لوتو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها

Lorenzo Lotto
لورنتسو لوتّو; Lorenzo Lotto
زادروز	۱۴۸۰م;
درگذشت	۱۵۵۶م
ملیت	ونیزی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
آثار	جولیانوی حواری‌مقام (نگارخانه ملی)، تصلیب، بانویی چون لوکریتا
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۷

لوتّو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶م)(Lotto, Lorenzo)

نقاش ونیزی^[۱]. در شهرهای برگامو^[۲]، ترویزو^[۳]، ونیز، آنکونا^[۴]، و رم هنرآفرینی کرد. در آثار آغازینش از جووانّی بلّینی^[۵] تأثیر گرفت. آثار دینی نقاشی می‌کرد، ولی شهرتش بیشتر حاصل تک‌چهره‌سازی‌هایی است که اغلب احساسی از تشویش و اندوه را القا می‌کنند. لوتو سبکی پرورده و بدیع ابداع کرد که در تابلوی جولیانوی حواری‌مقام^[۶] (نگارخانۀ ملی^[۷]) متجلّی است. تابلوی بانویی چون لوکریتا^[۸] (نیز در نگارخانۀ ملی) به‌خوبی نشان‌دهنده ویژگی کار اوست که بر کاراوادجو^[۹]ی جوان تأثیر گذاشت. معروف‌ترین نقاشی‌های محرابی^[۱۰]اش در کلیساهای کارمینه^[۱۱] و قدیسان جووانّی و پائولو^[۱۲]، ونیز؛ و کلیساهای جامع آسولا^[۱۳] و مونته سان جوستو^[۱۴] در نزدیکی آنکونا، موجودند. نقاشی تصلیب^[۱۵] مسیح با ۲۳ پیکره در اندازه طبیعی، در کلیسای جامع مونته سان جوستو است. لوتو دو سال آخر زندگی‌اش را در انزوایی راهبانه، در صومعۀ سانتا کاسا^[۱۶]، در لورتو^[۱۷] سپری کرد.

↑ Venetian
↑ Bergamo
↑ Treviso
↑ Ancona
↑ Giovanni Bellini
↑ Prothonotary Apostolic, Giuliano
↑ National Gallery
↑ A Lady as Lucretia
↑ Caravaggio
↑ altarpieces
↑ Carmine
↑ SS Giovanni e Paolo
↑ Asola
↑ Monte San Giusto
↑ Crucifixion
↑ Santa Casa
↑ Loreto

