استوار، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ استوار، حسین (تهران ۱۲۷۵ـ۱۳۶۵ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به استوار، حسین منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
اُستوار، حسین (تهران ۱۲۷۵ـ۱۳۶۵ش)
اُستوار، حسین (تهران ۱۲۷۵ـ۱۳۶۵ش)


نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. نواختن [[پیانو]] را نزد محمودخان مفخم‌الممالک فراگرفت و با نواختن [[سه تار|سه‌تار]]، تار، [[سنتور]] و [[ویولن]] نزد استادان مختلف آشنا شد. در سال‌های ۱۳۰۰ـ۱۳۱۹ش با برگزاری اپرت، نمایش، کنسرت، و ضبط صفحه فعال بود و از حدود سال‌های ۱۳۲۰ به‌تدریج از موسیقی کناره گرفت. به‌سبب کمبود امکانات ضبط صوتی و تصویری در آن زمان، اثری از اپرت‌ها و نمایش‌های استوار باقی نمانده است. آثار او شامل یک دور صفحۀ [[گرامافون]] است که بین سال‌های ۱۳۱۲ـ۱۳۱۹ش در کمپانی کلمبیا ضبط شد؛ او در آن آثار با همراهی اشخاصی چون [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]] و [[سالاری، داریوش|سالاری]] (نوازندگان تار)، نوزاد (نوازندۀ ویولن)، اُتا هایراپطیان و جمال صفوی (خوانندگان)، قطعاتی سازی و آوازی را ضبط کرده است.
نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. نواختن [[پیانو]] را نزد محمودخان مفخم‌الممالک فراگرفت و با نواختن [[سه تار|سه‌تار]]، تار، [[سنتور]] و [[ویولن]] نزد استادان مختلف آشنا شد. در سال‌های ۱۳۰۰ـ۱۳۱۹ش با برگزاری اپرت، نمایش، کنسرت، و ضبط صفحه فعال بود و از حدود سال‌های ۱۳۲۰ش به‌تدریج از موسیقی کناره گرفت. به‌سبب کمبود امکانات ضبط صوتی و تصویری در آن زمان، اثری از اپرت‌ها و نمایش‌های استوار باقی نمانده است. آثار او شامل یک دور صفحۀ [[گرامافون]] است که بین سال‌های ۱۳۱۲ـ۱۳۱۹ش در کمپانی کلمبیا ضبط شد؛ او در آن آثار با همراهی اشخاصی چون [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]] و [[سالاری، داریوش|سالاری]] (نوازندگان تار)، نوزاد (نوازندۀ ویولن)، اُتا هایراپطیان و جمال صفوی (خوانندگان)، قطعاتی سازی و آوازی را ضبط کرده است.


<br /> <!--11274000-->
<br /> <!--11274000-->

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۷

حسین استوار
زادروز تهران ۱۲۷۵ش
درگذشت ۱۳۶۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز
گروه مقاله موسیقی

اُستوار، حسین (تهران ۱۲۷۵ـ۱۳۶۵ش)

نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. نواختن پیانو را نزد محمودخان مفخم‌الممالک فراگرفت و با نواختن سه‌تار، تار، سنتور و ویولن نزد استادان مختلف آشنا شد. در سال‌های ۱۳۰۰ـ۱۳۱۹ش با برگزاری اپرت، نمایش، کنسرت، و ضبط صفحه فعال بود و از حدود سال‌های ۱۳۲۰ش به‌تدریج از موسیقی کناره گرفت. به‌سبب کمبود امکانات ضبط صوتی و تصویری در آن زمان، اثری از اپرت‌ها و نمایش‌های استوار باقی نمانده است. آثار او شامل یک دور صفحۀ گرامافون است که بین سال‌های ۱۳۱۲ـ۱۳۱۹ش در کمپانی کلمبیا ضبط شد؛ او در آن آثار با همراهی اشخاصی چون علی‌اکبر شهنازی و سالاری (نوازندگان تار)، نوزاد (نوازندۀ ویولن)، اُتا هایراپطیان و جمال صفوی (خوانندگان)، قطعاتی سازی و آوازی را ضبط کرده است.