جامخانه (میاندورود): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
جامخانه (میاندورود) (Miandorud) Jam-khaneh
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=(Miandorud) Jam-khaneh|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=میاندورود|بخش=مرکزی|موقعیت=3کیلومتری شرق شهر سورک|جمعیت=5,173نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=110متر|تولیدات و صنایع مهم=برنج، مرکبات، توتون و تخمۀ آفتابگردان|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=}}
[[پرونده:2042174986-1.jpg|بندانگشتی|نمایی از روستای جامخانه و مزارع آن]]
جامخانه (میاندورود) (Miandorud) Jam-khaneh  


روستایی در دهستان کوهد‌‌شت شرقی، در بخشِ مرکزیِ شهرستان میاندورود، استان مازندران. در فاصلۀ 9 کیلومتری مرکز شهر سورک (مرکز شهرستان) و در ارتفاع 110متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. اراضی روستا در جنوب به جنگل و روستای پیله‌کوه، در شمال به شهرک شهید عباسپور و جادۀ ساری - نکا، در شمال شرق به روستای قلعه‌سر سفلی، در غرب به روستای دارابکلا و در شمال غرب به روستای اسرم محدود شده است. مناطق غربی و جنوبی روستا را اراضی تپه‌ماهوری تشکیل می‌دهد. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت جامخانه 5,173نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و مهم‌ترین محصولات آنها برنج، مرکبات، توتون و تخمۀ آفتابگردان است. مردم این روستا به زبان طبری سخن می‌گویند.  
روستایی در دهستان کوهد‌‌شت شرقی، در بخشِ مرکزیِ شهرستان میاندورود، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 3کیلومتری شرق شهر سورک، 16کیلومتری شرق شمالی شهر ساری، 28کیلومتری جنوب دریای خزر، 190کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 110متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. اراضی روستا در جنوب به جنگل و روستای پیله‌کوه، در شمال به شهرک شهید عباسپور و جادۀ [[ساری، شهر|ساری]] - [[نکا، شهر|نکا]]، در شمال شرق به روستای قلعه‌سر سفلی، در غرب به روستای دارابکلا و در شمال غرب به روستای اسرم محدود شده است. مناطق غربی و جنوبی روستا را اراضی تپه‌ماهوری تشکیل می‌دهد. داراب‌رود در 1.5کیلومتری غرب جامخانه به سمت شمال جریان دارد. آزادراه قائمشهر - ساری از یک کیلومتری غرب آبادی می‌گذرد.


در پیرامون جامخانه از دوره‌های پیش از اسلام تا دوره‌های اسلامی کارگاه‌های سفال‌سازی، کوزه‌گری و ذوب فلزات و گورستان، و همچنین بقایای مکان‌های دفاعی و مسکونی در مناطق جنوبی آن، به‌علاوۀ اشیای متعدد فلزی و سفالی کشف شده است. این روستا حدود 10 مسجد و تکیه، 4 امامزاده، مرکز بهداشت و دبیرستان دارد.  
در پیرامون جامخانه از دوره‌های پیش از اسلام تا دوره‌های اسلامی گورستان و کارگاه‌های سفال‌سازی، کوزه‌گری و ذوب فلزات، و همچنین بقایای مکان‌های دفاعی و مسکونی در مناطق جنوبی آن، به‌علاوۀ اشیای متعدد فلزی و سفالی کشف شده است. این آبادی زمین و سالن ورزشی، درمانگاه، دبستان، دبیرستان، حمام عمومی، نانوایی، فروشگاه‌های مختلف، و دو زیارتگاه به نام‌های امامزاده احمد و امامزاده عبدالله دارد که هویت مدفونان آنها نامشخص است.       
 
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت جامخانه 5,173نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]]، و مهم‌ترین محصولات آنها [[برنج]]، [[مرکبات]]، [[توتون]] و تخمۀ آفتابگردان است. مردم این روستا به زبان [[طبری]] (گویش ساروی) سخن می‌گویند.


----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۴

جامخانه (میاندورود)
استان مازندران
شهرستان میاندورود
بخش مرکزی
جمعیت 5,173نفر (1395ش)
موقعیت 3کیلومتری شرق شهر سورک
ارتفاع از سطح دریا 110متر
تولیدات و صنایع مهم برنج، مرکبات، توتون و تخمۀ آفتابگردان
نام لاتین (Miandorud) Jam-khaneh
نمایی از روستای جامخانه و مزارع آن

جامخانه (میاندورود) (Miandorud) Jam-khaneh

روستایی در دهستان کوهد‌‌شت شرقی، در بخشِ مرکزیِ شهرستان میاندورود، استان مازندران. در فاصلۀ 3کیلومتری شرق شهر سورک، 16کیلومتری شرق شمالی شهر ساری، 28کیلومتری جنوب دریای خزر، 190کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 110متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. اراضی روستا در جنوب به جنگل و روستای پیله‌کوه، در شمال به شهرک شهید عباسپور و جادۀ ساری - نکا، در شمال شرق به روستای قلعه‌سر سفلی، در غرب به روستای دارابکلا و در شمال غرب به روستای اسرم محدود شده است. مناطق غربی و جنوبی روستا را اراضی تپه‌ماهوری تشکیل می‌دهد. داراب‌رود در 1.5کیلومتری غرب جامخانه به سمت شمال جریان دارد. آزادراه قائمشهر - ساری از یک کیلومتری غرب آبادی می‌گذرد.

در پیرامون جامخانه از دوره‌های پیش از اسلام تا دوره‌های اسلامی گورستان و کارگاه‌های سفال‌سازی، کوزه‌گری و ذوب فلزات، و همچنین بقایای مکان‌های دفاعی و مسکونی در مناطق جنوبی آن، به‌علاوۀ اشیای متعدد فلزی و سفالی کشف شده است. این آبادی زمین و سالن ورزشی، درمانگاه، دبستان، دبیرستان، حمام عمومی، نانوایی، فروشگاه‌های مختلف، و دو زیارتگاه به نام‌های امامزاده احمد و امامزاده عبدالله دارد که هویت مدفونان آنها نامشخص است.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت جامخانه 5,173نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و مهم‌ترین محصولات آنها برنج، مرکبات، توتون و تخمۀ آفتابگردان است. مردم این روستا به زبان طبری (گویش ساروی) سخن می‌گویند.