[1] Venetian

[2] Bergamo

[3] Treviso

[4] Ancona

[5] Giovanni Bellini

[6] Prothonotary Apostolic, Giuliano

[7] National Gallery

[8] A Lady as Lucretia

[9] Caravaggio

[10] tarpieces

[11] Carmine

[12] SS Giovanni e Paolo

[13] Asola

[14] Monte San Giusto

[15] Crucifixion

[16] Santa Casa

[17] Loreto

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}لوتّو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶)(Lotto, Lorenzo)<br/> [[File:37097100.jpg|thumb|تابلوي تصليب مسيح، اثر لوتو]]نقاش ونیزی<ref>Venetian
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=لورنتسو لوتّو|نام=Lorenzo Lotto|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۸۰م|تاریخ مرگ=۱۵۵۶م|دوره زندگی=|ملیت=ونیزی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=جولیانوی حواری‌مقام (نگارخانه ملی)، تصلیب، بانویی چون لوکریتا|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
+[[پرونده:37097100-2.jpg|بندانگشتی|بانوی چون لوکریتا اثر لورنتسو لوتو]]
+لوتّو، لورنتسو (۱۴۸۰ ـ۱۵۵۶م)(Lotto, Lorenzo)<br />
-</ref>. در شهرهای برگامو<ref>Bergamo </ref>، ترویزو<ref>Treviso </ref>، ونیز، آنکونا<ref>Ancona </ref>، و رم هنرآفرینی کرد. در آثار آغازینش از جووانّی بلّینی<ref>Giovanni Bellini </ref> تأثیر گرفت. آثار دینی نقاشی می‌کرد، ولی شهرتش بیشتر حاصل تک‌چهره‌سازی‌هایی است که اغلب احساسی از تشویش و اندوه را القا می‌کنند. لوتو سبکی پرورده و بدیع ابداع کرد که در تابلوی ''جولیانوی حواری‌مقام''<ref>''Prothonotary Apostolic, Giuliano''</ref> (نگارخانۀ ملی<ref> National Gallery</ref>) متجلّی است. تابلوی بانویی چون لوکریتا<ref> A Lady as Lucretia </ref> (نیز در نگارخانۀ ملی) به‌خوبی نشان‌دهنده ویژگی کار اوست که بر کاراوادجو<ref>Caravaggio</ref>ی جوان تأثیر گذاشت. معروف‌ترین نقاشی‌های محرابی<ref> altarpieces</ref>اش در کلیساهای کارمینه<ref> Carmine </ref> و قدیسان جووانّی و پائولو<ref>SS Giovanni e Paolo </ref>، ونیز؛ و کلیساهای جامع آسولا<ref>Asola </ref> و مونته سان جوستو<ref>Monte San Giusto</ref> در نزدیکی آنکونا، موجودند. نقاشی ''تصلیب''<ref>''Crucifixion'' </ref> مسیح با ۲۳ پیکره در اندازه طبیعی، در کلیسای جامع مونته سان جوستو است. لوتو دو سال آخر زندگی‌اش را در انزوایی راهبانه، در صومعۀ سانتا کاسا<ref>Santa Casa </ref>، در لورتو<ref>Loreto</ref> سپری کرد.
+نقاش ونیزی<ref>Venetian
+</ref>. در شهرهای [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo </ref>، [[ترویزو، شهر|ترویزو]]<ref>Treviso </ref>، [[ونیز]]، [[آنکونا، شهر|آنکونا]]<ref>Ancona </ref>، و [[رم، شهر|رم]] هنرآفرینی کرد. در آثار آغازینش از جووانّی بلّینی<ref>Giovanni Bellini </ref> تأثیر گرفت. آثار دینی نقاشی می‌کرد، ولی شهرتش بیشتر حاصل تک‌چهره‌سازی‌هایی است که اغلب احساسی از تشویش و اندوه را القا می‌کنند. لوتو سبکی پرورده و بدیع ابداع کرد که در تابلوی ''جولیانوی حواری‌مقام''<ref>''Prothonotary Apostolic, Giuliano''</ref> (نگارخانۀ ملی<ref> National Gallery</ref>) متجلّی است. تابلوی ''بانویی چون لوکریتا''<ref> A Lady as Lucretia </ref> (نیز در نگارخانۀ ملی) به‌خوبی نشان‌دهنده ویژگی کار اوست که بر [[کاراوادجو، میکل آنجلو (۱۵۷۳ـ۱۶۱۰)|کاراوادجو]]<ref>Caravaggio</ref>ی جوان تأثیر گذاشت. معروف‌ترین نقاشی‌های محرابی<ref> altarpieces</ref>اش در کلیساهای کارمینه<ref> Carmine </ref> و قدیسان جووانّی و پائولو<ref>SS Giovanni e Paolo </ref>، ونیز؛ و کلیساهای جامع آسولا<ref>Asola </ref> و مونته سان جوستو<ref>Monte San Giusto</ref> در نزدیکی آنکونا، موجودند. نقاشی ''تصلیب''<ref>''Crucifixion'' </ref> مسیح با ۲۳ پیکره در اندازه طبیعی، در کلیسای جامع مونته سان جوستو است. لوتو دو سال آخر زندگی‌اش را در انزوایی راهبانه، در صومعۀ سانتا کاسا<ref>Santa Casa </ref>، در [[لورتو]]<ref>Loreto</ref> سپری کرد.
 &nbsp;