نورویچ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| استان = | | استان = | ||
| شهرستان = | | شهرستان = | ||
| بخش = | | بخش = نورفوک | ||
| موقعیت = | | موقعیت = شرق انگلستان، بر رود وِنسام، ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی لندن | ||
| جمعیت = 144,525 نفر (۲۰۲۲) | | جمعیت = 144,525 نفر (۲۰۲۲) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نورویچ (Norwich) | نورویچ (Norwich) | ||
(یا: ناریچ) شهر و مرکز اداری | (یا: ناریچ) شهر و مرکز اداری [[نورفک (انگلستان)|نورفک]]<ref>Norfolk</ref>، در شرق [[انگلستان]]، بر رود وِنسام<ref>River Wensum | ||
</ref>، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی لندن. 144,525 نفر جمعیت (۲۰۲۲) دارد و مساحتش 52.6 کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارتاند از خدمات مالی و | </ref>، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی [[لندن (انگلستان)|لندن]]. 144,525 نفر جمعیت (۲۰۲۲) دارد و مساحتش 52.6 کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارتاند از خدمات مالی و [[بیمه]]، [[گردشگری]]، علوم مهندسی، [[چاپ]]، صنایع فنّاوری پیشرفته و فناوری زیستی و تولید [[کفش]]، [[خردل]]، پوشاک، مواد شیمیایی، و شیرینی. نورویچ بزرگترین شهرِ دارای برج و باروی [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی در انگلستان است. نورویچ، که [[ساکسون ها|ساکسونها]] در قرن ۹م آن را به استحکامات دفاعی مجهز کردند، در قرون وسطا مَسکن بافندگان فلاندری<ref> Flemish </ref> بود و در قرن ۱۴م به مرکز فروش پارچههای پشمی تبدیل شد. با توسعۀ شهرهای تولیدی شمالی در [[انقلاب صنعتی]]<ref>Industrial Revolution</ref> (۱۷۵۰ـ۱۸۵۰)، از اهمیت آن کاسته شد. این شهر درخلال [[جنگ جهانی دوم]] بهشدت آسیب دید. نورویچ قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (۱۰۹۶م)، اتاق اصناف (قرن ۱۵م)، بیش از ۳۰ کلیسا از قرون وسطا، و خانههایی به سبک تودور<ref> Tudor</ref> دارد. بزرگترین کلیسای شهر سنت پیتر<ref> St Peter</ref> (۱۴۳۰ـ۱۴۵۵م) است که ارتفاع برج آن ۳۱ متر است و ۱۳ ناقوس دارد. بازار نورویچ به قرن ۱۱م بازمیگردد و با بیش از ۲۰۰ غرفه، بزرگترین بازار روباز انگلستان است. ساختمان شهرداری<ref> City Hall </ref> (۱۹۳۸) یک برج ساعت به ارتفاع ۵۶ متر دارد. دانشگاه اَنْگلیای شرقی<ref>University of East Anglia </ref> (۱۹۶۳) مرکز هنرهای بصری<ref>Centre for Visual Arts</ref> (۱۹۷۸) و آزمایشگاه پژوهشهای مولکولی<ref> Laboratory for Molecular Researchs</ref> (۱۹۸۷) را در خود جا داده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۰
| نورویچ | |
|---|---|
| کشور | انگلستان |
| نام فارسی | نورویچ |
| نام لاتین | Norwich |
| جمعیت | 144,525 نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | شرق انگلستان، بر رود وِنسام، ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی لندن |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع خدمات مالی و بیمه، گردشگری، علوم مهندسی، چاپ، صنایع فنّاوری پیشرفته و فناوری زیستی و تولید کفش، خردل، پوشاک، مواد شیمیایی، و شیرینی |
| برخی بناهای مهم | قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (۱۰۹۶م)، اتاق اصناف (قرن ۱۵م)، بیش از ۳۰ کلیسا از قرون وسطا، و خانههایی به سبک تودور؛ کلیسای سنت پیتر (۱۴۳۰ـ۱۴۵۵م)، با برج ۳۱ متری و ۱۳ ناقوس؛ ساختمان شهرداری (۱۹۳۸)، با یک برج ساعت به ارتفاع ۵۶ متر؛ دانشگاه اَنْگلیای شرقی (۱۹۶۳) مرکز هنرهای بصری (۱۹۷۸) و آزمایشگاه پژوهشهای مولکولی (۱۹۸۷) |
| بخش | نورفوک |
| مساحت | 52.6 کیلومتر مربع |
نورویچ (Norwich)
(یا: ناریچ) شهر و مرکز اداری نورفک[۱]، در شرق انگلستان، بر رود وِنسام[۲]، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی لندن. 144,525 نفر جمعیت (۲۰۲۲) دارد و مساحتش 52.6 کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارتاند از خدمات مالی و بیمه، گردشگری، علوم مهندسی، چاپ، صنایع فنّاوری پیشرفته و فناوری زیستی و تولید کفش، خردل، پوشاک، مواد شیمیایی، و شیرینی. نورویچ بزرگترین شهرِ دارای برج و باروی قرون وسطایی در انگلستان است. نورویچ، که ساکسونها در قرن ۹م آن را به استحکامات دفاعی مجهز کردند، در قرون وسطا مَسکن بافندگان فلاندری[۳] بود و در قرن ۱۴م به مرکز فروش پارچههای پشمی تبدیل شد. با توسعۀ شهرهای تولیدی شمالی در انقلاب صنعتی[۴] (۱۷۵۰ـ۱۸۵۰)، از اهمیت آن کاسته شد. این شهر درخلال جنگ جهانی دوم بهشدت آسیب دید. نورویچ قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (۱۰۹۶م)، اتاق اصناف (قرن ۱۵م)، بیش از ۳۰ کلیسا از قرون وسطا، و خانههایی به سبک تودور[۵] دارد. بزرگترین کلیسای شهر سنت پیتر[۶] (۱۴۳۰ـ۱۴۵۵م) است که ارتفاع برج آن ۳۱ متر است و ۱۳ ناقوس دارد. بازار نورویچ به قرن ۱۱م بازمیگردد و با بیش از ۲۰۰ غرفه، بزرگترین بازار روباز انگلستان است. ساختمان شهرداری[۷] (۱۹۳۸) یک برج ساعت به ارتفاع ۵۶ متر دارد. دانشگاه اَنْگلیای شرقی[۸] (۱۹۶۳) مرکز هنرهای بصری[۹] (۱۹۷۸) و آزمایشگاه پژوهشهای مولکولی[۱۰] (۱۹۸۷) را در خود جا داده است.