. در ۱۹۷۰، به سبب پژوهش‌های بنیادی‌اش در فیزیک [[پلاسما (فیزیک)|پلاسما]]<ref>plasma physics</ref>، به ویژه در زمینۀ [[مغناطوهیدرودینامیک]]<ref>magnetohydrodynamics</ref> یا مطالعۀ پلاسما در [[میدان مغناطیسی|میدان‌های مغناطیسی]]، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک را دریافت کرد. در نورچوپینگِ<ref>Norrköping</ref> [[سوید|سوئد]] زاده شد و در دانشگاه [[اوپسالا، شهر|اوپسالا]]<ref>Uppsala</ref> درس خواند. در ۱۹۴۰، به مؤسسۀ فناوری سلطنتی [[استکهلم، شهر|استکهلم]] پیوست و سپس به کار دانشگاهی‌ در همان مؤسسه و نیز در دانشگاه کالیفرنیا<ref>California</ref>، واقع در سان ‌دیه‌گو<ref>San Diego</ref>، ادامه داد. در ۱۹۶۷، به درجۀ استادی دانشگاه مذکور دست ‌یافت. در دهۀ ۱۹۶۰م به نهضت [[پوگواش]]<ref>Pugwash</ref> پیوست که [[راسل، برتراند (۱۸۷۲ـ۱۹۷۰)|برتراند راسل]]<ref>Bertrand Russell</ref> از جمله بنیانگذاران آن بود و هدفش آگاهی‌بخشی به افراد دربارۀ خطرات گسترش سلاح‌های هسته‌ای بود. در ۱۹۷۲، از جمله دانشمندان [[آکسفورد]] بود که از دولت‌ها خواستند کار در زمینۀ رآکتورهای هسته‌ای سریع<ref>fast-breeder nuclear reactor</ref> را متوقف، و تلاش خود را حول گداخت هسته‌ای<ref>nuclear fusion</ref> متمرکز کنند. آلون قضیۀ شار انجمادی<ref>frozen-in-flux theorem</ref> را مطرح کرد. طبق این قضیه، پلاسما در شرایط معین، به خطوط مغناطیسی‌ای از شار گذرنده از خودش محدود می‌شود. او سپس با استفاده از این قضیه منشأ پرتوهای کیهانی<ref>cosmic rays</ref> را شرح داد. در ۱۹۳۹، به منظور توضیح شفق‌های قطبی<ref>aurorae</ref> و طوفان مغناطیسی<ref>magnetic storm</ref> نظریه‌'''‎‎'''ای عرضه کرد که بر نظریه‌های بعدی دربارۀ مغناطیس‌سپهر زمین<ref>Earth\'s magnetosphere</ref> تأثیر بسیار داشت. در ۱۹۴۲، این فرض را مطرح کرد که نوعی [[موج الکترومغناطیسی]]<ref>electromagnetic wave</ref> در پلاسما منتشر می‌شود. بعدها دانشمندان دیگر این پدیده‌ را در پلاسما و فلزات مایع مشاهده کردند. همچنین، در ۱۹۴۲، به این نظریه دست‌ یافت که سیاره‌های [[منظومه خورشیدی|منظومۀ خورشیدی]] از موادی تشکیل شده‌اند که خورشید از ابرهای بین‌ستاره‌ای<ref>interstellar clouds</ref>، شامل گاز و گرد و غبار، جذب کرده است.<br /> &nbsp;
اخترفیزیک‌دان سوئدی. در ۱۹۷۰م، به سبب پژوهش‌های بنیادی‌اش در فیزیک [[پلاسما (فیزیک)|پلاسما]]<ref>plasma physics</ref>، به ویژه در زمینۀ [[مغناطوهیدرودینامیک]]<ref>magnetohydrodynamics</ref> یا مطالعۀ پلاسما در [[میدان مغناطیسی|میدان‌های مغناطیسی]]، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک را دریافت کرد. در نورچوپینگِ<ref>Norrköping</ref> [[سوئد]] زاده شد و در دانشگاه [[اوپسالا، شهر|اوپسالا]]<ref>Uppsala</ref> درس خواند. در ۱۹۴۰م، به مؤسسۀ فناوری سلطنتی [[استکهلم، شهر|استکهلم]] پیوست و سپس به کار دانشگاهی‌ در همان مؤسسه و نیز در دانشگاه کالیفرنیا<ref>California</ref>، واقع در سان ‌دیه‌گو<ref>San Diego</ref>، ادامه داد. در ۱۹۶۷م، به درجۀ استادی دانشگاه مذکور دست ‌یافت. در دهۀ ۱۹۶۰م به نهضت [[پوگواش]]<ref>Pugwash</ref> پیوست که [[راسل، برتراند (۱۸۷۲ـ۱۹۷۰)|برتراند راسل]]<ref>Bertrand Russell</ref> از جمله بنیانگذاران آن بود و هدفش آگاهی‌بخشی به افراد دربارۀ خطرات گسترش سلاح‌های هسته‌ای بود. در ۱۹۷۲م، از جمله دانشمندان [[آکسفورد]] بود که از دولت‌ها خواستند کار در زمینۀ رآکتورهای هسته‌ای سریع<ref>fast-breeder nuclear reactor</ref> را متوقف، و تلاش خود را حول گداخت هسته‌ای<ref>nuclear fusion</ref> متمرکز کنند. آلون قضیۀ شار انجمادی<ref>frozen-in-flux theorem</ref> را مطرح کرد. طبق این قضیه، پلاسما در شرایط معین، به خطوط مغناطیسی‌ای از شار گذرنده از خودش محدود می‌شود. او سپس با استفاده از این قضیه منشأ پرتوهای کیهانی<ref>cosmic rays</ref> را شرح داد. در ۱۹۳۹م، به منظور توضیح شفق‌های قطبی<ref>aurorae</ref> و طوفان مغناطیسی<ref>magnetic storm</ref> نظریه‌'''‎‎'''ای عرضه کرد که بر نظریه‌های بعدی دربارۀ مغناطیس‌سپهر زمین<ref>Earth\'s magnetosphere</ref> تأثیر بسیار داشت. در ۱۹۴۲م، این فرض را مطرح کرد که نوعی [[موج الکترومغناطیسی]]<ref>electromagnetic wave</ref> در پلاسما منتشر می‌شود. بعدها دانشمندان دیگر این پدیده‌ را در پلاسما و فلزات مایع مشاهده کردند. همچنین، در ۱۹۴۲م، به این نظریه دست‌ یافت که سیاره‌های [[منظومه خورشیدی|منظومۀ خورشیدی]] از موادی تشکیل شده‌اند که خورشید از ابرهای بین‌ستاره‌ای<ref>interstellar clouds</ref>، شامل گاز و گرد و غبار، جذب کرده است.<br /> &nbsp;


