طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = حسین طاهرزاده بهزاد
|عنوان = حسین طاهرزاده بهزاد
|نام =
|نام =Hüseyin Tahirzade Behzat
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
خط ۱۲: خط ۱۲:
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس، مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول
|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه هنرهای زیبای تفلیس، مدرسه صنایع ظریفه استانبول
| شغل و تخصص اصلی =کـاریـکـاتـورسـاز
| شغل و تخصص اصلی =کاریکاتورساز
|شغل و تخصص های دیگر=طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند  
|شغل و تخصص های دیگر=طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند  
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =ریاست مدرسۀ صنایع مستظرفه- نمایندۀ ایران در نمایشگاه بین‌المللیِ ازمیر در 1326ش
|سمت =ریاست مدرسه صنایع مستظرفه- نماینده ایران در نمایشگاه بین‌المللی ازمیر در 1326ش
|جوایز و افتخارات =دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول از مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول، بنیاد نهادن موزۀ هنرهای زیبا  
|جوایز و افتخارات =دریافت گواهینامه و احراز رتبه اول از مدرسه صنایع ظریفه استانبول، بنیاد نهادن موزه هنرهای زیبا  
|آثار  = از مینیاتورها: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا؛ از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ: مرد کاسه و بشقابی 
|آثار  = از مینیاتورها: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا؛ از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ: مرد کاسه و بشقابی 
|خویشاوندان سرشناس =کریم طاهرزاده بهزاد (برادر)
|خویشاوندان سرشناس =کریم طاهرزاده بهزاد (برادر)
خط ۳۰: خط ۳۰:
[[پرونده:29007700- 3.jpg|جایگزین=حسین طاهرزاده بهزاد|بندانگشتی|حسین طاهرزاده بهزاد]]
[[پرونده:29007700- 3.jpg|جایگزین=حسین طاهرزاده بهزاد|بندانگشتی|حسین طاهرزاده بهزاد]]
طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش)<br>
طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش)<br>
[[پرونده: 29007700-2.jpg | بندانگشتی|طاهرزاده بهزاد، حسين]]<p>(ملقب به: مزّین‌السلطان) کـاریـکـاتـورسـاز، طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند ایرانی. نزد نقاش معروف، آقا میرغفار، به تعلیم نقاشی پرداخت. به‌سبب مخالفت پدرش با هنر نقاشی به تفلیس رفت و با میرزا جلیل محمدقلی‌زاده، مدیر روزنامۀ ''ملانصرالدین''، همکار شد و ضمن نقاشی و کاریکاتورسازی برای روزنامۀ ''ملانصرالدین''، در مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس تحصیل کرد. با خواست خانواده به تبریز بازگشت، اما دست از نقاشی نکشید و ضمن انتشار روزنامه‌ای فکاهی با جمعی از صاحبان ذوق به چاپ کاریکاتورهایی در روزنامۀ ''آذربایجان'' و روزنامۀ ''حشرات‌الارض'' پرداخت و نقاشی‌های کتاب‌های ''احمد (سفینۀ طالبی)''، ''اخلاق مصوّر'' و ''تاریخ مصوّر ایران'' را ترسیم و برای چاپ آماده کرد. چندی بعد، به استانبول رفت و در مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول به ادامۀ فراگیری نقاشی پرداخت و موفق به دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول شد. در ۱۳۰۸ش با تشویق محمدعلی فروغی به ایران بازگشت و به ریاست مدرسۀ صنایع مستظرفه، که چندان رونقی نداشت، برگزیده شد و با پشتکار آن هنرستان را اعتلا بخشید و از آن پس این مدرسه به هنرستان عالی هنرهای زیبای ایران تغییر نام داد و در کنار آن موزۀ هنرهای زیبا را، با تعداد بی‌شماری آثار هنری نفیس، بنیاد نهاد. در ۱۳۲۶ش در نمایشگاه بین‌المللیِ ازمیر نمایندۀ ایران بود و در ۱۳۳۳، در سمت استاد، در آکادمی هنرهای زیبای استانبول استخدام شد. پیکرش در امامزاده قاسم در تهران به‌خاک سپرده شد. علاوه‌بر مقالات هنری، از مینیاتورهای اوست: ''ایران جاویدان''، ''شکارگاه خسروپرویز''، ''مرد سقا''، و ''مرد کاسه و بشقابی'' از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ اوست. </p>
[[پرونده: 29007700-2.jpg | بندانگشتی|طاهرزاده بهزاد، حسين]]<p>(ملقب به: مزّین‌السلطان) کاریکاتورساز، طراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند ایرانی. نزد نقاش معروف، آقا میرغفار، به تعلیم نقاشی پرداخت. به‌سبب مخالفت پدرش با هنر نقاشی به [[تفلیس]] رفت و با میرزا جلیل محمدقلی‌زاده، مدیر روزنامۀ ''ملانصرالدین''، همکار شد و ضمن نقاشی و کاریکاتورسازی برای روزنامۀ ''ملانصرالدین''، در مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس تحصیل کرد. با خواست خانواده به تبریز بازگشت، اما دست از نقاشی نکشید و ضمن انتشار روزنامه‌ای فکاهی با جمعی از صاحبان ذوق به چاپ کاریکاتورهایی در روزنامۀ ''آذربایجان'' و روزنامۀ ''حشرات‌الارض'' پرداخت و نقاشی‌های کتاب‌های ''احمد (سفینۀ طالبی)''، ''اخلاق مصوّر'' و ''تاریخ مصوّر ایران'' را ترسیم و برای چاپ آماده کرد. چندی بعد، به [[استانبول]] رفت و در مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول به ادامۀ فراگیری نقاشی پرداخت و موفق به دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول شد. در ۱۳۰۸ش با تشویق [[فروغی، محمدعلی (تهران ۱۲۵۶ـ۱۳۲۱ش)|محمدعلی فروغی]] به ایران بازگشت و به ریاست مدرسۀ صنایع مستظرفه، که چندان رونقی نداشت، برگزیده شد و با پشتکار آن هنرستان را اعتلا بخشید و از آن پس این مدرسه به هنرستان عالی هنرهای زیبای ایران تغییر نام داد و در کنار آن موزۀ هنرهای زیبا را، با تعداد بی‌شماری آثار هنری نفیس، بنیاد نهاد. در ۱۳۲۶ش در نمایشگاه بین‌المللیِ ازمیر نمایندۀ ایران بود و در ۱۳۳۳، در سمت استاد، در آکادمی هنرهای زیبای استانبول استخدام شد. پیکرش در [[امامزاده قاسم (تهران)|امامزاده قاسم]] در تهران به‌خاک سپرده شد. علاوه‌بر مقالات هنری، از مینیاتورهای اوست: ''ایران جاویدان''، ''شکارگاه خسروپرویز''، ''مرد سقا''، و ''مرد کاسه و بشقابی'' از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ اوست. </p>
<br><!--29007700-->
<br>
[[پرونده:29007700-5.jpg|بندانگشتی|پادشاهی ایران، پرتره تمام پادشاهان اثر حسین طاهرزاده بهزاد]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:هنر]]
[[رده:هنر]]
[[رده:اصطلاحات، تاریخ عمومی  و اشخاص]]
[[رده:اصطلاحات، تاریخ عمومی  و اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۲

