تولوز: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | {{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | ||
| کشور =فرانسه | | کشور =فرانسه | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
| بخش = | | بخش = | ||
| موقعیت =200کیلومتری جنوب شرقی بوردو | | موقعیت =200کیلومتری جنوب شرقی بوردو | ||
| جمعیت = | | جمعیت =511,684 نفر (۲۰۲۲) | ||
| مساحت = | | مساحت = 118.3 کیلومتر مربع | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = | ||
| تولیدات و صنایع مهم = نساجی، هواپیماسازی، تولید مواد شیمیایی و متالورژی | | تولیدات و صنایع مهم = نساجی، هواپیماسازی، تولید مواد شیمیایی و متالورژی | ||
| برخی بناهای مهم =کلیسای سن سرنَنِ، کلیسای جامع سنت اتین | | برخی بناهای مهم = کلیسای سن سرنَنِ، کلیسای جامع سنت اتین | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:14270300.jpg|بندانگشتی|کلیسای سن سرنَنِ]] | |||
تولوز (Toulouse) | تولوز (Toulouse) | ||
مرکز اداری ولایت اوتـگارون<ref>Haute-Garonne</ref>، در جنوب غربی | مرکز اداری ولایت [[اوت ـ گارون|اوتـگارون]]<ref>Haute-Garonne</ref>، در جنوب غربی [[فرانسه]]<ref>France</ref>، به فاصلۀ ۲۰۰کیلومتری جنوب شرقی [[بوردو]]<ref>Bordeaux </ref>، بر ساحل رود [[گارون]]<ref>Garonne</ref>. جمعیت آن 511,684 نفر است (۲۰۲۲) و 118.3 کیلومتر مربع مساحت دارد. چهارمین شهر بزرگ فرانسه، مرکز ارتباطات، و مقرّ سراسقفی است و دانشگاهی دارد که در ۱۲۹۹م تأسیس شد. مرکز بازاریابی، انتشارات، و بانکداری است و صنایع آن عبارتاند از نساجی، هواپیماسازی، و تولید مواد شیمیایی و [[متالورژی]]<ref>metallurgy</ref>. [[کنکورد]]<ref>Concorde </ref> در اینجا ساخته شد. تولوز همچنین از مراکز اصلی پژوهشهای علمی [[اروپا، قاره|اروپا]]<ref>Europe</ref>، بهویژه در زمینۀ هوافضا، الکترونیک، پردازش دادهها و کشاورزی است. این شهر، ملقب به شهر صورتی است، زیرا ساختمانهای بسیاری با آجرهای سرخرنگ دارد. کلیسای قدیمی سن سرنَنِ<ref>St Sernin </ref> [[ژاکوبن ها]]<ref>Jacobin</ref> در این شهر، که احتمالاً جزو زیباترین کلیساهای [[رمانسک|رومانسک]]<ref>romanesque</ref> فرانسه است، به صومعهای تعلق داشت که در ۱۲۱۶م تأسیس شد. کلیسای جامع سنت اتین<ref>St Etienne </ref> از قرون ۱۱ تا ۱۷ بهجا مانده است. تولوز دارای چندین موزه، نگارخانه، و کتابخانه است. رومیها در ۱۰۶پم این شهر را، که در اصل ماندگاهی سلتیـ لیگوریایی<ref>Celto-Ligurian</ref> بود، با نام تولوسا<ref>Tolosa </ref> بنا کردند. از ۴۱۹ تا ۵۰۷م پایتخت [[ویزیگوت ها]]<ref>Visigoth </ref> بود، سپس بخشی از استانهای سابق [[آکیتن|اکیتن]]<ref>Aquitaine </ref> (۷۸۱ـ۸۴۳م) و [[لانگدوک]]<ref>Languedoc </ref> شد. در قرون ۱۲ تا ۱۳م به مرکز فرهنگی فرانسۀ [[قرون وسطا]]<ref>Middle Ages</ref> تبدیل شد. آخرین مرحله از [[جنگ شبه جزیره|جنگ شبهجزیره]]<ref>Peninsular War</ref> در ۱۸۱۴ در این شهر روی داد. | ||
<!--14270300--> | <!--14270300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۵
| تولوز | |
|---|---|
| کشور | فرانسه |
| نام فارسی | تولوز |
| نام لاتین | Toulouse |
| جمعیت | 511,684 نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | 200کیلومتری جنوب شرقی بوردو |
| تولیدات و صنایع مهم | نساجی، هواپیماسازی، تولید مواد شیمیایی و متالورژی |
| برخی بناهای مهم | کلیسای سن سرنَنِ، کلیسای جامع سنت اتین |
| مساحت | 118.3 کیلومتر مربع |
تولوز (Toulouse)
مرکز اداری ولایت اوتـگارون[۱]، در جنوب غربی فرانسه[۲]، به فاصلۀ ۲۰۰کیلومتری جنوب شرقی بوردو[۳]، بر ساحل رود گارون[۴]. جمعیت آن 511,684 نفر است (۲۰۲۲) و 118.3 کیلومتر مربع مساحت دارد. چهارمین شهر بزرگ فرانسه، مرکز ارتباطات، و مقرّ سراسقفی است و دانشگاهی دارد که در ۱۲۹۹م تأسیس شد. مرکز بازاریابی، انتشارات، و بانکداری است و صنایع آن عبارتاند از نساجی، هواپیماسازی، و تولید مواد شیمیایی و متالورژی[۵]. کنکورد[۶] در اینجا ساخته شد. تولوز همچنین از مراکز اصلی پژوهشهای علمی اروپا[۷]، بهویژه در زمینۀ هوافضا، الکترونیک، پردازش دادهها و کشاورزی است. این شهر، ملقب به شهر صورتی است، زیرا ساختمانهای بسیاری با آجرهای سرخرنگ دارد. کلیسای قدیمی سن سرنَنِ[۸] ژاکوبن ها[۹] در این شهر، که احتمالاً جزو زیباترین کلیساهای رومانسک[۱۰] فرانسه است، به صومعهای تعلق داشت که در ۱۲۱۶م تأسیس شد. کلیسای جامع سنت اتین[۱۱] از قرون ۱۱ تا ۱۷ بهجا مانده است. تولوز دارای چندین موزه، نگارخانه، و کتابخانه است. رومیها در ۱۰۶پم این شهر را، که در اصل ماندگاهی سلتیـ لیگوریایی[۱۲] بود، با نام تولوسا[۱۳] بنا کردند. از ۴۱۹ تا ۵۰۷م پایتخت ویزیگوت ها[۱۴] بود، سپس بخشی از استانهای سابق اکیتن[۱۵] (۷۸۱ـ۸۴۳م) و لانگدوک[۱۶] شد. در قرون ۱۲ تا ۱۳م به مرکز فرهنگی فرانسۀ قرون وسطا[۱۷] تبدیل شد. آخرین مرحله از جنگ شبهجزیره[۱۸] در ۱۸۱۴ در این شهر روی داد.