لوتو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=لورنتسو لوتّو|نام=Lorenzo Lotto|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۸۰م|تاریخ مرگ=۱۵۵۶م|دوره زندگی=|ملیت=ونیزی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=جولیانوی حواری‌مقام (نگارخانه ملی)، تصلیب، بانویی چون لوکریتا|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:37097100-2.jpg|بندانگشتی|بانوی چون لوکریتا اثر لورنتسو لوتو]] | |||
لوتّو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶م)(Lotto, Lorenzo)<br /> | |||
</ref>. در شهرهای برگامو<ref>Bergamo </ref>، ترویزو<ref>Treviso </ref>، | نقاش ونیزی<ref>Venetian | ||
</ref>. در شهرهای [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo </ref>، [[ترویزو، شهر|ترویزو]]<ref>Treviso </ref>، [[ونیز]]، [[آنکونا، شهر|آنکونا]]<ref>Ancona </ref>، و [[رم، شهر|رم]] هنرآفرینی کرد. در آثار آغازینش از جووانّی بلّینی<ref>Giovanni Bellini </ref> تأثیر گرفت. آثار دینی نقاشی می‌کرد، ولی شهرتش بیشتر حاصل تک‌چهره‌سازی‌هایی است که اغلب احساسی از تشویش و اندوه را القا می‌کنند. لوتو سبکی پرورده و بدیع ابداع کرد که در تابلوی ''جولیانوی حواری‌مقام''<ref>''Prothonotary Apostolic, Giuliano''</ref> (نگارخانۀ ملی<ref> National Gallery</ref>) متجلّی است. تابلوی ''بانویی چون لوکریتا''<ref> A Lady as Lucretia </ref> (نیز در نگارخانۀ ملی) به‌خوبی نشان‌دهنده ویژگی کار اوست که بر [[کاراوادجو، میکل آنجلو (۱۵۷۳ـ۱۶۱۰)|کاراوادجو]]<ref>Caravaggio</ref>ی جوان تأثیر گذاشت. معروف‌ترین نقاشی‌های محرابی<ref> altarpieces</ref>اش در کلیساهای کارمینه<ref> Carmine </ref> و قدیسان جووانّی و پائولو<ref>SS Giovanni e Paolo </ref>، ونیز؛ و کلیساهای جامع آسولا<ref>Asola </ref> و مونته سان جوستو<ref>Monte San Giusto</ref> در نزدیکی آنکونا، موجودند. نقاشی ''تصلیب''<ref>''Crucifixion'' </ref> مسیح با ۲۳ پیکره در اندازه طبیعی، در کلیسای جامع مونته سان جوستو است. لوتو دو سال آخر زندگی‌اش را در انزوایی راهبانه، در صومعۀ سانتا کاسا<ref>Santa Casa </ref>، در [[لورتو]]<ref>Loreto</ref> سپری کرد. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۷
| لورنتسو لوتّو Lorenzo Lotto | |
|---|---|
| زادروز |
۱۴۸۰م |
| درگذشت | ۱۵۵۶م |
| ملیت | ونیزی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | جولیانوی حواری‌مقام (نگارخانه ملی)، تصلیب، بانویی چون لوکریتا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
لوتّو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶م)(Lotto, Lorenzo)
نقاش ونیزی[۱]. در شهرهای برگامو[۲]، ترویزو[۳]، ونیز، آنکونا[۴]، و رم هنرآفرینی کرد. در آثار آغازینش از جووانّی بلّینی[۵] تأثیر گرفت. آثار دینی نقاشی می‌کرد، ولی شهرتش بیشتر حاصل تک‌چهره‌سازی‌هایی است که اغلب احساسی از تشویش و اندوه را القا می‌کنند. لوتو سبکی پرورده و بدیع ابداع کرد که در تابلوی جولیانوی حواری‌مقام[۶] (نگارخانۀ ملی[۷]) متجلّی است. تابلوی بانویی چون لوکریتا[۸] (نیز در نگارخانۀ ملی) به‌خوبی نشان‌دهنده ویژگی کار اوست که بر کاراوادجو[۹]ی جوان تأثیر گذاشت. معروف‌ترین نقاشی‌های محرابی[۱۰]اش در کلیساهای کارمینه[۱۱] و قدیسان جووانّی و پائولو[۱۲]، ونیز؛ و کلیساهای جامع آسولا[۱۳] و مونته سان جوستو[۱۴] در نزدیکی آنکونا، موجودند. نقاشی تصلیب[۱۵] مسیح با ۲۳ پیکره در اندازه طبیعی، در کلیسای جامع مونته سان جوستو است. لوتو دو سال آخر زندگی‌اش را در انزوایی راهبانه، در صومعۀ سانتا کاسا[۱۶]، در لورتو[۱۷] سپری کرد.