بوم ـ باورک، اویگن فون: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ بوم ـ باورک ، اویگن فون (۱۸۵۱ـ۱۹۱۴) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بوم ـ باورک، اویگن فون منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
</ref> ارزش موافق بود و از آن در نظریۀ بهره<ref> | </ref> ارزش موافق بود و از آن در نظریۀ بهره<ref> | ||
theory of interest </ref> استفاده کرد. او نظریۀ رجحان زمانی<ref>time-preference theory </ref> را مطرح کرد. در این نظریه گفته میشود که سرمایه عبارت است از زمین و کار بهمنظور نتایج حاصله در آینده و در بازار سرمایه، پول فعلی برای خرید خدمات نیروی کار، با پول آینده به اضافۀ پاداش جبرانی آن، مبادله میشود. این پاداش<ref>premium </ref> بر طبق نظریۀ بوم ـ باورک، بهره است. او از ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۴، در سمت وزیر مالیه در دولت اتریش خدمت کرد. در ۱۹۰۴ استاد اقتصاد دانشگاه وین شد. کتاب او با عنوان ''نظریههای سرمایه و بهره''<ref>''Theories of Capital and Interest''</ref> (۱۹۰۴ـ ۱۹۱۴) تاریخچه و نقدی دربارۀ نظریههای گذشته است.<br/> <!--12401500--> | theory of interest </ref> استفاده کرد. او نظریۀ رجحان زمانی<ref>time-preference theory </ref> را مطرح کرد. در این نظریه گفته میشود که سرمایه عبارت است از زمین و کار بهمنظور نتایج حاصله در آینده و در بازار سرمایه، پول فعلی برای خرید خدمات نیروی کار، با پول آینده به اضافۀ پاداش جبرانی آن، مبادله میشود. این پاداش<ref>premium </ref> بر طبق نظریۀ بوم ـ باورک، بهره است. او از ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۴، در سمت وزیر مالیه در دولت اتریش خدمت کرد. در ۱۹۰۴ استاد اقتصاد دانشگاه وین شد. کتاب او با عنوان ''نظریههای سرمایه و بهره''<ref>''Theories of Capital and Interest''</ref> (۱۹۰۴ـ ۱۹۱۴) تاریخچه و نقدی دربارۀ نظریههای گذشته است. | ||
---- | |||
<br/> <!--12401500--> | |||
[[Category:اقتصاد]] [[Category:(اقتصاد)اشخاص و آثار]] | [[Category:اقتصاد]] [[Category:(اقتصاد)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۵۳
بومـ باوِرْک، اویگِن فون (۱۸۵۱ـ۱۹۱۴)(Bohm-Bawerk, Eugen von)

اقتصاددان اتریشی. در گسترش نظریۀ اقتصادی در زمینۀ بهره و سرمایه نقش بسیار مهمی داشت. با نظریۀ مطلوبیت نهایی[۱] ارزش موافق بود و از آن در نظریۀ بهره[۲] استفاده کرد. او نظریۀ رجحان زمانی[۳] را مطرح کرد. در این نظریه گفته میشود که سرمایه عبارت است از زمین و کار بهمنظور نتایج حاصله در آینده و در بازار سرمایه، پول فعلی برای خرید خدمات نیروی کار، با پول آینده به اضافۀ پاداش جبرانی آن، مبادله میشود. این پاداش[۴] بر طبق نظریۀ بوم ـ باورک، بهره است. او از ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۴، در سمت وزیر مالیه در دولت اتریش خدمت کرد. در ۱۹۰۴ استاد اقتصاد دانشگاه وین شد. کتاب او با عنوان نظریههای سرمایه و بهره[۵] (۱۹۰۴ـ ۱۹۱۴) تاریخچه و نقدی دربارۀ نظریههای گذشته است.