درویشیان، علی اشرف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} درویشیان، علیاشرف (کرمانشاه | }} درویشیان، علیاشرف (کرمانشاه ۱۳۲۰- ۱۳۹۶ش)<br/> [[File:20099100.jpg|thumb|درويشيان، علياشرف]] | ||
داستاننویس و گردآورندۀ قصههای عامیانۀ ایرانی. تحصیلاتش در رشتۀ مشاوره و راهنمایی تحصیلی است و سالها در روستاهای کرمانشاهان تدریس کرده است. نویسندهای واقعگرا با دیدگاههای انتقاد اجتماعی است و به همین سبب از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ش ممنوعالقلم و چندبار محبوس شد. در داستانهای زندگینامهایاش گاه زندگی مردم محرومِ غرب کشور و گاه وضعیت زندانیان سیاسیِ حکومت شاه را توصیف میکند و مضامین داستانهایش را در زمینۀ گستردۀ تاریخ و اجتماع میپردازد. داستانهایی هم برای نوجوانان نوشته است. از آثارش: ''از این ولایت'' (۱۳۵۲ش)؛ ''آبشوران'' (۱۳۵۴ش)؛ ''درشتی'' (۱۳۷۲ش)؛ ''سلول ۱۸'' (۱۳۵۹ش)؛ ''سالهای ابری''، در چهار جلد (۱۳۷۰ش)؛''فرهنگ افسانههای ایران'' که مجموعهای چندجلدی است. | داستاننویس و گردآورندۀ قصههای عامیانۀ ایرانی. تحصیلاتش در رشتۀ مشاوره و راهنمایی تحصیلی است و سالها در روستاهای کرمانشاهان تدریس کرده است. نویسندهای واقعگرا با دیدگاههای انتقاد اجتماعی است و به همین سبب از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ش ممنوعالقلم و چندبار محبوس شد. در داستانهای زندگینامهایاش گاه زندگی مردم محرومِ غرب کشور و گاه وضعیت زندانیان سیاسیِ حکومت شاه را توصیف میکند و مضامین داستانهایش را در زمینۀ گستردۀ تاریخ و اجتماع میپردازد. داستانهایی هم برای نوجوانان نوشته است. از آثارش: ''از این ولایت'' (۱۳۵۲ش)؛ ''آبشوران'' (۱۳۵۴ش)؛ ''درشتی'' (۱۳۷۲ش)؛ ''سلول ۱۸'' (۱۳۵۹ش)؛ ''سالهای ابری''، در چهار جلد (۱۳۷۰ش)؛''فرهنگ افسانههای ایران'' که مجموعهای چندجلدی است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۱
| علی اشرف درویشیان | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه ۱۳۲۰ش |
| درگذشت | 1396 |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | داستان نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | گردآورنده |
| آثار | از این ولایت (۱۳۵۲ش)؛ آبشوران (۱۳۵۴ش)؛ درشتی (۱۳۷۲ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
درویشیان، علیاشرف (کرمانشاه ۱۳۲۰- ۱۳۹۶ش)
داستاننویس و گردآورندۀ قصههای عامیانۀ ایرانی. تحصیلاتش در رشتۀ مشاوره و راهنمایی تحصیلی است و سالها در روستاهای کرمانشاهان تدریس کرده است. نویسندهای واقعگرا با دیدگاههای انتقاد اجتماعی است و به همین سبب از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ش ممنوعالقلم و چندبار محبوس شد. در داستانهای زندگینامهایاش گاه زندگی مردم محرومِ غرب کشور و گاه وضعیت زندانیان سیاسیِ حکومت شاه را توصیف میکند و مضامین داستانهایش را در زمینۀ گستردۀ تاریخ و اجتماع میپردازد. داستانهایی هم برای نوجوانان نوشته است. از آثارش: از این ولایت (۱۳۵۲ش)؛ آبشوران (۱۳۵۴ش)؛ درشتی (۱۳۷۲ش)؛ سلول ۱۸ (۱۳۵۹ش)؛ سالهای ابری، در چهار جلد (۱۳۷۰ش)؛فرهنگ افسانههای ایران که مجموعهای چندجلدی است.