حسین طاهرزاده بهزاد
Hüseyin Tahirzade Behzat
زادروز تبریز 1266ش
درگذشت استانبول 1341ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه هنرهای زیبای تفلیس، مدرسه صنایع ظریفه استانبول
شغل و تخصص اصلی کاریکاتورساز
شغل و تخصص های دیگر طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند
لقب مزّین‌السلطان
آثار  از مینیاتورها: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا؛ از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ: مرد کاسه و بشقابی 
گروه مقاله نگارگری و مجسمه‌سازی ایران
خویشاوندان سرشناس کریم طاهرزاده بهزاد (برادر)
جوایز و افتخارات دریافت گواهینامه و احراز رتبه اول از مدرسه صنایع ظریفه استانبول، بنیاد نهادن موزه هنرهای زیبا
حسین طاهرزاده بهزاد
حسین طاهرزاده بهزاد

طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش)

طاهرزاده بهزاد، حسين

(ملقب به: مزّین‌السلطان) کاریکاتورساز، طراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند ایرانی. نزد نقاش معروف، آقا میرغفار، به تعلیم نقاشی پرداخت. به‌سبب مخالفت پدرش با هنر نقاشی به تفلیس رفت و با میرزا جلیل محمدقلی‌زاده، مدیر روزنامۀ ملانصرالدین، همکار شد و ضمن نقاشی و کاریکاتورسازی برای روزنامۀ ملانصرالدین، در مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس تحصیل کرد. با خواست خانواده به تبریز بازگشت، اما دست از نقاشی نکشید و ضمن انتشار روزنامه‌ای فکاهی با جمعی از صاحبان ذوق به چاپ کاریکاتورهایی در روزنامۀ آذربایجان و روزنامۀ حشرات‌الارض پرداخت و نقاشی‌های کتاب‌های احمد (سفینۀ طالبی)، اخلاق مصوّر و تاریخ مصوّر ایران را ترسیم و برای چاپ آماده کرد. چندی بعد، به استانبول رفت و در مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول به ادامۀ فراگیری نقاشی پرداخت و موفق به دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول شد. در ۱۳۰۸ش با تشویق محمدعلی فروغی به ایران بازگشت و به ریاست مدرسۀ صنایع مستظرفه، که چندان رونقی نداشت، برگزیده شد و با پشتکار آن هنرستان را اعتلا بخشید و از آن پس این مدرسه به هنرستان عالی هنرهای زیبای ایران تغییر نام داد و در کنار آن موزۀ هنرهای زیبا را، با تعداد بی‌شماری آثار هنری نفیس، بنیاد نهاد. در ۱۳۲۶ش در نمایشگاه بین‌المللیِ ازمیر نمایندۀ ایران بود و در ۱۳۳۳، در سمت استاد، در آکادمی هنرهای زیبای استانبول استخدام شد. پیکرش در امامزاده قاسم در تهران به‌خاک سپرده شد. علاوه‌بر مقالات هنری، از مینیاتورهای اوست: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا، و مرد کاسه و بشقابی از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ اوست.


پادشاهی ایران، پرتره تمام پادشاهان اثر حسین طاهرزاده بهزاد