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷

آلوِن، هانس اولوف یوستا (۱۹۰۸ـ۱۹۹۵م)(Alfvén, Hannes Olof Gösta)

هانس اولوف یوستا آلون
Hannes Olof Gösta Alfvén
زادروز نورچوپینگ ۱۹۰۸م
درگذشت ۱۹۹۵م
ملیت سوئدی
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه اوپسالا
شغل و تخصص اصلی اخترفیزیک دان
گروه مقاله فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات نوبل فیزیک (۱۹۷۰)
هانس اولوف یوستا آلون

اخترفیزیک‌دان سوئدی. در ۱۹۷۰م، به سبب پژوهش‌های بنیادی‌اش در فیزیک پلاسما[۱]، به ویژه در زمینۀ مغناطوهیدرودینامیک[۲] یا مطالعۀ پلاسما در میدان‌های مغناطیسی، جایزۀ نوبل فیزیک را دریافت کرد. در نورچوپینگِ[۳] سوئد زاده شد و در دانشگاه اوپسالا[۴] درس خواند. در ۱۹۴۰م، به مؤسسۀ فناوری سلطنتی استکهلم پیوست و سپس به کار دانشگاهی‌ در همان مؤسسه و نیز در دانشگاه کالیفرنیا[۵]، واقع در سان ‌دیه‌گو[۶]، ادامه داد. در ۱۹۶۷م، به درجۀ استادی دانشگاه مذکور دست ‌یافت. در دهۀ ۱۹۶۰م به نهضت پوگواش[۷] پیوست که برتراند راسل[۸] از جمله بنیانگذاران آن بود و هدفش آگاهی‌بخشی به افراد دربارۀ خطرات گسترش سلاح‌های هسته‌ای بود. در ۱۹۷۲م، از جمله دانشمندان آکسفورد بود که از دولت‌ها خواستند کار در زمینۀ رآکتورهای هسته‌ای سریع[۹] را متوقف، و تلاش خود را حول گداخت هسته‌ای[۱۰] متمرکز کنند. آلون قضیۀ شار انجمادی[۱۱] را مطرح کرد. طبق این قضیه، پلاسما در شرایط معین، به خطوط مغناطیسی‌ای از شار گذرنده از خودش محدود می‌شود. او سپس با استفاده از این قضیه منشأ پرتوهای کیهانی[۱۲] را شرح داد. در ۱۹۳۹م، به منظور توضیح شفق‌های قطبی[۱۳] و طوفان مغناطیسی[۱۴] نظریه‌‎‎ای عرضه کرد که بر نظریه‌های بعدی دربارۀ مغناطیس‌سپهر زمین[۱۵] تأثیر بسیار داشت. در ۱۹۴۲م، این فرض را مطرح کرد که نوعی موج الکترومغناطیسی[۱۶] در پلاسما منتشر می‌شود. بعدها دانشمندان دیگر این پدیده‌ را در پلاسما و فلزات مایع مشاهده کردند. همچنین، در ۱۹۴۲م، به این نظریه دست‌ یافت که سیاره‌های منظومۀ خورشیدی از موادی تشکیل شده‌اند که خورشید از ابرهای بین‌ستاره‌ای[۱۷]، شامل گاز و گرد و غبار، جذب کرده است.
 

 


  1. plasma physics
  2. magnetohydrodynamics
  3. Norrköping
  4. Uppsala
  5. California
  6. San Diego
  7. Pugwash
  8. Bertrand Russell
  9. fast-breeder nuclear reactor
  10. nuclear fusion
  11. frozen-in-flux theorem
  12. cosmic rays
  13. aurorae
  14. magnetic storm
  15. Earth\'s magnetosphere
  16. electromagnetic wave
  17. interstellar clouds