ابن ابی دؤاد، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ ابن ابی دواد، احمد (۱۶۰ـ۲۴۰ق) را به ابن ابی دؤاد، احمد منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


ابنِ ابی دُؤاد، احمد (۱۶۰ـ۲۴۰ق)<br>
ابنِ ابی دُؤاد، احمد (۱۶۰ـ۲۴۰ق)<br>
<p>متکلم معتزلی. نزد خلفای عباسی عزت داشت. از یاران نزدیک [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] بود، معتصم او را قاضی‌القضات کرد. در روزگار واثق همچنان باعزت بود. مردی زیرک، دانا و شیرین‌بیان بود. در خلافت متوکل عباسی بیمار و خانه‌نشین شد. در زمان خلافت [[معتصم عباسی (۱۸۰/۱۷۹ـ سامرا ۲۲۷ق)|معتصم]] (۲۱۹‌ق) دشمنی خلیفه را بر [[احمد بن حنبل (بغداد ۱۶۴ـ همان جا ۲۴۱ق)|احمد بن حنبل]]، که برخلاف معتزله اعتقاد به قدیم‌بودن قرآن داشت، برانگیخت و به فرمان معتصم، احمد بن حنبل را تازیانه زدند. داستان محنۀ او معروف است. در سال درگذشت وی اختلاف است.</p>
<p>متکلم معتزلی. نزد خلفای عباسی عزت داشت. از یاران نزدیک [[مأمون عباسی|مأمون]] بود، معتصم او را قاضی‌القضات کرد. در روزگار واثق همچنان باعزت بود. مردی زیرک، دانا و شیرین‌بیان بود. در خلافت متوکل عباسی بیمار و خانه‌نشین شد. در زمان خلافت [[معتصم عباسی (۱۸۰/۱۷۹ـ سامرا ۲۲۷ق)|معتصم]] (۲۱۹‌ق) دشمنی خلیفه را بر [[احمد بن حنبل (بغداد ۱۶۴ـ همان جا ۲۴۱ق)|احمد بن حنبل]]، که برخلاف معتزله اعتقاد به قدیم‌بودن قرآن داشت، برانگیخت و به فرمان معتصم، احمد بن حنبل را تازیانه زدند. داستان محنۀ او معروف است. در سال درگذشت وی اختلاف است.</p>
<br><!--11021600-->
<br><!--11021600-->
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]
[[رده:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۴

ابنِ ابی دُؤاد، احمد (۱۶۰ـ۲۴۰ق)

متکلم معتزلی. نزد خلفای عباسی عزت داشت. از یاران نزدیک مأمون بود، معتصم او را قاضی‌القضات کرد. در روزگار واثق همچنان باعزت بود. مردی زیرک، دانا و شیرین‌بیان بود. در خلافت متوکل عباسی بیمار و خانه‌نشین شد. در زمان خلافت معتصم (۲۱۹‌ق) دشمنی خلیفه را بر احمد بن حنبل، که برخلاف معتزله اعتقاد به قدیم‌بودن قرآن داشت، برانگیخت و به فرمان معتصم، احمد بن حنبل را تازیانه زدند. داستان محنۀ او معروف است. در سال درگذشت وی اختلاف است.